Διακαθετηριακή θεραπεία μεταστατικού καρκίνου του ήπατος με σφαιρίδια που απελευθερώνουν χημειοθεραπευτικά

Abstract

Background: Transarterial chemoembolization (TACE) has been investigated in patients with colorectal cancer liver metastases (CCLM). Limited experience and available data suggest that TACE can achieve disease stabilization or improvement, even in heavily pretreated patients Purpose: This prospective study evaluated the safety and effectiveness of TACE using irinotecan loaded microspheres for treatment of unrecectable CCLM in a salvage setting of patients. Patients and Methods:. Patients with liver dominant metastatic colorectal cancer, who failed at least 1 line of systemic chemotherapy, were treated with chemoembolizations with microspheres (Hepasphere® MeritMedical ) preloaded with irinotecan. Beads were delivered selectively into hepatic segmental or lobar arteries. Response was evaluated following modified Response Evaluation Criteria in Solid Tumors (mRECIST). Kaplan-Meier method was used to evaluate hepatic progression free survival (PFS) and overall survival (OS). The adverse events of the TACE also reviewed. All patients had died at time of analysis.Results: 76 patients (mean age: 69 y.o) were treated with TACE using microspheres preloaded with irinotecan. A total of 227 TACE procedures were performed. All TACE procedures were performed successfully. 5 major complications occurred including 4 patients developed liver failure and 1 patient with liver abscess after TACE. Modified RECIST objective response rate (ORR) were 64.5 %. Median overall survival after first TACE was 10.8 months and Progression free survival (PFS) was 5.8 months. Median OS and PFS was longer in patients with limited or oligometastatic liver disease compared with extensive intrahepatic disease (p<0.005).Conclusions: Our data suggest that TACE using irinotecan loaded microspheres is safe and effective treatment in terms of local responce and progression free survival. Overall survival benefit in a salvage setting seems to be limited in patients with advanced intrahepatic tumor load.

Εισαγωγή: Ο διακαθετηριακός χημειοεμβολισμός (ΧΜΕ) έχει χρησιμοποιηθεί στη θεραπεία ασθενών με ανεγχείρητη ηπατική μεταστατική νόσο από ορθοκολικό καρκίνο. Τα διαθέσιμα δεδομένα υποδεικνύουν ότι ο ΧΜΕ μπορεί να επιτύχει σταθεροποίηση ή βελτίωση της νόσου ακόμη και σε ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε προηγούμενες θεραπείες με άλλες μεθόδους. Σκοπός: Στην παρούσα προοπτική μελέτη διερευνάται η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα του ΧΜΕ με μικροσφαιρίδια φορτωμένα με ιρινοτεκάνη, στη θεραπεία ασθενών με ανεγχείρητη ηπατική μεταστατική νόσο από ορθοκολικό καρκίνο. Ασθενείς και μέθοδοι: Ασθενείς με προέχουσα ηπατική μεταστατική νόσο από ορθοκολικό καρκίνο, οι οποίοι είχαν υποβληθεί σε τουλάχιστον μία γραμμή συστηματικής χημειοθεραπείας χωρίς ανταπόκριση, υπεβλήθησαν σε ΧΜΕ με μικροσφαιρίδια φορτωμένα με ιρινοτεκάνη (Hepasphere® MeritMedical). Πραγματοποιήθηκε εκλεκτική έγχυση των σφαιριδίων σε λοβαίους ή τμηματικούς κλάδους της ηπατικής αρτηρίας. Η απεικονιστική ανταπόκριση αξιολογήθηκε με τα κριτήρια mRECIST. Η μέθοδος Kaplan-Meier χρησιμοποιήθηκε για να αξιολογηθεί η επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου στο ήπαρ (PFS) και η συνολική επιβίωση (OS). Επίσης έγινε επισκόπηση των ανεπιθύμητων ανεργιών της θεραπείας με ΧΜΕ. Αποτελέσματα: 76 ασθενείς (μέσης ηλικίας 69 ετών) υπεβλήθησαν XME με μικροσφαιρίδια φορτωμένα με ιρινοτεκάνη. Διεξήχθησαν συνολικά 227 συνεδρίες XME, όλες με τεχνική επιτυχία. Σημειώθηκαν 5 μείζονες επιπλοκές (4 ασθενείς εμφάνισαν ηπατική ανεπάρκεια και ένας ασθενής ηπατικό απόστημα μετά από ΧΜΕ). Το ποσοστό αντικειμενικής ανταπόκρισης (ORR) κατά mRECIST ήταν 64,5%. Η OS μετά τον πρώτο ΧΜΕ ήταν 10,8 μήνες και το PFS υπολογίσθηκε στους 5,8 μήνες. Διαπιστώθηκε παράταση της OS και του PFS στους ασθενείς με περιορισμένη ή ολιγομεταστατική ηπατική νόσο συγκριτικά με αυτούς με εκτεταμένη ηπατική προσβολή. Συμπεράσματα: Σύμφωνα με την παρούσα μελέτη ο ΧΜΕ με μικροσφαιρίδια φορτωμένα με ιρινοτεκάνη είναι ασφαλής και αποτελεσματική θεραπεία υπό το πρίσμα της τοπικής ανταπόκρισης και της παράτασης της επιβίωσης χωρίς πρόοδο νόσου στο ήπαρ. Τα όφελος όσο αφορά τη συνολική επιβίωση φαίνεται να περιορίζεται στους ασθενείς με αυξημένο φορτίο ηπατικής μεταστατικής νόσου.