Theory, law and practice of maritime arbitration: the case of international contracts for the carriage of goods by sea: comparative insights and policy analysis

Abstract

This study explores the phenomenon of maritime arbitration with specific focus on contracts for the carriage of goods by sea. After an introduction (Chapter I), it first analyzes the definition, origins, theoretical foundations and socioeconomic background of maritime arbitration, as well as the reasons for the widespread use of arbitration in contracts for the carriage of goods by sea (Chapter II). Secondly, it navigates the current international legal regime and the different arbitration models in the most prominent maritime arbitral seats, ie London, New York and Singapore, as well as in a civil law jurisdiction, Greece (Chapter III). Then, it analyzes the maritime arbitration practice, by examining some of the most important legal issues addressed in maritime arbitration. Specifically, it explores the practical implications of the international legal regime and the different arbitration models in three stages: first, it analyzes the cornerstone of maritime arbitration, ie the arbitration agreement; second, it discusses the independence and impartiality of maritime arbitrators, by specifically examining whether such qualities act as safeguards for the legitimacy and efficiency of maritime arbitration; third, it analyzes the confrontation of courts and tribunals with specific substantive legal issues in contracts for the carriage of goods by sea (Chapter IV). Finally, it looks to the future, and attempts to conceptualize this phenomenon, by proposing a maritime arbitration continuum (Chapter V). This analysis aims to shed light on the commonalities and differences in the approaches of courts and arbitrators in different jurisdictions, assess the merits of different arbitration models and their effect to the parties’ choice for arbitration.

Η μελέτη αυτή συμμετέχει στον διεθνή διάλογο και συνεισφέρει στην διεθνή έρευνα και βιβλιογραφία, αναλύοντας συστηματικά την ναυτική διαιτησία στις συμβάσεις ναύλωσης και θαλάσσιας μεταφοράς πραγμάτων και εξετάζοντας τα κρισιμότερα ζητήματα υπό συγκριτική σκοπιά. Στο πλαίσιο αυτό, η μελέτη ερευνά: α) το διεθνές νομικό καθεστώς που διέπει τη διαιτησία στις συμβάσεις ναύλωσης και θαλάσσιας μεταφοράς, β) τα εθνικά δίκαια των κυριότερων ναυτικών διαιτητικών κέντρων (Λονδίνο, Νέα Υόρκη, Σιγκαπούρη), καθώς και γ) την ελληνική έννομη τάξη ως παράδειγμα χώρας του ηπειρωτικού δικαίου. Αρχικά, περιγράφεται η σημασία της ναυτικής διαιτησίας, αλλά και οι δυσκολίες μελέτης του συγκεκριμένου θεσμού λόγω του περιορισμένου αριθμού δημοσιευμένων διαιτητικών αποφάσεων. Ακολούθως, η διατριβή αναφέρεται στο θεωρητικό υπόβαθρο της διεθνούς ναυτικής διαιτησίας και αναλύει το ισχύον καθεστώς που διέπει τη ναυτική διαιτησία στις συμβάσεις θαλάσσιας μεταφοράς. Στη συνέχεια γίνεται συγκριτική ανάλυση στα διαιτητικά μοντέλα που ισχύουν στις σημαντικότερες για το θεσμό έννομες τάξεις, δηλαδή το Λονδίνο, τη Νέα Υόρκη, τη Σιγκαπούρη, ενώ το ελληνικό δίκαιο εξετάζεται ως παράδειγμα έννομης τάξης που ανήκει στο ηπειρωτικό δίκαιο. Παράλληλα, αξιολογείται ο ρόλος των εθνικών δικαστηρίων και τα αποτελέσματα των διαφορετικών μοντέλων διαιτησίας στη ναυτική διαιτησία. Ακολούθως, η διατριβή εστιάζει σε ειδικότερα πρακτικά ζητήματα της ναυτικής διαιτησίας λόγω της ιδιαίτερης σημασίας τους τόσο στη ναυτιλιακή πρακτική, όσο και στην θεωρητική θεμελίωση του θεσμού. Τα ζητήματα αυτά είναι: α) Η συμφωνία διαιτησίας σε συμβάσεις θαλάσσιας μεταφοράς, β) Η ανεξαρτησία και η αμεροληψία των διαιτητών και γ) Η αντιμετώπιση νομικών ζητημάτων σχετικά με τη θαλάσσια μεταφορά αγαθών από τη διαιτησία και τα δικαστήρια. Τέλος, με βάση τη συστηματική ανάλυση του θεωρητικού υποβάθρου, του νομικού καθεστώτος και της πρακτικής της ναυτικής διαιτησίας, η μελέτη αξιολογεί τις κυριότερες διαφορές των βασικών ναυτικών διαιτητικών κέντρων και την επίδρασή τους στις προτιμήσεις των συναλλασσομένων και επιχειρεί μια συνολική αποτίμηση της διαιτησίας στις συμβάσεις θαλάσσιας μεταφοράς.