Διερεύνηση των αιτιών βίαιου θανάτου στην τρίτη ηλικία

Abstract

Introduction: According to World Health Organization (WHO) estimations, approximately 6 million people lose their lives every year due to some kind of injury, while one-third of these incidents are due to violent actions. Violent deaths include accidents, suicides as well as homicides. Elderly people seem to be at greater risk due to their special characteristics as a vulnerable social group. Aim: The aim of this study was to investigate violent deaths (accidents, suicides and homicides) among elderly people. Methods: The recorded variables included autopsy findings, toxicological examination results, demographic data (gender, age and marital status) and medical history of victim, were collected from the archives of the Department of Forensic Medicine and Toxicology of the National and Kapodistrian University of Athens, during the period 2011 – 2015. Results: A total of 546 violent deaths among people over 65 years old were included in this study. The findings of the study showed that most of the victims were male (63.74%). The overwhelming majority of violent deaths (425 cases) were accidents, 92 cases suicides, and the remaining 29 cases homicides. Drowning was the leading cause of all accidental deaths, followed by road traffic accidents. Hangings prevailed among violent suicide methods and asphyxiation presented as a predominant homicide method. Conclusions: It is necessary to achieve policies that will enable elderly people to live in an environment that enhances their potential, promotes their independence, and provides them with appropriate support and care as they age. The establishment of these strategies will possibly help the decrease of morbidity and mortality in the case of preventable deaths in people of the third age.

Εισαγωγή: Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ) εκτιμά ότι περίπου 6 εκατ. άνθρωποι χάνουν ετησίως την ζωή τους λόγω τραυματισμών διαφορετικών ειδών, με το 1/3 των περιστατικών να οφείλονται στην χρήση βίας. Η κατηγορία των βίαιων θανάτων περιλαμβάνει τα ατυχήματα, τις αυτοκτονίες και τις ανθρωποκτονίες, με τους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας να βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο, λόγω των ιδιαιτεροτήτων της συγκεκριμένης κοινωνικής ομάδας. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν η διερεύνηση των βίαιων θανάτων (ατυχήματα, αυτοκτονίες και ανθρωποκτονίες) στην 3η ηλικία. Μέθοδος: Καταγράφηκαν τα ευρήματα της νεκροψίας-νεκροτομής, τα αποτελέσματα τοξικολογικών εξετάσεων, τα δημογραφικά χαρακτηριστικά (φύλο, ηλικία και οικογενειακή κατάσταση) και το ιατρικό ιστορικό των θυμάτων, από τα αρχεία του Εργαστηρίου Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, που αφορούσαν την περίοδο 2011-2015. Αποτελέσματα: Μελετήθηκαν 546 περιστατικά βίαιων θανάτων ατόμων άνω των 65 ετών. Τα ευρήματα της μελέτης έδειξαν ότι τα περισσότερα από τα θύματα ήταν άνδρες (63,74%) και η συντριπτική πλειοψηφία των βίαιων θανάτων (425 περιπτώσεις) ήταν ατυχήματα, 92 περιπτώσεις αυτοκτονίες και οι υπόλοιπες 29 περιπτώσεις ανθρωποκτονίες. Ο πνιγμός ήταν η κύρια αιτία των ατυχημάτων, ακολουθούμενος από τα οδικά τροχαία ατυχήματα. Ο απαγχονισμός κυριαρχεί ως μέθοδος αυτοκτονίας και ο ασφυκτικός θάνατος ως συνηθέστερη μέθοδος ανθρωποκτονίας. Συμπεράσματα: Είναι απαραίτητο να επιτευχθούν πολιτικές οι οποίες θα επιτρέψουν στους ηλικιωμένους να ζουν σε ένα περιβάλλον που να ενισχύει το δυναμικό τους, να προάγει την ανεξαρτησία τους και να παρέχει την κατάλληλη υποστήριξη και φροντίδα καθώς μεγαλώνουν. Η δημιουργία αυτών των στρατηγικών θα βοηθήσουν στη μείωση της νοσηρότητας και της θνησιμότητας των ατόμων της τρίτης ηλικίας.