Ανίχνευση ψυχοανοσολογικών παραμέτρων και στατιστική εκτίμηση ψυχομετρικών χαρακτηριστικών σε ασθενείς και οικείους ασθενών με λέμφωμα, πριν και μετά τη θεραπεία

Abstract

During the 80's and 90's, there has been an intensive research to answer the question of whether special personality traits are interconnected with the mechanism of neoplasia development and/or tumor prognosis. Although there are various studies investigating this association in solid tumors, to our knowledge, no published data exists based on Hodgkin and non-Hodgkin lymphomas. For this reason, we collected data from such patients and tried to elucidate their psychometric patterns. Hodgkin’s and non Hodgkin’s lymphoma, is group of patients with heterogeneity, usually good prognosis, special site locations and special genetic characteristics. Consequently, this group is of great interest to investigate the influence of personality traits (as a part of central nervous system response) in the development of the malignancy which could lead in a divergent therapeutic approach. Furthermore, the activity of various cytokines such as IL-1, IL-2, IL-6, TNF-α, IL-10 and IL-18 have been associated with the presence of certain psychopathology, dominated by high level of stress.Methods: We collected 77 patients with Hodgkin and non Hodgkin lymphoma and studied their psychometric profile via Zung Depression Scale, SCL-90R Psychopathology Scale, EPQ personality questionnaire and HQHQ questionnaire for Hostility. The instruments were given at the time of diagnosis as well as at post treatment phase, to all patients and their family care-givers. Additionally, we collected blood serum samples from 49 patients at the time of diagnosis and post treatment, in order to measure the levels of interleukins IL-1, IL-1Ra, IL-2, IL-10 and the inflammation index suPAR (soluble urokinase plasminogen activating receptor) by ELISA.Results: Lymphoma patients have special psychopathology such as psychotism, compulsiveness, depression and neurotism, while the same characteristics are present in their family care-givers. IL-10, IL-2 and suPAR were positively associated with anxiety, depression, obsessivenes-compulsiveness and psychotism. Although the majority of patients responded to treatment (CR:85%) and all the immunological markers but IL-1 were significantly reduced, the psychopathology of these patients remained the same. Regarding the clinical characteristics, IL-10 and suPAR were positively associated with disease activity, whereas increased levels of IL-1, IL-2, IL-10 (and suPAR at borderline level) were associated with worse Progression Free Survival (PFS). IL-1Ra was revealed as a favorable prognostic marker for PFS.Conclusions: Lymphoma patients have certain personality characteristics and established psychopathology which should be noticed and investigated further. The reduction of IL-1, IL-1Ra, IL-2 and suPAR after treatment, indicates the association of these markers with lymphoma, while the same does not apply for IL-1. Although IL-1, IL-1Ra, IL-2, IL-10 and suPAR do not have predictive value in terms of treatment response, it seems that they have prognostic value. Inflammation might be an intersection between lymphomas and central nervous system disorders.We are hoping the present study to contribute to a better understanding of the relation of biobehavioural sciences with the pathogenesis of haematologic neoplasia and the related with them immune-inflammatory responses.

