Συγκριτική μελέτη δύο σχημάτων ινσουλινοθεραπείας σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 με την χρήση αισθητήρων γλυκόζης

Abstract

Aim: To compare in terms of glycemic variability two premixed insulins, Premixed HumanInsulin 30/70 (PHI) and Biphasic Aspart 30 (BiAsp30), using Continuous Glucose Monitoring (CGM)and to estimate the correlation of Glycated Albumin (GA) and Fructosamine (FA) with CGM data.Patients-Data: A total of 36 well-controlled patients with type 2 Diabetes Mellitus (T2DM) underwent7-day CGM with PHI and subsequently with BiAsp30. GA and FA were measured at the first and lastday of each week of CGM. Results: BiAsp30 was associated with lower Average Blood Glucose(ABG) during the 23:00–03:00 period (PHI: 135.08 28.94 mg/dL, BiAsp30: 117.75 21.24 mg/dL,p < 0.001) and the 00:00–06:00 period (PHI: 120.42 23.13 mg/dL, BiAsp30: 111.17 14.74 mg/dL,p = 0.008), as well as with more time below range (<70 mg/dL) (TBR) during the 23:00–03:00 periodin the week (PHI: 3.65 5.93%, BiAsp30: 11.12 16.07%, p = 0.005). PHI was associated withlower ABG before breakfast (PHI: 111.75 23.9 mg/dL, BiAsp30: 128.25 35.9 mg/dL, p = 0.013).There were no differences between the two groups in ABG, Time In Range and Time Below Rangeduring the entire 24-h period for 7 days, p = 0.502, p = 0.534, and p = 0.258 respectively, and inTBR for the 00:00–06:00 period p = 0.253. Total daily insulin requirements were higher for BiAsp30(PHI: 47.92 12.18 IU, BiAsp30: 49.58 14.12 IU, p = 0.001). GA and FA correlated significantlywith ABG (GA: r = 0.512, p = 0.011, FA: r = 0.555, p = 0.005). Conclusions: In well-controlled patientswith T2DM, BiAsp30 is an equally effective alternative to PHI.

ΣΚΟΠΟΣ: Η συγκριτική μελέτη δύο σχημάτων ινσουλινοθεραπείας (μίγμα ανθρώπινης ινσουλίνης 30/70-PIΗ και μίγμα ανάλογου-PAI, και συγκεκριμένα διφασική ινσουλίνη Aspart 30/70-Biasp30) με τη χρήση αισθητήρων γλυκόζης, και εκτίμηση της συσχέτισης της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης (HbA1c), της γλυκοζυλιωμένης αλβουμίνης(GA) και της φρουκτοζαμίνης(FA) με τα δεδομένα της συνεχούς καταγραφής(CGM). ΑΣΘΕΝΕΙΣ-ΜΕΘΟΔΟΙ: Μια cross-over μελέτη σε 36 καλά ρυθμισμένα άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2 (ΣΔτ2), οι οποίοι υποβλήθηκαν σε 7ήμερη CGM με το PHI και στη συνέχεια με το Biasp30. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Το Biasp30 πέτυχε χαμηλότερη μέση τιμή γλυκόζης (Average Blood Glucose- ABG) για το διάστημα 23:00-03:00 (PHI: 135.08± 28.94mg/dl, Biasp30: 117.75± 21.24 mg/dl, p<0.001) και το διάστημα 00:00-06:00 (PHI: 120.42 ±23.13mg/dl, Biasp30: 111.17± 14.74, p=0.008, περισσότερο χρόνο σε επίπεδα γλυκόζης κάτω από το όριο των 70mg/dl (Time Below Range-TBR) για το διάστημα 23:00-03:00 (PHI: 58.75 ± 99.49min, Biasp30: 179.17 ± 249.30min,p=0.003). Το PHI πέτυχε χαμηλότερη ABG πριν το πρωινό (PHI: 111.75± 23.9 mg/dl, Biasp30: 128.25± 35.9mg/dl, p=0.013). Δεν υπήρξαν διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων στην ABG για το συνολικό διάστημα του 24ώρου (PHI: 140.08± 20.71mg/dl, Biasp30:138.08± 17.93mg/dl,p=0.502), στο χρόνο εντός του στόχου (Time In Range -TIR-% του συνολικού χρόνου καταγραφής) (PHI: 75.92± 12.42%, Biasp30:74.17± 15.90%, p=0.534) και στο συνολικό TBR (% of the total CGM time) (PHI: 4.17± 3.55%, Biasp30: 5.5± 3.40%, p=0.063),και στο TBR για το διάστημα 00:00-06:00 period (PHI: 8.45 ± 8.81%, Biasp30: 12.08 ± 16.13%, p=0.253). Οι συνολικές μονάδες ινσουλίνης ήταν περισσότερες με το Biasp30(PHI: 47.92± 12.18 IU, Biasp30:49.58± 14.12 IU, p=0.001). HbA1c, GA and FA εμφάνισαν στατιστικά σημαντική συσχέτιση με την ABG (GA: r=0.512, p=0.011, FA: r=0.555, p=0.005, HbA1c: r=0.642, p=0.001).ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Σε καλά ρυθμισμένους ασθενείς με ΣΔτ2 τα PIA και αποτελούν ισάξιες επιλογές με τα PHI. Από τους διάφορους δείκτες γλυκαιμικής μεταβλητότητας η HbA1c παρουσιάζει την ισχυρότερη συσχέτιση με την ABG.