Επίδραση του ζολεδρονικού οξέος σε οστικές μεταστάσεις πρωτοπαθούς καρκίνου του πνεύμονα

Abstract

Introduction: Recent studies have documented the efficacy of the administration of bisphosphonates in the treatment of bone metastases in patients with lung cancer. aim: The study aims to investigate the potential benefit of zoledronic acid (ZOL) in lung cancer patients with regard to bone alterations. Method: 160 patients with stage IIIB-IV, small cell or non-small cell lung Ca type, with or without bone metastases participated in the study. Patients were divided into 4 groups of 40 each as follows: 1st group: patients with bone metastases treated with ZOL, 2nd group: patients with bone metastases not treated with ZOL, 3rd group: patients without bone metastases treated with ZOL, 4th group: patients without bone metastases not treated with ZOL. The 1st and 3rd group received 4 mg i.v. ZOL in a dose at a rate of over 15 minutes, initially every 28 days during chemotherapy, and at the end of chemotherapy every 21 days as a maintenance treatment. All patients were screened to measure osteoprotein, osteocalcin, RANK and RANKL values. Results: ZOL administration is associated with a reduced risk of new bone metastases in patients with and without bone metastases history (1st and 3rd group) compared with patients not receiving ZOL (2nd and 4th group). In patients receiving ZOL, a decrease in RANKL was recorded, whereas opposite behavior (increase) was observed in patients who did not receive ZOL. Reverse findings were found for osteoprotegerin and osteocalcin. conclusions: The findings of the study confirmed the efficacy of treatment of lung cancer with zoledronic acid in reducing the incidence and reducing the risk of bone metastases in these patients.

Εισαγωγή: Πρόσφατες μελέτες έχουν τεκμηριώσει την αποτελεσματικότητα της χορήγησης των διφωσφωνικών στην αντιμετώπιση των οστικών μεταστάσεων σε ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα. Σκοπός: Η μελέτη αποσκοπεί στη διερεύνηση του πιθανού οφέλους της χορήγησης ζολενδρονικού οξέος (ZOL) σε ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα όσον αφορά τις οστικές αλλοιώσεις. Μέθοδος: Στη μελέτη συμμετείχαν 160 ασθενείς με στάδιο IIIB-IV, μικροκυτταρικού ή μη μικροκυτταρικού τύπου Ca πνεύμονα, με ή χωρίς οστικές μεταστάσεις. Oι ασθενείς χωρίστηκαν σε 4 ομάδες των 40 ατόμων ως εξής: 1η ομάδα: ασθενείς με οστικές μεταστάσεις στους οποίους χορηγήθηκε ζολεδρονικο, 2η ομάδα = ασθενείς με οστικές μεταστάσεις στους οποίους δεν χορηγήθηκε ζολεδρονικο, 3η ομάδα = ασθενείς χωρίς οστικές μεταστάσεις στους οποίους χορηγήθηκε ζολεδρονικο, 4η ομάδα = ασθενείς χωρίς οστικές μεταστάσεις στους οποίους δεν χορηγήθηκε ζολεδρονικο. Στην 1η και 3η ομάδα χορηγήθηκε ενδοφλεβίως 4 mg i.v. Ζολεδρονικο, σε μία δόση με ρυθμό άνω των 15 λεπτών, αρχικά κάθε 28 ημέρες κατά τη χημειοθεραπεία, ενώ μετά το πέρας της χημειοθεραπείας ανά 21 ημέρες σαν θεραπεία συντήρησης. Σε όλους τους ασθενείς διενεργήθηκαν εργαστηριακές εξετάσεις για τη μέτρηση των τιμών οστεοπροτεγερίνης, οστεοκαλσίνης, RANK και RANKL. Αποτελέσματα: Η χορήγηση ZOL συσχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης νέων οστικών μεταστάσεων σε ασθενείς με και χωρίς προηγούμενο ιστορικό προηγούμενων οστικών αλλοιώσεων (1η και 3η ομάδα) συγκριτικά με τους ασθενείς που δεν έλαβαν ZOL (2η και 4η ομάδα). Στους ασθενείς στους οποίους χορηγήθηκε ZOL καταγράφτηκε μείωση του RANKL, ενώ αντίθετη συμπεριφορά (αύξηση) παρατηρήθηκε στους ασθενείς που δεν έλαβαν ZOL. Αντίστροφα ευρήματα διαπιστώθηκαν για την οστεοπροτεγερίνη και την οστεοκαλσίνη. Συμπεράσματα: Τα ευρήματα της μελέτης επιβεβαίωσαν την αποτελεσματικότητα της θεραπευτικής αντιμετώπισης του καρκίνου του πνεύμονα με ζολενδρονικό οξύ όσον αφορά τον περιορισμό της επίπτωσης και τη μείωση του κινδύνου εμφάνισης οστικών μεταστάσεων σε αυτούς τους ασθενείς.