Θρομβοελαστομετρία: μελέτη των διαταραχών ινωδόλυσης σε σηπτικά νεογνά

Abstract

Background: Hypofibrinolysis has been demonstrated in several studies in adult sepsis. Although fibrinolysis is an important and integral part of the hemostatic system, few data are available regarding its role in neonatal sepsis. Our purpose was to define fibrinolytic profiles across neonatal sepsis spectrum using rotational thromboelastometry (ROTEM®). Material and Methods: This study was performed in a Greek tertiary General Hospital during an 18 month-period and included 44 neonates with confirmed sepsis and 22 with suspected sepsis; 110 healthy neonates served as controls. Whenever sepsis was suspected, EXTEM and APTEM assays were performed, clinical findings and laboratory data were recorded. Results: Although most EXTEM parameters were significantly different among the 3 groups,Maximal Lysis (ML) and Lysis Index at 60 minutes (LI60) levels were similar (p=0.11 and p=0.20, respectively). Hyperfibrinolysis, as defined by ROTEM® parameters, did not significantly differ among the study populations (p=0.41). On the contrary, fibrinolysis shutdown, defined as an EXTEM LI60 ≥ 98%, was more common in septic neonates than in healthy (p<0.001) and neonates with suspected sepsis (p=0.042). A weak to moderate correlation of LI60 and ML with mortality (Spearman rho=0.43 and -0.40, p=0.005 and 0.007, respectively) and SNAPE score (Spearman rho=0.35 and -0.33, p=0.02 and 0.03, respectively) was noticed in sepsis group. Conclusions: ROTEM®, based on fibrinolytic parameters, showed a more frequent fibrinolysis shutdown in neonatal sepsis, but it could neither effectively discriminate septic neonates, norpredict their clinical outcome. The considerable overlap among numerical ROTEM® values probably compromises their diagnostic clinical utility in neonatal sepsis.

Εισαγωγή: παρά το ότι η ινωδόλυση είναι ένα σημαντικό και αναπόσπαστο μέρος του αιμοστατικού συστήματος, λίγα δεδομένα είναι διαθέσιμα σχετικά με την ινωδολυτική δραστηριότητας στη νεογνική σηψαιμία. Σκοπός: η αξιολόγηση της διαγνωστικής αξίας της ROTEΜ® στην πρώιμη διάγνωση των διαταραχών της ινωδόλυση σε σηπτικά νεογνά. Υλικό και Μέθοδος: Μελετήθηκαν 66 νεογνά που νοσηλεύτηκαν στη ΜΕΝΝ με κλινική εικόνα ύποπτη σηψαιμίας (n=22) ή επιβεβαιωμένη σηψαιμία (n=44), τη διετία 2017-2019. Στα νεογνά της μελέτης, με κλινική εικόνα ύποπτη σηψαιμίας, παράλληλα με τον συνήθη έλεγχο λοίμωξης, διενεργήθηκαν οι δοκιμασίες ROΤΕΜ® (EXTEM- APTEM) και μετρήθηκαν οι ακόλουθες παράμετροι: CT, CFT, A10, MCF, angle α° και LI60. Οι ευρεθείσες τιμές των παραμέτρων ROΤΕΜ® συγκρίθηκαν με τις αντίστοιχες 110 υγιών νεογνών. Η υπερινωδόλυση ορίστηκε ως EXTEM ML (μέγιστος δείκτης λύσης)>15% και φυσιολογικό APTEM ML στα 60 λεπτά μετά την έναρξη του σχηματισμού θρόμβου (ενώ η καταστολή της ινωδόλυσης ορίστηκε ώς δείκτης λύσης EXTEM στα 60 λεπτά (LI60)≥98%. Αποτελέσματα: Τα νεογνά με σήψη είχαν σημαντικά παρατεταμένο το CT και CFT, καθώς και μειωμένο MCF, A10 σε σύγκριση με τα νεογνά με υποψία σήψης και τα υγιή νεογνά (τιμές p< 0.05) ενώ δεν σημειώθηκε σημαντικά στατιστική διαφορά των τιμών των παραμέτρων MLκαι LI60 μεταξύ των τριών ομάδων (p = 0,11 και p = 0,20 αντίστοιχα). Η πολυπαραγοντική ανάλυση έδειξε ότι η υπερινωδόλυση, όπως ορίζεται από τις παραμέτρους ROTEM® δεν συσχετίστηκε με σήψη (OR = 1,14, 95% CI: 0,27-4,78, p = 0,85). Αντιθέτως, τα σηπτικά νεογνά είχαν 18,23 φορές περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν καταστολή της ινωδόλυσης (OR = 18,23, 95% CI: 2,87-115,80, p = 0,002) σε σύγκριση με τα υγιή νεογνά. Από την στατιστική ανάλυση προέκυψε θετική συσχέτιση της παραμέτρου EXTEM LI60 με το SNAPPE score (Spearman rho = 0,35, p = 0,02) και τον κίνδυνο θνητότητας ο οποίος εκτιμήθηκε χρησιμοποιώντας το ίδιο (SNAPPE) score, (Spearman rho = 0,43, p = 0,005). Το ML είχε αρνητική συσχέτιση με τον κίνδυνο θνητότητας (Spearman rho = -0.40, p = 0.007) και το SNAPPE score (Spearman rho = -0.33, ρ = 0,03). Συμπεράσματα: Τα σηπτικά νεογνά δεν παρουσίασαν σημεία υπερινωδόλυσης, αντίθετα μάλιστα, η καταστολή της ινωδόλυσης ήταν το συχνότερο εύρημα στον πληθυσμό αυτό. Ωστόσο, η κλινική χρησιμότητα των παραμέτρων LI60 ή ML ήταν περιορισμένη σε ότι αφοράστη διάκριση σηπτικών νεογνών από υγιή νεογνά ή νεογνά με υποψία σηψαιμίας και στην ικανότητα πρόβλεψης της έκβασης της σήψης. Με βάση τα ευρήματά μας, η ROTEM® φαίνεται να έχει περιορισμένη κλινική χρησιμότητα στην εκτίμηση της ινωδολυτικής κατάστασης στα σηπτικά νεογνά.