Estimating error and uncertainty of cloud-aerosol-radiation interactions in regional climate model simulations

Abstract

The subject of the thesis is to study the effects of atmospheric aerosols on regional climate simulations over Europe with the WRF climate model. We mainly study the interactions of aerosols with radiation (direct and semi-direct effect) while the interactions of aerosols with clouds are also simulated. The dissertation is divided into two main parts. In the first part, 5-year sensitivity simulations (2004-2008) were performed using different aerosol configurations in the model as well as different datasets of aerosol optical properties. The results showed that the introduction of the aerosol-radiation interaction significantly reduced the shortwave radiation at the surface (-3 to -8%), leading to a decrease in temperature which may well exceed 1 ° C at the regional level. The effect on the direct and diffuse component of the solar radiation is much stronger with a sharp decrease in the direct and a sharp increase in the diffuse component. Minor changes in precipitation and cloud cover were observed and in certain cases parameterization and the communication of radiation and microphysics parameterizations with respect to the radius of cloud particles. Both experiments showed a strong effect on the solar radiation reaching the ground. In the second part of the thesis, 30 years long simulations were performed with the WRF regional model driven by the global model CESM1, for the historical (1971-2000) and future climate (2021-2050) based on the Rcp8.5 emission scenario. A static in time aerosol field as well as a decreasing in time aerosol field were used. The effect of the aerosol-radiation interactions was similar to that observed in the sensitivity simulations, leading to a decrease in radiation and surface temperature. The use of a realistic aerosol field with a decreasing trend over the historical period has led to an increasing trend of solar radiation at the surface (brightening) which is consistent with observational data. All simulations of the future climate show an increase in temperature over Europe in relation to the historical period. Also, the reduction of the optical depth of the aerosols in the future compared to the historical period leads to increased ground radiation and an intensification of the overall warming.

Το αντικείμενο μελέτης της διατριβής είναι οι επιδράσεις των ατμοσφαιρικών αιωρούμενων σωματιδίων (αεροζόλ) σε περιοχικές κλιματικές προσομοιώσεις πάνω από την Ευρώπη με το κλιματικό περιοχικό μοντέλο WRF. Μελετώνται κατά κύριο λόγο οι αλληλεπιδράσεις των αεροζόλ με την ακτινοβολία (direct και semi-direct effect) ενώ προσομοιώνονται και οι αλληλεπιδράσεις των αεροζόλ με τα νέφη. Η διατριβή χωρίζεται σε δύο κύρια μέρη. Στο πρώτο μέρος πραγματοποιήθηκαν προσομοιώσεις ευαισθησίας διάρκειας 5 ετών (περίοδος 2004-2008) στις οποίες χρησιμοποιήθηκαν διαφορετικές παραμετροποιήσεις των αεροζόλ στο μοντέλο καθώς και διαφορετικά δεδομένα των οπτικών τους ιδιοτήτων. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η εισαγωγή της αλληλεπίδρασης αεροζόλ-ακτινοβολίας μειώνει σημαντικά την μικρού μήκους κύματος ακτινοβολία στην επιφάνεια (-3 με -8%) οδηγώντας σε μείωση της θερμοκρασίας η οποία σε περιοχικό επίπεδο μπορεί να ξεπεράσει και τον 1οC. Η επίδραση στην άμεση και την διάχυτη συνιστώσα της ηλιακής ακτινοβολίας είναι αρκετά πιο ισχυρή με έντονη μείωση της άμεσης και έντονη αύξηση της διάχυτης συνιστώσας. Παρατηρήθηκαν μικρές αλλαγές στην βροχόπτωση και την νεφοκάλυψη ενώ σε συγκεκριμένες περιπτώσεις παρατηρήθηκαν κυκλωνικές ανωμαλίες στο πεδίο του ανέμου πάνω από τα σημεία έντονης ψύξης. Στο πρώτο μέρος έγιναν επίσης πειράματα ευαισθησίας που αφορούν την επιλογή της παραμετροποίησης της νεφοκάλυψης καθώς και την επικοινωνία των παραμετροποιήσεων της ακτινοβολίας και της μικροφυσικής όσον αφορά την ακτίνα των νεφοσταγόνων. Και τα δύο πειράματα αυτά έδειξαν έντονη επίδραση στην ηλιακή ακτινοβολία που φτάνει στο έδαφος. Στο δεύτερο μέρος της διατριβής πραγματοποιήθηκαν μεγαλύτερης διάρκειας προσομοιώσεις 30 ετών με το περιοχικό μοντέλο WRF οδηγούμενο από το παγκόσμιο μοντέλο CESM1, για το ιστορικό (1971-2000) αλλά και για το μελλοντικό κλίμα (2021-2050) με βάση το σενάριο εκπομπών Rcp8.5. Έγινε χρήση στατικού στο χρόνο πεδίου αεροζόλ όσο και πεδίου αεροζόλ με μειωτική τάση. Η επίδραση των αλληλεπιδράσεων αεροζόλ-ακτινοβολίας ήταν παρόμοια με αυτήν που παρατηρήθηκε στις προσομοιώσεις ευαισθησίας οδηγώντας σε μείωση της ακτινοβολίας και της θερμοκρασίας στην επιφάνεια. Η χρήση ρεαλιστικού πεδίου αεροζόλ με μειωτική τάση κατά την ιστορική περίοδο οδήγησε σε μια αυξητική τάση της ακτινοβολίας (brightening) η οποία είναι σε σύμπτωση με τα παρατηρησιακά δεδομένα. Όλες οι προσομοιώσεις του μελλοντικού κλίματος δείχνουν μια αύξηση της θερμοκρασίας πάνω από την Ευρώπη σε σχέση με την ιστορική περίοδο. Επίσης η μείωση του οπτικού βάθους των αεροζόλ στην μελλοντική σε σχέση με την ιστορική περίοδο οδηγεί σε αύξηση της ακτινοβολίας στο έδαφος και σε εντατικοποίηση της συνολικής θέρμανσης.