Σεξουαλικές διαταραχές ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας: συνδυασμός ουρολογικών δοκιμασιών

Abstract

Introduction.Multiple sclerosis (MS) is a chronic inflammatory disease in which sexualdisorders (erectile dysfunction, ejaculation disorders, anorgasmia etc.) arefrequently encountered in both sexes and are difficult to treat.Οbjective.In this paper, we attempt to record the SEP profile in MS patients and correlatethe findings with the healthy population. Furthermore, we correlate the severity ofurinary and sexual symptoms of the MS population with the SEP findings and theresponse to the treatment. Finally we would assess in double randomizedplacebo controlled study, efficacy and safety profile of Yohimbine for thetreatment of the ejaculatory disorders in male patients. Materials and MethodsTwenty nine patients, who fulfilled the criteria of Poser et al for diagnosis of MS,were enrolled in this study (patients group) and, at the same time, 10 healthysubjects were also evaluated (control group). A detailed urologic, neurologic andsexual questionnaire was delivered to each one patient and, in cases of a malepatient, to the healthy female sexual partner as well. Neurophysiologic studieswere performed to the subjects of both study groups included the tibial nerveSEP (TNSEP) and the pudendal nerve (penile and clitoris) evoked potentialsrecording. Male patients were also subjected to erectile function evaluation, and a tri- mix ofvasoactive agents was used for the treatment of erectile dysfunction at home.Patients with delayed or absent ejaculations are randomized into two groups, Aand B. In group A, yohimbine 15mg p.os. is given, while in patients of group Bplacebo is used.ResultsThe mean age for the control group was 40,7±8,74 years and for patients41,3±10.28 respectively while p=0,867 and the height was for controls175.1±11.02 cm and 174.6±8.32 cm for the patients respectively, while p=0.889.Statistically significant differences for latency times between patients andcontrols with respect to the average response times presented in inter N20 and P40L. More specifically, latency time N10pud in patients with intermittent courseof the disease presents an average response time increased by 1.81 comparedwith patients with progressive disease course, while the P40 amplitude inpatients with intermittent course disease presents median range reduced by 0.45in comparison with patients with progressive disease. From all the latency timesstatistically significant (p value<0.05) latency time N50 tib L is positivelycorrelated with mobility (correlation coefficient=0.59, P value=0.022). Statisticallysignificant negative correlation was found between sexual disorders of men andpotential amplitude P40 R (correlation coefficient=0.81, P value = 0.002).Regarding intracavernosal injections treatment with vasoactive substances (trimix)which is performed at home, 8 patients increased their sexual intercourses ≥3 times a week, 7 patients ≥ 2 -fold and 9 patients more than once, respectively.Regarding the bulbocavernous muscle reflex was positive in 13 normal men,delayed in 7 and absent in 4. Finally eight men from Yohimbine (n = 15) and twofrom placebo (n = 9) group respectively showed positive results regarding theejaculatory function.Conclusion: The sexual disorders in MS patient is one of the main problemsburdening further mental health and depression they are suffering because of thedisease . The patients whose disease follows an intermittent course tend to havemajor abnormalities in neurophysiological tests compared with those who have aprogressive degenerative course and these abnormalities are strictly related torespective sexual disorders. Intracavernosal injection of vasoactive substances isthe most effective treatment of erectile dysfunction in these patients. Yohimbineshowed a clear superiority in comparison to placebo in amelioration of ejaculatory disorders in male patients with MS.