Κατά τις δεκαετίες ΄80 και ΄90 έγινε συστηματική προσπάθεια να απαντηθεί το ερώτημα κατά πόσο κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ατόμου είναι πιθανόν να συνδέονται με μηχανισμούς ανάπτυξης νεοπλασιών ή και με την επιδείνωση αυτών. Αν και υπάρχουν διάφορες μελέτες που ασχολούνται με την υπόθεση αυτή σε ασθενείς διαφόρων συμπαγών νεοπλασιών, εξ’ όσων γνωρίζουμε, δεν έχουν δημοσιευτεί αντίστοιχες μελέτες σε ασθενείς με λέμφωμα. Η ομάδα των λεμφωμάτων Hodgkin και μη Hodgkin αποτελείται από νοσήματα με ετερογένεια, συνήθως ευνοϊκή πρόγνωση, ιδιαίτερες εντοπίσεις νόσου και ιδιαίτερα γενετικά χαρακτηριστικά που την καθιστούν ενδιαφέρουσα ως μια ομάδα όπου δυνητικά μπορεί να διερευνηθεί η αλληλεπίδραση ψυχισμού και του νευρικού-ανοσολογικού συστήματος στην ανάπτυξη της νόσου και ενδεχομένως σε μια ιδιαίτερη θεραπευτική προσέγγιση. Επιπλέον, η δραστηριότητα διαφόρων κυτοκινών στο λέμφωμα έχει ερευνηθεί στο παρελθόν, ενώ συγκεκριμένες κυτοκίνες όπως η IL-1, IL-2, IL-6, TNFα, IL-10, και IL-18 έχουν συσχετιστεί με την παρουσία ψυχοπαθολογικών καταστάσεων που διέπονται από υψηλά επίπεδα stress.Μέθοδος: 77 ασθενείς με λέμφωμα κλήθηκαν να συμπληρώσουν την κλίμακα κατάθλιψης Zung, την κλίμακα ψυχοπαθολογίας SCL-90R και τα ερωτηματολόγια προσωπικότητας HDHQ και EPQ, τόσο κατά τη διάγνωση της νόσου όσο και μετά τη θεραπεία. Τα ίδια εργαλεία δόθηκαν και στους οικείους των ασθενών. Ταυτόχρονα, σε 49 περιστατικά, λάβαμε ορό αίματος προκειμένου να μετρηθούν με τη μέθοδο ELISA τα επίπεδα των ιντερλευκινών IL-1, IL-1Ra, IL-2, IL-10 και του δείκτη φλεγμονής suPAR (soluble urokinase plasminogen activating receptor), προ και μετά θεραπεία.Αποτελέσματα: Οι ασθενείς με λέμφωμα εμφανίζουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ψυχοπαθολογίας όπως ψυχωτισμό, καταναγκασμό, κατάθλιψη, νευρωτισμό. Τα αντίστοιχα χαρακτηριστικά εμφανίζει και το οικογενειακό περιβάλλον τους. Οι ιντερλευκίνες IL-10 και IL-2 και ο δείκτης φλεγμονής suPAR συσχετίστηκαν θετικά με χαρακτηριστικά της προσωπικότητας των ασθενών όπως άγχος, κατάθλιψη, ψυχαναγκασμό και ψυχωτισμό. Ενώ το μεγαλύτερο ποσοστό των ασθενών ανταποκρίθηκε στην ενδεδειγμένη θεραπεία (85%), και όλοι οι ανοσολογικοί δείκτες που μελετήθηκαν (πλην της IL-1) μειώθηκαν μετά τη θεραπεία, το ψυχομετρικό αποτύπωμα των ασθενών παρέμεινε σταθερό. Όσον αφορά στα κλινικά χαρακτηριστικά, φάνηκε η θετική σχέση των IL-10 και suPAR με το φορτίο της νόσου, ενώ αυξημένα επίπεδα IL-1, IL-2, IL-10 και οριακά του suPAR συσχετίστηκαν με δυσμενέστερη ελεύθερης νόσου επιβίωση. Η IL-1Ra αναδείχθηκε ως ευνοϊκός παράγοντας πρόγνωσης.Συμπεράσματα: Οι ασθενείς με λέμφωμα έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά προσωπικότητας και μία εγκατεστημένη ψυχοπαθολογία η οποία χρήζει περαιτέρω διερεύνησης και παρακολούθησης. Η μείωση των επιπέδων των IL-1Ra, IL-2, IL-10 και suPAR μετά τη θεραπεία απεικονίζει την σχέση των παραπάνω με τη λεμφωματική νόσο, ενώ η IL-1 δεν αποτελεί ειδικό δείκτη της νόσου. Οι ιντερλευκίνες IL-1, IL-1Ra, IL-2, IL-10 και ο δείκτης ήπιας φλεγμονής suPAR αν και δε μπορούν να προβλέψουν το θεραπευτικό αποτέλεσμα, φαίνεται όμως ότι έχουν προγνωστική αξία στο λέμφωμα. Η φλεγμονή ενδέχεται να είναι κοινός παρανομαστής μεταξύ λεμφωμάτων και νόσων του κεντρικού νευρικού συστήματος.Η παρούσα εργασία, ελπίζουμε να αποτελέσει αφετηρία για την καλύτερη κατανόηση της σχέσης μεταξύ των συμπεριφορικών νόσων, της παθογένειας των αιματολογικών καρκίνων και των σχετιζόμενων και με τις δύο αυτές κατηγορίες ανοσολογικών-φλεγμονωδών ανταποκρίσεων.