Προσαρμογή της στατικής και της δυναμικής διάτασης μεγάλης διάρκειας στα μηχανικά και νευρομυϊκά χαρακτηριστικά της κίνησης παιδιών προεφηβικής ηλικίας

Abstract

The purpose of this study was to investigate the effect of an eight weeks program ofstatic and dynamic stretching on the range of motion of the joints (ROM) of the lowerlimbs, and the jumping ability and efficiency at maximum power before and after thetraining program. Specifically, the participants examined in the speed of 20 m in thestanding long jump to the Counter Movement jump (CMJ), to drop jumps from 20cm(DJ) in maximum isometric, concentric and eccentric strength. Also examined thekinematic and electromyographic characteristics of jumps (CMJ, DJ) and the forces inthe laboratory. Forty two (42) volunteers participated in this study. Subjects,randomly allocate into 3 groups: 15 to the static stretching group (SS), 15 to thedynamic stretching group (DS) and 12 to the control group (CON). The 8 weeksstretching routine designed to stretch all the major muscle groups in the lowerextremity. Stretches were performed 3 d·wk_1, once per day, held for 10 s, and for 3repetitions. Statistical analysis of variance was used for repeated measurements, withpost-hoc analysis (Tukey's). Significance was set at-p≤0.05. The results showed animprovement of ROM of the lower limbs for both groups. Specifically, the hip flexionincreased for (DS) group at 5.71% and for (SS) group by 6.87%. The hip extentionincreased for (DS) group at 110.27% and for the (SS) group at 117%.The hipabduction increased for (DS) group at 25.60% and for the (SS) group at 11.05%. The knee flexion increased for (DS) group by 5.58% and for (SS) group at 3.28%. We had improved performance on the 20 m Sprint for (DS) group by 7% and for (SS)group at 8.9%, on the standing long jump for (DS) group by 3.37% and for (SS) groupduring 3.9% testing performed outside the laboratory.In the laboratory we measured the DJ and CMJ jumps the results showedimprovements in jump height in both the DJ at 20.83% and 11.25%, and at CMJ at15.26% and 13.05% for both groups (DS) and (SS) respectively. Additionallymaximum power (Pmax) also increased in DJ 20,24% for DS and 14% for SS and in(CMJ) 17,71% for DS and 19,15% for SS, respectively. We also had an effect onkinematic characteristics during the execution of jumps, that changes of the angle,knee and hip replacement which show changes to the technical of the jumps. We hadno changes in electromyographic characteristics of jumps.Maximal Isometric strength was increased by 30,76% (DS), and 19,57% (SS), themaximum contractile force in 19,00% (DS) and 22,61% (SS), the eccentric power by25, 85% (DS) and 24,34% (SS), the two groups respectively.As for the kinematic characteristics we had no statistically significant changes,however, Improvements were also observed in the EMG activity of main agonists(rectus femoris, biceps femoris and gastrocnemius) muscles for maximal isometricforce, maximum isokinetic eccentric force and maximal isokinetic concentricstrength. The independent t-test analysis showed that there was no difference between the group of static and dynamic stretching group. The control group showed nostatistically significant changes in all variables measured.The results concluded that likely changes occurring in anatomical structures and thechanges in the art, after an interventional program with static and dynamic stretchingresult in improved flexibility and performance and jumps and the forces that weretested in prepubertal children.