Είναι γνωστό ότι οι σεξουαλικές διαταραχές είναι κοινό πρόβλημα στους άνδρες και γυναίκες με Σ.Κ.Π.Σκοπός: Να καταγραφούν επακριβώς και να μελετηθούν οι διαταραχές στύσης και εκσπερμάτισης στους άνδρες με ΣΚΠ καθώς και οι προαναφερόμενες σεξουαλικές διαταραχές των γυναικών ασθενών αλλά και να συσχετισθούν οι διαταραχές αυτές με τις διαταραχές ούρησης και τις προαναφερθείσες νευροφυσιολογικές δοκιμασίες (προκλητά δυναμικά). Να μελετηθεί η αποτελεσματικότητα και η ασφάλεια της Υοχιμβίνης στους ασθενείς με ΣΚΠ ,όπως επίσης οι ενδοσηραγγώδεις εγχύσεις .Υλικό και Μέθοδος: Μελετήθηκε ένα δείγμα 29 (εικοσιεννέα) ασθενών, ανδρών και γυναικών ασθενών με κλινικά καθορισμένη ΣΚΠ και ταυτόχρονα δείγμα 10(δέκα) υγειών ανδρών και γυναικών (ομάδα ελέγχου). Στους ασθενείς και στον/στην σύντροφο του/της απεστάλη λεπτομερές νευρολογικό, ουρολογικό και σεξουαλικό ερωτηματολόγιο προς συμπλήρωση κατά την έναρξη (περίοδος 1)αλλά και κατά την διάρκεια παρακολούθησης (περίοδος 2) Ακολούθως οι ασθενείς αυτοί όπως και η ομάδα ελέγχου υπεβλήθησαν σε νευροφυσιολογικό έλεγχο που περιελάμβανε: σωματοαισθητικά προκλητά δυναμικά κ. άκρων,προκλητά δυναμικά αιδοιϊκού πλέγματος (πεϊκά και κλειτοριδικά) και καταγραφή του βολβοσηραγγώδους αντανακλαστικού στους άνδρες. Οι ασθενείς ακόμα υπεβλήθησαν σε πλήρη έλεγχο της στυτικής λειτουργίας και ακολούθησε θεραπεία με ενδοσηραγγώδεις εγχύσεις στους ασθενείς με στυτική δυσλειτουργία. Οι ασθενείς με καθυστερημένη (η απουσία) εκσπερμάτισης τυχαιοποίηθηκαν σε 2 ομάδες. Στην ομάδα Α χορηγήθηκε Υοχιμβίνη σε δοσολογία 15mg, ενώ στην ομάδα Β χορηγήθηκε το placebo της ουσίας και αξιολογήθηκαν οι απαντήσεις .Αποτελέσματα: Η μέση ηλικία για τους μάρτυρες ήταν 40,7±8,74 έτη και για τους ασθενείς 41,3±10.28 αντίστοιχα ενώ το p=0,867 και το ύψος (cm) ήταν για τους μάρτυρες 175.1 ±11.02 και τους ασθενείς 174.6 ± 8.32 αντίστοιχα ενώ τοp=0.889. Από το σύνολο των χρόνων απόκρισης στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ ασθενών και μαρτύρων ως προς τους μέσους χρόνους απόκρισης παρουσιάσθηκαν στους inter N20 και P40L. Πιο συγκεκριμένα για τον χρόνο N10pud ασθενείς με ώσεις εμφανίζουν κατά μέσο όρο αυξημένο χρόνο απόκρισης κατά 1.81 σε σχέσεις με τους ασθενείς με προοδευτική πορεία νόσου, ενώ για το εύρος δυναμικού Ρ40 ampl ασθενείς με ώσεις εμφανίζουν διάμεσο εύρος μειωμένο κατά 0.45 σε σχέσεις με τους ασθενείς με προοδευτική νόσο. Από το σύνολο των χρόνων απόκρισης σε βαθμό στατιστικά σημαντικό (p value<0.05) ο χρόνος Ν50 tib L συσχετίζεται θετικά με την κινητικότητα (συντελεστής συσχέτισης=0.59, P value=0.022). Στατιστικά σημαντική αρνητική συσχέτιση εντοπίζεται μεταξύ σεξουαλικών διαταραχών των ανδρών και του εύρους δυναμικού P40 R ampl (συντελεστής συσχέτισης=-0.81, P value=0.002). Όσον αφορά στις αυτοεγχύσεις ενδοσηραγγωδώς με αγγειοδραστικές ουσίες(tri-mix)που εκτέλεσαν στη κατοικία τους, 8 ασθενείς αύξησαν τις επαφές τους ≥3 φορές εβδομαδιαίως,7 ασθενείς ≥2 φορές και 9 ασθενείς περισσότερες από μία φορά αντίστοιχα. Όσον αφορά το βολβοσηραγγώδες αντανακλαστικό βρέθηκε φυσιολογικό σε 13 άνδρες , καθυστερημένο σε 7 και απόν σε 4. Ακόμα από τους άνδρες που χορηγήθηκε Υοχιμβίνη (n=15) και placebo(n=9) θετικά αποτελέσματα παρουσίασαν οκτώ από εκείνους που ανήκαν στην πρώτη ομάδα και δύο από εκείνους που ανήκαν στην δεύτερη ομάδα.Συμπέρασμα: Οι σεξουαλικές διαταραχές τού ασθενή με Σ.Κ.Π είναι ένα από τα κυριότερα προβλήματα του επιβαρύνοντας περαιτέρω την ψυχική υγεία και την κατάθλιψη από την οποία πάσχει εξ αιτίας της νόσου. Οι ασθενείς που η νόσο τους ακολουθεί πορεία κατά ώσεις τείνουν να έχουν μεγαλύτερες διαταραχές στις νευροφυσιολογικές δοκιμασίες σε σχέση με αυτούς που έχει μία βαθμιαία εκφυλιστική πορεία και σχετίζονται με τις σεξουαλικές διαταραχές τους. Οι ενδοσηραγγώδεις εγχύσεις με το μείγμα αγγειοδραστικών ουσιών αποτελεί την πλέον αποτελεσματική θεραπεία της στυτικής δυσλειτουργίας αυτών των ασθενών. Η Υοχιμβίνη κατέδειξε σαφή υπεροχή στην ευοδωτική δράση που ασκεί στους άνδρες ασθενείς με διαταραχές εκσπερμάτισης έναντι του placebo .