Χρήση περιβάλλοντος ψηφιακής αλληλεπίδρασης στην εκμάθηση της ανατομίας των αρτηριών του καρδιοκυκλοφορικού συστήματος του ανθρώπου

Abstract

New technologies and virtual reality are increasingly being used by medical students in the field of anatomy, where they study particular complex and inaccessible structures that otherwise could not be feasible to reach. Medical education in anatomy of the human body requires the combination of a theoretical teaching and a practical training by dissecting cadavers. The current PhD dissertation focuses on the particular subject of medical education, describing in detail the creation of a digital application of the interactive virtual reality that will enhance the knowledge and memorization of the human arterial system by helping medical students to comprehend what they have learned in the anatomy lab. The three-dimensional model was used the application of interactive virtual reality. Essentially, an artery simulator was designed to enhance learning through an interactive real-time environment. The PhD thesis showed that such an application may have positive effects on the anatomy learning and understanding of particular complex anatomical structures, but in no case can replace the cadavers’dissection that plays a prominent role in the teaching of anatomy.

Οι νέες τεχνολογίες και η εικονική πραγματικότητα χρησιμοποιούνται ολοένα και περισσότερο από τους φοιτητές της Ιατρικής στην ανατομία, όταν θέλουν να μελετήσουν και να κατανοήσουν πολύπλοκες και δυσπρόσιτες δομές που διαφορετικά δεν θα ήταν εφικτό. Η Ιατρική Εκπαίδευση στην ανατομία του ανθρώπινου σώματος απαιτεί τον συνδυασμό της θεωρητικής διδασκαλίας και της πρακτικής εξάσκησης στην αίθουσα ανατομίας με την ανατομή «επί του πτώματος». Η διδακτορική διατριβή περιγράφει τη δημιουργία μιας ψηφιακής εφαρμογής που θα βοηθήσει στην κατανόηση και στην απομνημόνευση των αρτηριών του ανθρώπινου σώματος βοηθώντας τους φοιτητές της Ιατρικής να εμπεδώσουν ό,τι έμαθαν στην αίθουσα ανατομίας. Σχεδιάστηκε ένας προσομοιωτής αρτηριών που ενισχύει τη μάθηση μέσα από ένα διαδραστικό περιβάλλον σε πραγματικό χρόνο. Η διδακτορική διατριβή κατέληξε ότι μία τέτοια εφαρμογή μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα στην εκμάθηση της ανατομίας και την κατανόηση των ιδιαίτερα πολύπλοκων ανατομικών δομών, σε καμία όμως περίπτωση δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ανατομή του πτώματος που διαχρονικά διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην εκμάθηση της ανατομικής.