Cross-border supervision and resolution of significant banking groups in the context of the European Banking Union

Abstract

The establishment of the first two (2) pillars of the European Banking Union, namely the Single Supervisory Mechanism (SSM) and the Single Resolution Mechanism (SRM), is a milestone in the process for the Europeanization of banking supervision and resolution. Assigning upon supranational authorities (European Central Bank (ECB) and Single Resolution Board (SRB)), the responsibility for the application of the newly-established Union crisis prevention and crisis management framework is expected to facilitate the effective cross-border supervision and resolution of the largest euro area banking groups. The new institutional and regulatory framework for supervision and resolution aims at promoting financial stability and addressing the financial fragmentation observed in the euro area during the international financial crisis and the euro area fiscal crisis. The PhD thesis examines extensively and in detail the application of the regulatory framework for supervision and resolution by the ECB and the SRB respectively. The PhD thesis has as an objective to assess whether the new crisis prevention and crisis management framework is suitable to meet the objectives of the Banking Union, i.e. to foster financial stability and promote financial integration. Thus, particular emphasis is placed on whether the new framework is credible and adequate to minimize the risk for Member States to bear the cost of (future) banking failures. In addition, the PhD thesis assesses the contribution of the Banking Union to the integration of the European banking market through the application of uniform supervisory and resolution-related approaches across the euro area, which could incentivize banking groups to expand their operations beyond national borders. The thesis concludes that significant progress has been made towards meeting the aforementioned objectives. Nonetheless, there is still room for improvement to ensure that the Union crisis management framework will be fit for purpose in addressing potential threats to financial stability, including a new financial system-wide crisis. In particular, at institutional level it is necessary more powers to be transferred from national to supranational level, while at regulatory level, further harmonization of national laws is needed, particularly in the areas of national insolvency laws, and the introduction of arrangements to facilitate cross-border transfer of liquidity and capital is recommended. Lastly, at operational level, it is necessary the SRB to draw up comprehensive and complete resolution plans the soonest possible, as well as both the ECB and the SRB to improve their cooperation with the respective authorities of non-participating Member States and third countries.

Η σύσταση των δύο (2) πρώτων πυλώνων της Ευρωπαϊκής Τραπεζικής Ένωσης, δηλ. του Ενιαίου Εποπτικού Μηχανισμού (ΕΕΜ) και του Ενιαίου Μηχανισμού Εξυγίανσης (ΕΜΕ), αποτελεί ορόσημο στη διαδικασία για την περαιτέρω ενίσχυση της εποπτείας και εξυγίανσης τραπεζών. Η ανάθεση της αρμοδιότητας για την εφαρμογή του νέου πλαισίου για την πρόληψη και διαχείριση κρίσεων σε υπερεθνικές αρχές (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης (ΕΣΕ)) αναμένεται να διευκολύνει την αποτελεσματική διασυνοριακή εποπτεία και εξυγίανση των μεγαλύτερων τραπεζικών ομίλων της ευρωζώνης. Το νέο θεσμικό και κανονιστικό πλαίσιο εποπτείας και εξυγίανσης στοχεύει στην προώθηση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας και την αντιμετώπιση του κατακερματισμού της τραπεζικής αγοράς, όπως αυτή διαπιστώθηκε κατά τη διάρκεια της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης και της δημοσιονομικής κρίσης της ευρωζώνης. Η διδακτορική διατριβή εξετάζει εκτενώς και σε βάθος την εφαρμογή του κανονιστικού πλαισίου εποπτείας και εξυγίανσης τραπεζών από την ΕΚΤ και το ΕΣΕ αντίστοιχα. Η διατριβή αξιολογεί την καταλληλόλητα του νέου πλαισίου για την πρόληψη και διαχείριση κρίσεων ως προς την επίτευξη των στόχων της Τραπεζικής Ένωσης, δηλ. την ενίσχυση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας και την προώθηση της χρηματοπιστωτικής ενοποίησης. Στην παρούσα διατριβή δίνεται μεγάλη έμφαση στο βαθμό που το νέο κανονιστικό πλαίσιο είναι δυνατό να ελαχιστοποιήσει τον κίνδυνο για τα κράτη-μέλη να αναλάβουν το κόστος (μελλοντικών) τραπεζικών κρίσεων. Επιπλέον, η διατριβή αξιολογεί τη συμβολή της Τραπεζικής Ένωσης στην ολοκλήρωση της ευρωπαϊκής τραπεζικής αγοράς μέσω της εφαρμογής στην ευρωζώνη ομοιόμορφων προσεγγίσεων σχετικά με την εποπτεία και εξυγίανση τραπεζικών ομίλων, η οποία θα μπορούσε να ωθήσει τους τραπεζικούς ομίλους να επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους σε άλλα κράτη-μέλη.Η διατριβή καταλήγει στο συμπέρασμα ότι έχει επιτευχθεί σημαντική πρόοδος σε ό,τι αφορά την επίτευξη των προαναφερθέντων στόχων. Μολαταύτα, υπάρχει περιθώριο βελτίωσης προκειμένου να διασφαλιστεί ότι το ενωσιακό πλαίσιο πρόληψης και διαχείρισης κρίσεων θα είναι ικανό να αντιμετωπίσει δυνητικές απειλές για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, περιλαμβανομένης μιας συστημικής κρίσης. Συγκεκριμένα, σε θεσμικό επίπεδο είναι απαραίτητη η πρόσθετη μεταφορά εξουσιών από εθνικό σε υπερεθνικό επίπεδο, ενώ σε κανονιστικό επίπεδο, χρειάζεται περαιτέρω εναρμόνιση των εθνικών δίκαιων, κυρίως στους τομείς της αφερεγγυότητας, καθώς και η υιοθέτηση ρυθμίσεων για τη διευκόλυνση μεταφοράς κεφαλαίων και ρευστότητας ανάμεσα στις οντότητες ενός τραπεζικού ομίλου. Τέλος, σε λειτουργικό επίπεδο, είναι αναγκαία η ολοκλήρωση της εκπόνησης σχεδίων εξυγίανσης από το ΕΣΕ και η ενίσχυση της διασυνοριακής συνεργασίας της ΕΚΤ και του ΕΣΕ με τις αντίστοιχες αρχές των άλλων κρατών-μελών της ΕΕ και των τρίτων χωρών.