Προγνωστικοί παράγοντες εμφάνισης κιρσών και πρώτης κιρσορραγίας σε ασθενείς με κίρρωση ήπατος

Abstract

Background and Aims: Endogenous heparinoids have been detected by thromboelastography and quantified by clotting based anti-Xa activity assays in patients with cirrhosis, but their presence in variceal bleeding has not been established yet. Patients and Methods: Clotting based anti-Xa activity was measured in A) 30 cirrhotics with variceal bleeding, B) 15 non cirrhotics with peptic ulcer bleeding, C) 10 cirrhotics without infection or bleeding, and D) 10 cirrhotics with hepatocellular carcinoma (HCC). Results: Anti-Xa activity was not detected in ulcer bleeders or in cirrhotics without infection or bleeding but was present in seven (23%) variceal bleeders (median levels: 0.03 u/mL (0.01-0.07)) and was quantifiable for 3 days in six of seven patients. Four of seven variceal bleeders with anti-Xa activity present had HCC (p=0.023). Age (p=0.014), creatinine (p=0.032), platelet count (p=0.004) and total infections the second day from admission (p=0.019) were significantly correlated with the presence of measurable anti-Xa levels. In the HCC group, anti-Xa activity was present in three patients (30%) [median levels: 0.05 u/mL (0.01-0.06)]. Conclusions: In this study, variceal bleeders and 30% of the patients with HCC had endogenous heparinoids that were detected by a clotting based anti-Xa activity assay, whereas there was no anti-Xa activity present in patients with cirrhosis without infection, or bleeding or HCC, nor in those with ulcer bleeding. Thus, the anti-Xa activity is likely to be a response to bacterial anti-Xa infection and/or presence of HCC in cirrhosis.

Υπόβαθρο και Στόχοι: Ενδογενή ηπαρινοειδή έχουν ανιχνευθεί με θρομβοελαστογραφία και έχουν ποσοτικοποιηθεί με δοκιμασίες αντι-Χα δραστηριότητας σε ασθενείς με κίρρωση του ήπατος. Ωστόσο η παρουσία τους σε ασθενείς με κιρσορραγία δεν έχει προσδιοριστεί. Ασθενείς και Μέθοδοι: Η δραστηριότητα αντι-Xα μετρήθηκε σε Α) 30 ασθενείς με κιρσορραγία, Β) 15 μη κιρρωτικούς ασθενείς με αιμορραγία λόγω πεπτικού έλκους, Γ) 10 κιρρωτικούς ασθενείς χωρίς λοίμωξη ή αιμορραγία, και Γ) 10 κιρρωτικούς ασθενείς με ηπατοκυτταρικό καρκίνο (HCC). Αποτελέσματα: Η αντι-Χα δραστηριότητα δεν ανιχνεύθηκε σε ασθενείς με αιμορραγία λόγω έλκους ή σε κιρρωτικούς ασθενείς χωρίς λοίμωξη ή αιμορραγία αλλά ήταν παρούσα σε επτά (23%) ασθενείς με κιρσορραγία [διάμεσος: 0.03 u / mL (0.01-0.07)] και ήταν ανιχνεύσιμη για 3 ημέρες σε έξι από τους επτά ασθενείς. Τέσσερις από τους επτά ασθενείς με κιρσορραγία και ανιχνεύσιμη αντι-Χα δραστηριότητα είχαν HCC (p = 0.023). Η ηλικία (p = 0.014), η κρεατινίνη (p = 0.032), ο αριθμός των αιμοπεταλίων (p = 0.004) και η παρουσία λοιμώξεων τη δεύτερη ημέρα από την εισαγωγή των ασθενών στο νοσοκομείο (p = 0.019) συσχετίστηκαν σημαντικά με την παρουσία ανιχνεύσιμων και μετρήσιμων επιπέδων αντι-Χα. Στην ομάδα των ασθενών που είχαν HCC, η αντι-Χα δραστηριότητα εμφανίστηκε σε τρεις ασθενείς (30%) [διάμεση τιμή: 0.05 u / mL (0.01-0.06)]. Συμπεράσματα: Σε αυτή τη μελέτη, οι ασθενείς με κιρσορραγία καθώς και το 30% των ασθενών με HCC είχαν ανιχνεύσιμα επίπεδα ενδογενών ηπαρινοειδών, ενώ δεν ήταν δυνατή η ανίχνευση αντι-Χα δραστηριότητας σε ασθενείς με κίρρωση χωρίς λοίμωξη ή αιμορραγία ή HCC, ούτε σε ασθενείς με αιμορραγία λόγω έλκους. Θεωρούμε ότι η αντι-Χα δραστηριότητα πιθανόν αποτελεί απάντηση στην παρουσία βακτηριακής λοίμωξης και / ή παρουσία HCC σε ασθενείς με κίρρωση.