Παγκρεατίτιδα: διάγνωση και θεραπευτικά προβλήματα

Abstract

Introduction: Polymorphonuclear elastase (PMN-e) is a specific and sensitive marker for the early activation of polymorphonuclear cells and the prediction of inflammatory complications. We studied the role of PMN elastase and C-reactive protein (CRP) in the early detection and assessment of severity of acute pancreatitis (AP). Patients-Methods: Patients who were admitted to the Internal Medicine Department with AP were studied with a predefined protocol. Diagnosis was based on clinical symptoms, high amylase levels ans abdominal ultrasound or CT findings. AP severity was assessed with Apache-II score and with Ranson criteria of severity. PMN-e and CRP values were measured on the 1st, 3rd and 5th hospital day. Results: Forty-one patients (29 women, 12 men) were includevin final analysis. The etiology of pancreatitis was gall stone disease in 27 patients(66%), alcohol abuse in 9 (17.8%), hyperlipidemia in 2 (4.9%), drug-included pancreatitis in 2 (4.9%) and hypercalcinemia in one patient (2.4%). PMN-e was 128.32±43.90, 112.30±30.90, 75.07±35.60 IU/ml on first, third and fifth hospital day respectively (mean±SD, normal values < 37 IU/ml). According to Apache-II scoring system, 23 of 41 patients (53.7%) had severe AP while the remaing 18 had mild disease (46.3%). PMN-e was significantly higher at all measurements (1st, 3rd and 5th hospital day) in patients with severe AP compared to those with mild AP. In addition CRP was significantly higher on the 3rd hospital day in severe AP cases compared to mild ones. Conclusions: PMN-e is an early sensitive marker of acute pancreatitis and along with CRP can be used for the early assessment of severity of AP. These markers may simplify complicated scoring systems that have been used for the evaluation of AP severity.

Εισαγωγή: Η Πολυμορφοπυρηνική ελαστάση (PMN-e) είναι ένα συγκεκριμένος και ευαίσθητος δείκτης (marker) για την πρώιμη ενεργοποίση των πολυμορφοπυρηνικών κυττάρων και την πρόβλεψη των φλεγμονώδων περιπλοκών. Μελέτησαμε το ρόλο της PMN ελαστάσης καθώς και της C-αντιδραστικής πρωτεΐνης (CRP) στην πρώιμη ανίχνευση και αξιολόγηση της σοβαρότητας της οξείας παγκρεατίτιδας (ΑΡ). Ασθενείς –Μέθοδοι: Οι ασθενείς με ΑΡ που μπήκαν (ή εισήχθησαν) στο Τμήμα Παθολογίας, μελετήθηκαν με ένα προκαθορισμένο πρωτόκολλο. Η διάγνωση βασίστηκε σε κλινικά συμπτώματα, υχηλά επίπεδα αμυλάσης καθώς και στον υπέρηχο κοιλιακών ή σε ευρήματα CT. Η σοβαρότητα της ΑΡ αξιολογήθηκε με τα κριτήρια σοβαρότητας Apache-II και Ranson. Οι τιμές των PMN-e και CRP μετρήθηκαν κατά την 1η, 3η και 5η μέρα στο νοσοκομείο. Αποτελέσματα: 41 ασθενείς (29 γυναίκες, 12 άντρες) συμπεριλήφθηκαν στην τελική ανάλυση. Η αιτιολογία της παγκρεατίτιδας ήταν ασθένεια στην χολόλιθο σε 27 ασθενείς (66%), χρήση του αλκοόλ σε 9 (17,8%), υπερλιπιδαιμία σε 2 (4,9%), παγκρεατίτιδα προκαλούμενη από φάρμακα σε 2 (4,29%), και υπερασβεστιαιμία σε έναν σθενή (2,4%). Η PMN-e ήταν128.32±43.90, 112.30±30.90, 75.07±35.60 IU/ml στην πρώτη, Τρίτη και Πέμπτη μέρα στο νοσοκομείο αντίστοιχα (μέση τιμή±SD, φυσιολογικές αξίες < 37 IU/ml). Σύμφωνα με το σύστημα σκορ κατά Apache-II,23 από τους 41 ασθενείς (53,7%) είχαν βαριά ΑΡ ενώ οι υπόλοιποι 18 είχαν ήπια ΑΡ (43.3%). Επιπλέον, η CRP ήταν σημαντικά υψηλή κατά την 3η μέρα στο νοσοκομείο στις βαριές περιτπώσεις ΑΡ σχετικά με τις ήπιες. Συμπεράσματα: Η PMN-e είναι ένας ευαίσθητος δείκτης οξείας παγκρεατίτιδας και μαζί με την CRP μπορούν να φανούν χρήσιμες για την πρώιμη αξιολόγηση της σοβαρότητας ΑΡ. Οι δείκτες αυτοί ίσως απλοποιήσουν περίπλοκα συστήματα σκορ που χρησιμοποιούνταν για την εκτίμηση της σοβαρότητας της ΑΡ.