Εθνικός συνταγματισμός και ευρωπαϊκή συνταγματοποίηση στο ευρωπαϊκό δίκαιο

Abstract

The thesis examines the interrelation between the State and the EU with the assistance of the fundamental notions of national constitutionalism and European constitutionalisation and within the scope of constitutional law. The above-mentioned notions are further divided into notions and principles by the use of working definitions: sovereignty, democratic principle and protection of fundamental human rights for the concept of national constitutionalism and the promotion of the common market, the integration through law character of the EU and the principles of supremacy and direct effect for the European constitutionalisation respectively. The dissertation is divided in two parts: in the first part national constitutionalism is regarded as the nucleus-model around which European constitutionalisation is orbiting, whereas invertedly in the second part European constitutionalisation is positioned in the centre around which the concept of national constitutionalism is orbiting. The above-mentioned shaping reveals the simultaneous intrusion of the notion of national constitutionalism within the European process and the distancing of the EU project from the model of national constitutionalism (first part), but also the wearing of national constitutionalism that is induced by the distancing of the European constitutionalisation, as well as the reformation of the concept of national constitutionalism due to the interaction between the State and the EU (second part).

Η διατριβή εξετάζει μέσα από το πρίσμα του συνταγματικού δικαίου τη σχέση και διάδραση του κράτους και της ΕΕ με αρωγό τις θεμελιώδεις έννοιες του εθνικού συνταγματισμού και της ευρωπαϊκής συνταγματοποίησης. Οι παραπάνω έννοιες διαμερίζονται, με ορισμούς εργασίας, σε επιμέρους έννοιες και αρχές: κυριαρχία, δημοκρατική αρχή και προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων για τον εθνικό συνταγματισμό και αντίστοιχα η προώθηση της ενιαίας αγοράς, η δικαιογένεια του ευρωπαϊκού δικαίου και οι αρχές της υπεροχής και του άμεσου αποτελέσματος για την ευρωπαϊκή συνταγματοποίηση. Η διατριβή χωρίζεται σε δύο μέρη, όπου στο μεν πρώτο ο εθνικός συνταγματισμός αποτελεί τον πυρήνα-πρότυπο γύρω από τον οποίο περιστρέφεται η ευρωπαϊκή συνταγματοποίηση, ενώ αντιστρόφως στο δεύτερο μέρος η ευρωπαϊκή συνταγματοποίηση τοποθετείται στον πυρήνα γύρω από τον οποίο περιστρέφεται ο εθνικός συνταγματισμός. Η παραπάνω σχηματοποίηση αναδεικνύει ταυτόχρονα την επέμβαση του εθνικούσυνταγματισμού επί του ευρωπαϊκού φαινομένου, την απομάκρυνση της ΕΕ από το πρότυπο του εθνικού συνταγματισμού (πρώτο μέρος), αλλά και τη φθορά που επιφέρει η παραπάνω απομάκρυνση στον εθνικό συνταγματισμό, όπως επίσης και τη διάπλαση του εξαιτίας της αλληλεπίδρασης μεταξύ κράτους και ΕΕ (δεύτερο μέρος).