Η συνεισφορά της μεθόδου SPECT/CT στην ανάδειξη δευτεροπαθών εντοπίσεων στα οστά ασθενών με καρκίνο του μαστού

Abstract

Objective: Single photon emission tomography/computed tomography (SPET/CT) is usually recommended after ambiguous whole body bone scan (WBS) findings. We investigated the value of routine 2-field (“near” whole-body) SPET/CT application in breast cancer (BC) patients. Subjects and Methods: In this prospective study planar WBS and 2-field SPET/CT was performed in 257 consecutive BC patients referred for a bone scan. Whole body scan and SPET/CT were interpreted separately. Additional imaging studies and clinical follow-up for 30±24 months elucidated uncertain findings. Results: Bone metastases were confirmed in 65 patients (25.3%). Sensitivity, specificity, accuracy, positive and negative predictive value per-patient was 63.1%, 81.3%, 76.7%, 53.2% and 86.7% for WBS and 96.9%, 87.5%, 89.9%, 72.4% and 98,8% for SPET/CT; differences were statistically significant except for specificity. Respective values of sensitivity per-lesion were 47.6% and 98.9% (P<0.001). Eleven percent of true positive findings were noticed only in the low-dose CT images, while 7% only in SPET. Single photon emission tomography/CT exhibited higher specificity than WBS in the spine (94.8% vs. 88.7%, P=0.04). Whole body scan interpretation changed after SPET/CT in 74 (28.8%) patients. Thirty-two patients with positive/suspicious WBS turned to be metastases-free after the interpretation of SPET/CT while 42 with unremarkable WBS turned to be positive/suspicious. Of these cases, metastases were confirmed in one with negative and 23 with positive/suspicious SPET/CT. The SPET/CT results prompted treatment plan changes in 23 cases (8.9%). Conclusions: Whole-body bone SPET/CT scan outperformed WBS in terms of sensitivity, accuracy, positive and negative predictive value and impacted on patient management. Therefore, its use is recommended as a routine procedure in BC patients, even after a negative WBS.

Σκοπός: Η τομογραφία εκπομπής μονήρους φωτονίου σε συνδυασμό με αξονική τομογραφία (SPECT/CT) συνιστάται σαν συμπληρωματική μέθοδος σε περιπτώσεις ολόσωμου στατικού σπινθηρογραφήματος οστών με ασαφή ή ύποπτα ευρήματα προκειμένου να διενεργηθεί περαιτέρω διερεύνηση αυτών των ευρημάτων. Στην παρούσα μελέτη ερευνήθηκε η πρόσθετη αξία της διενέργειας σχεδον ολόσωμης τομογραφικής SPECT/CT απεικόνισης 2 πεδίων σε ασθενείς με καρκίνο του μαστου σαν εξέταση ρουτίνας μαζί με το στατικό σπινθηρογραφήμα ανεξαρτήτως των ευρημάτων.Υλικά και μέθοδοι: Σε αυτήν την προοπτική μελέτη στρατολογήθηκαν 257 ασθενείς με καρκίνο του μαστού, οι οποιοι υποβλήθηκαν σε ολοσωμο σπινθηρογράφημα οστών και ακολούθως σε τομογραφική SPECT/CT απεικόνιση 2 πεδίων. Η στατική και η τομογραφική μελέτη ερμηνεύθηκαν ξεχωριστά. Ενδεχόμενα ασαφή ευρήματα αποσαφηνίστηκαν μετά την διενέργεία πρόσθετων απεικονιστικών εξετάσεων καθώς και παρακολούθησης των ασθενών για διάστημα 30±24 μήνες.Αποτελέσματα: Οστικές μεταστάσεις επιβεβαιώθηκαν σε 65 ασθενείς (25,3%). Η ευαισθησία, η ειδικότητα, η ακρίβεια και η θετική και αρνητική προγνωστική αξία στην ανάλυση σε επίπεδο ασθενών ήταν 63,1%, 81,3%, 76,7%, 53,2% and 86,7% για το στατικό σπινθηρογράφημα και 96,9%, 87,5%, 89,9%, 72,4% and 98,8% για το SPET/CT αντίστοιχα. Εξαιρουμένης της ειδικότητας, οι διαφορές ήταν στατιστικά σημαντικές ανάμεσα στις μεθόδους. Αντίστοιχα οι τιμές για την ευαισθησία στην ανάλυση σε επίπεδο βλαβών ήταν 47,6% και 98,9% (P<0.001). Από το σύνολο των αληθώς θετικών βλαβών 11% ήταν ορατές μόνο στις εικόνες αξονικής τομογραφίας χαμηλής ευκρίνειας, ενώ 7% παρατηρήθηκαν μόνο στο SPECT. Η τομογραφική μελέτη έδειξε υψηλότερη ειδικότητα στην ανίχνευση οστικών μεταστάσεων στην σπονδυλική στήλη σε σχέση με το στατικό σπινθηρογράφημα (94.8% vs. 88.7%, P=0.04). Η ερμηνεία της SPECT/CT μελέτης άλλαξε την αρχική εκτίμηση του ολόσωμου σπινθηρογραφήματος σε 74 ασθενείς (28,8%). Από αυτούς, 32 με αρχικά ύποπτο σπινθηρογράφημα μετατράπηκαν σε ελεύθεροι νόσου μετά την ερμηνεία της SPECT/CT απεικόνισης ενώ 42 με αρχικά ασήμαντο σπινθηρογράφημα μετατράπηκαν σε ύποπτο ή θετικό για δευτεροπαθείς. Σε αυτές τις περιπτώσεις επιβεβαιώθηκε μεταστατική νόσος στα οστά σε 23 ασθενείς με ύποπτη SPECT/CT μελέτη και σε 1 ασθενή με αρνητική τομογραφική απεικόνιση. Επιπλέον, τα αποτελέσματα του SPECT/CT άλλαξαν το θεραπευτικό πλάνο σε 23 ασθενείς (8,9%).Συμπέρασμα: Η ολόσωμη τομογραφική απεικόνιση φαίνεται να υπερέχει του στατικού σπινθηρογραφήματος οστών όσον αφορά την ευαισθησία, την ακρίβεια και τη θετική και αρνητική προγνωστική αξία και έχει την δυνατότητα να επηρεάσει το θεραπευτικό πλάνο του ασθενούς. Καταλήγοντας, η χρήση του συστήνεται σαν διαδικασία ρουτίνας για ανίχνευση οστικών μεταστάσεων σε ασθενείς με καρκίνο του μαστού, ακόμα και σε περιπτώσεις όπου το στατικό σπινθηρογράφημα είναι αρνητικό.