Βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα αποτελέσματα της χειρουργικής του καρκίνου του παχέος εντέρου: σύγκριση μεταξύ της ολικής εκτομής του μεσοκόλου και της συμβατικής εκτομής

Abstract

During the last decade many efforts have been done in order to improve the oncologic outcomes following colonic resection. Complete mesocolic excision (CME) has been proven of providing high rates of disease free and overall survival times in patients undergoing resection for colonic malignancies. The aim of our study is to further investigate the role of CME in colonic surgery throughout a comparison with a series of conventional resections. METHODS: All data regarding resections for colonic cancer since 2006 were prospectively obtained in two surgical departments. Retrieved data from 290 patients were analysed and compared between those undergone CME and conventional surgery. RESULTS: CME group presented a higher rate of postoperative morbidity and readmissions. Histopathological features were in favourite of CME surgery compared with the conventional group, in terms of resected bowel length (33cm vs 20cm) and lymph node harvest (27 vs 18). Although CME leaded to an improved disease free and overall survival time, only tumor differentiation, adjuvant chemotherapy and age, statistically significant affected the aforementioned outcome values (p< 0.05).CONCLUSION: CME improves histopathologic features, but without presenting oncologic superiority. Larger prospective studies following adequate surgical training are needed to prove the technique’s advantages in oncologic outcomes.

Κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας πραγματοποήθηκαν πολλές προσπάθειες, με σκοπό την αύξηση της ογκολογικής αποτελεσματικότητας μετά από εκτομή του παχέος εντέρου.Η τεχνική της ολικής εκτομής του μεσοκόλου (CME) έχει αποδειχθεί ότι προσφέρει βελτιωμένα ποσοστά διαστήματος ελεύθερο νόσου, καθώς και συνολικής επιβίωσης, σε ασθενείς οι οποίοι χειρουργούνται για νεοπλάσματα παχέος εντέρου.Σκοπός της μελέτης είναι η περαιτέρω διερεύνηση του ρόλου της CME στη χειρουργική του παχέος εντέρου, μέσω της σύγκρισης με την κλασική κολεκτομή. Μέθοδοι: Δημιουργήθηκε μια προοπτική βάση δεδομένων, αναφορικά με τα χειρουργεία του παχέος εντέρου σε δύο χειρουργικές κλινικές, από το 2006 και ένθεν. Τα δεδομένα των ασθενών διαχωρίστηκαν μεταξύ αυτών που υποβλήθηκαν σε κλασική κολεκτομή και αυτών που υπεβλήθηκαν σε ολική εκτομή του μεσοκόλουΑποτελέσματα: Η ομάδα των ασθενών μετά απο εκτομή κατά CME παρουσίασε αυξημένα ποσοστά μετεγχειρητικής νοσηρότητας και επανεισαγωγών. Αντιθέτως ασθενείς μετά από CME εκτομή παρουσίασαν καλύτερα παθολογοανατομικά αποτελέσματα σε σχέση με τους ασθενείς μετά από κλασσική εκτομή και πιο συγκεκριμένα, μεγαλύτερο μήκος εκταμνέντος εντέρου (33cm vs 20cm) και υψηλότερο αριθμό ανευρεθέντων λεμφαδένων (27 vs 18). Εντούτοις, παρόλο που οι ασθενείς μετά από CME εκτομή είχαν βελτιωμένο διάστημα ελεύθερο νόσου, καθώς και συνολική επιβίωση, μόνο η διαφοροποίηση του όγκου, η μετεγχειρητική χημειοθεραπεία και η ηλικία, επηρέασαν στατιστικώς σημαντικά τα προαναφερθέντα διαστήματα (p< 0.05). Συμπέρασμα: Η εκτομή κατά CME βελτιώνει τα παθολογοανατομικά αποτελέσματα, χωρίς όμως να παρουσιάζει ογκολογική υπεροχή. Χρειάζονται μεγαλύτερες προοπτικές μελέτες, μετά από στοχευμενη εκπαίδευση στην τεχνική, για να αποδειχθούν τα τυχόν προτερήματα της τεχνικής αναφορικά με το ογκολογικό αποτέλεσμα.