Ρύθμιση ή απορρύθμιση του τραπεζικού τομέα: όψεις ρυθμιστικής διακυβέρνησης στην Ε.Ε.

Abstract

The inefficient regulation of the banking system at both global and European level was the main cause of the financial crisis of 2007/8. The financialization and the resulting systemic interdependence of global financial systems, especially between the US and Europe, led to a crisis in the world-real economy. However, the post-crisis regulatory and institutional example seems unchanged. The institutional weakness of global economic governance, in particular the poor European Banking Union, coupled with inadequate individual arrangements in sub-sectors of the financial system, has increased the gap between financial and political integration.

Η αναποτελεσματική ρύθμιση του τραπεζικού συστήματος τόσο σε παγκόσμιο όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο αποτέλεσε την κύρια αιτία για τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2007/8. Η χρηματιστικοποίηση και η προκαλούμενη συστημική αλληλεξάρτηση των παγκόσμιων χρηματοπιστωτικών συστημάτων, κυρίως σε ΗΠΑ και Ευρώπη, οδήγησε σε κρίση την παγκόσμια -πραγματική- οικονομία. Παρά ταύτα, το μετά την κρίση ρυθμιστικό και θεσμικό παράδειγμα φαίνεται ότι δεν μεταβλήθηκε. Η θεσμική αδυναμία της παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης και ιδίως της Ευρωπαϊκής Τραπεζικής Ένωσης, σε συνδυασμό με τις ανεπαρκείς επιμέρους ρυθμίσεις σε υποτομείς του χρηματοπιστωτικού συστήματος ενέτειναν το χάσμα μεταξύ της χρηματοοικονομικής και της πολιτικής ολοκλήρωσης.