Σκοπός της εργασίας ήταν να ερευνήσει την επίδραση ενός προγράμματος 8 εβδομάδων στατικών και δυναμικών διατάσεων στο εύρος κίνησης των αρθρώσεων των κάτω άκρων, στην αλτική ικανότητα, στη ταχύτητα καθώς και στη μέγιστη δύναμη πριν και μετά από το προπονητικό πρόγραμμα. Συγκεκριμένα οι δοκιμαζόμενοι εξετάστηκαν, στο δρόμο των 20 m ταχύτητας, στο άλμα χωρίς φορά,στο άλμα με αρχική ταχύτητα προς τα κάτω (CMJ), στο άλματα μετά από πτώση από 20cm (DJ) στην μέγιστη ισομετρική, σύγκεντρη και έκκεντρη δύναμη. Εξετάστηκαν επίσης τα κινηματικά και ηλεκτρομυογραφικά χαρακτηριστικά των αλμάτων(CMJ,DJ) και της μέγιστης ισομετρικής, σύγκεντρης και έκκεντρης δύναμης.Στην έρευνα έλαβαν μέρος 42 αγόρια τα οποία τυχαία χωρίστηκαν σε 15 τα οποία πραγματοποίησαν το πρόγραμμα των στατικών διατάσεων(SS), 15 τα οποία πραγματοποίησαν το πρόγραμμα των δυναμικών διατάσεων (DS) και τέλος 12 ταοποία αποτελούσαν την ομάδα ελέγχου (CG). Το πρόγραμμα διήρκησε 8 εβδομάδες και τα παιδιά πραγματοποιούσαν το πρόγραμμα 3 φορές την εβδομάδα. Το πρόγραμμα περιελάμβανε ασκήσεις διάτασης για τα κάτω άκρα κάθε άσκηση διαρκούσε 10 sec επί 3 φορές. Η ανάλυση των αποτελεσμάτων έγινε με το στατιστικό πακέτο SPSS και για τη στατιστική ανάλυση χρησιμοποιήθηκε η ανάλυση διακύμανσης, για επαναλαμβανόμενες μετρήσεις (Repeated measures), με post-hocανάλυση (με δείκτη Tukey’s) για να διαπιστωθεί ποιοι μέσοι όροι στα ζεύγη των ομάδων διαφέρουν σημαντικά από τους υπόλοιπους. Ως επίπεδο σημαντικότητας θα ορισθεί το p≤0.05.Τα αποτελέσματα έδειξαν βελτίωση της τροχιάς κίνησης των αρθρώσεων των κάτω άκρων και για τις δύο ομάδες. Συγκεκριμένα η κάμψη του ισχίου αυξήθηκε για την(DS) ομάδα κατά 5,71%, για την (SS) ομάδα κατά 6,87%. Η έκταση του ισχίου αυξήθηκε για την (DS) ομάδα κατά 110,27%, για την (SS) ομάδα κατά 117%. Η απαγωγή του ισχίου αυξήθηκε για την (DS) ομάδα κατά 25,60%, για την (SS) ομάδα κατά 11,05%.Η κάμψη του γόνατος αυξήθηκε για την (DS) ομάδα κατά 5,58%, για την (SS) ομάδα κατά 3,28%.Είχαμε βελτίωση της επίδοσης στο δρόμο 20 mταχύτητας για την (DS) ομάδα κατά 7%, για την (SS) ομάδα κατά 8.9%, στο άλμα χωρίς φορά για την (DS) ομάδα κατά 3.37%, για την (SS) ομάδα κατά 3.9%,δοκιμασίες που έγιναν εκτός εργαστηρίου.Στο εργαστήριο μετρήθηκαν τα άλματα DJ και CMJ τα αποτελέσματα έδειξαν βελτίωση στο ύψος άλματος τόσο στο DJ κατά 20,83% και κατά 11,25%, όσο και στο CMJ κατά 15,26%, και 13,05%, για τις δύο ομάδες (DS) και (SS) αντίστοιχα.Επίσης αυξήθηκε η μέγιστη ισχύς που παρήγαγαν τα δοκιμαζόμενα παιδιά, η ομάδα των δυναμικών διατάσεων αύξησε την μέγιστη ισχύ στο (DJ) κατά 20,24 % και 14%και στο (CMJ) κατά 17,71% και 19,15%, Επίσης είχαμε επίδραση στα κινηματικά χαρακτηριστικά κατά την εκτέλεση των αλμάτων, δηλαδή μεταβολές της γωνίας της ΠΔΚ, Γόνατος, Ισχίου οι οποίες δείχνουν αλλαγή της τεχνικής των αλμάτων. Δεν είχαμε καμία μεταβολή στα ηλεκτρομυογραφικά χαρακτηριστικά των αλμάτων. Η μέγιστη ισομετρική δύναμη αυξήθηκε κατά 30,76% (DS), και 19,57% (SS), η μέγιστη σύγκεντρη δύναμη κατά 19,00% (DS) και κατά 22,61% (SS), η έκκεντρη δύναμη κατά 25,85% (DS) και 24,34% (SS), για τις δύο ομάδες αντίστοιχα. Όσο αφορά τα κινηματικά χαρακτηριστικά δεν είχαμε καμία στατιστικά σημαντική μεταβολή, παρουσιάστηκε όμως στατιστικά σημαντική μεταβολή στα ηλεκτρομυογραφικά χαρακτηριστικά όλων των μυών κατά την ώθηση για όλες τις μορφές δύναμης που εξετάστηκαν. Η ανάλυση independent t-test έδειξε ότι δεν υπήρξε διαφορά μεταξύ της ομάδας των στατικών και της ομάδας των δυναμικών διατάσεων. Η ΟΕ δεν παρουσίασε καμία στατιστικά σημαντική μεταβολή σε όλες τις μεταβλητές που μετρήθηκαν. Από τα αποτελέσματα συμπεραίνεται ότι πιθανόν ότι οι αλλαγές που συμβαίνουν στις ανατομικές δομές καθώς και οι αλλαγές στην τεχνική,μετά από ένα παρεμβατικό πρόγραμμα με στατικές και δυναμικές διατάσεις έχουν ως αποτέλεσμα την βελτίωση της ευκαμψίας καθώς και της επίδοσης και των αλμάτων και των δυνάμεων που ελέχθησαν στα παιδιά προεφηβικής ηλικίας.