Μελέτη των μεταβολικών διαταραχών στους βαρέως πάσχοντες ασθενείς στη μονάδα εντατικής θεραπείας με τη μέθοδο της μικροδιάλυσης: η μετάγγιση συμπυκνωμένων ερυθρών επηρεάζει την εκτιμώμενη με την μέθοδο της μικροδιάλυσης, σχέση γαλακτικού - πυροσταφυλικού στο διάμεσο χώρο, σε βαρέως πάσχοντες ασθενείς με σοβαρή σήψη

Abstract

PURPOSE: The aim of this study was to explore the effect of red blood cell (RBC) transfusion on microdialysis-assessed interstitial fluid metabolic parameters in septic patients.METHODS: We conducted a retrospective study of 37 patients with severe sepsis/septic shock requiring transfusion of one to two RBC units. Interstitial fluid metabolic alterations were monitored by a microdialysis catheter inserted in the subcutaneous adipose tissue. Samples were collected before (T0) and after transfusion at two time-points: T1a and T1b; median post-transfusion times of 120 [interquartile range (IQR); 45-180] and 360 (IQR; 285-320) min. Lactate, pyruvate, glycerol and glucose concentrations were measured with a bedside analyzer, and the lactate/pyruvate (LP) ratio was calculated automatically.RESULTS: RBC transfusions decreased the LP ratio from (T0) 18.80 [interquartile range (IQR); 14.85-27.45] to (T1a) 17.80 (IQR; 14.35-25.20; P < 0.05) and (T1b) 17.90 (IQR; 14.45-22.75; P < 0.001), while there was also significant interindividual variation. Post-transfusion LP ratio changes at T1a [r = -0.42; 95 % confidence interval (CI), -0.66 to -0.098; P = 0.01] and T1b (r = -0.68; 95 % [CI], -0.82 to -0.44; P < 0.001) were significantly correlated with the pre-transfusion LP ratio, but not with baseline demographic characteristics, vital signs, severity scores, hemoglobin level and blood lactate. RBC storage time and leukocyte reduction had no influence on the tissue metabolic response to transfusion.CONCLUSIONS: Tissue oxygenation is affected by RBC transfusion in critically ill septic patients. Monitoring of tissue LP ratio by microdialysis may represent a useful method for individual clinical management.

Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση της επίδρασης των μεταγγίσεων συμπυκνωμένων ερυθρών (red blood cell –RBC) στην εκτιμώμενη με την μέθοδο της μικροδιάλυσης, σχέση γαλακτικού/πυροσταφυλικού στο διάμεσο χώρο, σε σηπτικούς ασθενείς. Μέθοδος: Πρόκειται για αναδρομική μελέτη, στην οποία συμπεριλήφθησαν συνολικά 37 ασθενείς με σοβαρή σήψη ή σηπτικό σοκ, οι οποίοι χρειάστηκε να μεταγγιστούν με μία έως δύο μονάδες RBC. Οι μεταβολικές μεταβολές του διάμεσου χώρου εκτιμήθηκαν με υποδόρια τοποθέτηση καθετήρα μικροδιάλυσης στο λιπώδη ιστό. Τα δείγματα ελήφθησαν πριν (Τ0) και μετά την χορήγηση της μετάγγισης σε δύο χρονικές στιγμές: Τ1α και Τ1β, συγκεκριμένα 120 (με ενδοτερταρτομοριακό εύρος IQR:45-180) και 360 (με IQR:285-320) λεπτά μετά την μετάγγιση, αντίστοιχα. Οι συγκεντρώσεις του γαλακτικού, του πυροσταφυλικού, της γλυκερόλης και της γλυκόζης υπολογίστηκαν με ειδικό, παρά την κλίνη του ασθενούς, αναλυτή και η σχέση γαλακτικού/πυροσταφυλικού (lactate/pyruvate-LP) υπολογίστηκε αυτόματα.Αποτελέσματα: Οι μεταγγίσεις RBC μείωσαν τον λόγο LP από 18.8 (IQR:14.85–27.45) στην ώρα Τ0 σε 17.80 (IQR: 14.35–25.20) στην ώρα Τ1α (p<0.05) και σε 17.90 (IQR:14.45–22.75) στην ώρα Τ1β (p<0.001) ενώ παράλληλα παρατηρήθηκε μια στατιστικά σημαντική μεταβλητότητα ανάμεσα στους συμμετέχοντες. Η μεταβολή του λόγου LP την χρονική στιγμή Τ1α (r:-0.42, CI: 95 %, -0.66 έως -0.098 p = 0.01) και την χρονική στιγμή Τ1β (r = -0.68, CI: 95 %, -0.82 έως -0.44 p<0.001) παρουσίασαν στατιστικά σημαντική συσχέτιση με τον προ-μετάγγισης λόγο LP αλλά όχι με τα βασικά δημογραφικά χαρακτηριστικά, με τα ζωτικά σημεία, τις κλίμακες βαρύτητας, τα επίπεδα αιμοσφαιρίνης ή την συγκέντρωση γαλακτικού στο αίμα. Η χρονική περίοδος συντήρησης των μονάδων RBC και η λευκαφαίρεση αυτών δεν φάνηκε να επηρεάζουν την ιστική μεταβολική απάντηση στην χορήγση της μετάγγισης.Συμπεράσματα: Η μετάγγιση RBC σε σηπτικούς ασθενείς επηρεάζει την ιστική οξυγόνωση. Η παρακολούθηση του ιστικού LP μέσω καθετήρα μικροδιάλυσης ενδεχομένως αποτελεί μία χρήσιμη μέθοδο για εξατομικευμένους κλινικούς χειρισμούς.