Η προώθηση της κοινωνικής και συναισθηματικής μάθησης των μαθητών του δημοτικού σχολείου στο μάθημα της νεοελληνικής γλώσσας: διδακτικές προσεγγίσεις και εφαρμογές στην τάξη

Abstract

The purpose of the present study was to investigate the effect of a social andemotional learning program on the emotional intelligence of primary school students.Moreover, this study investigated the effect of the program on students’ classroomclimate, mental resilience and academic performance, as well as the differentiation basedon class and gender. The research involved one hundred forty-five (145) students fromthe fourth and sixth grades of primary schools of Attica, who were divided into twogroups: the experimental group with seventy-five (75) students, who attended in thecontext of the course Greek Language an intervention program called "Eumenides", andthe control group with seventy (70) students. All students completed in threeadministrations (pre-test, post-test and follow-up) the subsequent questionnaires: a) TraitEmotional Intelligence Questionnaire: Child Form (TEIQue-CF), b) Classroom LifeMeasure (CLM), c) Classroom Maps and d) Demographic Characteristics Questionnaire.Moreover, students’ scores were taken into account. The results showed statisticallysignificant differences and correlations between the variables. Students’ emotionalintelligence in the experimental group improved significantly, which, also, improvedclassroom climate and their mental resilience and academic performance. The programhad a greater impact on students of sixth grade and girls, which remained statisticallysignificant even on the follow-up. These findings must be taken into account by thoseinvolved in the educational scene for creating responsible and psychosocially balancedstudents

Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση της επίδρασης ενός προγράμματος κοινωνικής και συναισθηματικής μάθησης στη συναισθηματική νοημοσύνη μαθητών του δημοτικού σχολείου. Επιπλέον, μελετήθηκε η επίδραση του προγράμματος στο κλίμα της σχολικής τάξης, την ψυχική ανθεκτικότητα και την ακαδημαϊκή επίδοση των μαθητών, καθώς και η διαφοροποίησή του με βάση την τάξη και το φύλο. Στην έρευνα συμμετείχαν εκατόν σαράντα πέντε (145) μαθητές Δ’ και Στ’ τάξης δημοτικών σχολείων του Ν. Αττικής, οι οποίοι διαχωρίστηκαν σε δύο ομάδες: την πειραματική ομάδα με εβδομήντα πέντε (75) μαθητές, που παρακολούθησε στο πλαίσιο του μαθήματος Γλώσσα το καθολικό παρεμβατικό πρόγραμμα «Ευμενίδες», και την ομάδα ελέγχου με εβδομήντα (70) μαθητές. Όλοι οι μαθητές συμπλήρωσαν σε τρεις χορηγήσεις (προέλεγχος, μετέλεγχος και επανέλεγχος) τα εξής ερωτηματολόγια: α)Ερωτηματολόγιο ΣΝ ως χαρακτηριστικό γνώρισμα (TEIQue-CF), β) Κλίμακα Μέτρησης της Ζωής στη Σχολική Τάξη (Classroom Life Measure), γ) Χάρτες της Τάξης (ClassroomMaps) και δ) Ερωτηματολόγιο Δημογραφικών Χαρακτηριστικών. Επίσης, λήφθηκε υπόψη η βαθμολογία των μαθητών στους τριμηνιαίους ελέγχους. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν την ύπαρξη στατιστικά σημαντικών διαφορών και συσχετίσεων μεταξύ των μεταβλητών. Η συναισθηματική νοημοσύνη των μαθητών της πειραματικής ομάδας βελτιώθηκε σημαντικά, γεγονός που, συνεπακόλουθα, βελτίωσε και το κλίμα της σχολικής τάξης, την ψυχική ανθεκτικότητα και την ακαδημαϊκή επίδοσή τους. Το πρόγραμμα είχε μεγαλύτερη επίδραση στους μαθητές της Στ’ τάξης και στα κορίτσια,ενώ η επίδρασή του παρέμεινε στατιστικά σημαντική ακόμα και κατά την επαναμέτρηση. Τα ευρήματα οφείλουν να λάβουν υπόψη τους οι εμπλεκόμενοι στα εκπαιδευτικά δρώμενα για τη δημιουργία υπεύθυνων και ψυχοκοινωνικά ισορροπημένων μαθητών.