Μετεγχειρητική έκπτωση γνωσιακών λειτουργιών μετά από επαναλαμβανόμενες αναισθησίες

Abstract

Goal of study: Our objective is to investigate whether repeated anesthesiawith volatile anesthetics significantly affects cognitive abilities.Material and methods: After approval of the Scientific Committee of theHospital, and a signed patient consent form were studied 46 patients aged 70,09 ± 7,1 years, who were about to undergo surgery by laparotomy. Patients wererandomly divided into two groups, group A (25 patients who have not undergoneany anesthesia) and group B (21 patients submitted to anesthesia in the last fiveyears). The patients were assessed preoperatively and postoperatively on day 8with a series of neurocognitive tests. Statistics: Mean values, standard deviations, parametric t, Wilcoxon test, Shapiro Wilk test.Results: Preoperatively, the two groups did not differ significantly from each other in terms of their basic characteristics. The Group B patients hadsignificant differences from group A patients in tests that assess the immediate and complex attention, visual attention and ability switching operations andpartially in learning and memory (Three Words - Three Shapes test in incidentalrecall test),verbal fluency was the same in both groups.Postoperatively in group B patients observed substantial differences - inthese tests as well as the Mini Mental State Examination Test(MMSE). Thisdeterioration was associated with elevated levels of depression (Beck DepressionInventory) and abnormal values (Clock Drawing Test) that evaluates dementia.Conclusion: Repeated anesthesia seems to aggravates, cognitive functionof elderly patients who will undergo surgery.

ΣΚΟΠΟΣ: Σκοπός της εργασίας μας είναι να μελετήσουμε εάν η επαναλαμβανόμενη αναισθησία με πτητικά αναισθητικά επηρεάζει σημαντικά τις γνωσιακές ικανότητες του ασθενή. ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Μετά από έγκριση της Επιστημονικής Επιτροπής του Νοσοκομείου και ενυπόγραφη δήλωση συγκατάθεσης των ασθενών μελετήθηκαν 46 ασθενείς ηλικίας 70,09 ±7,1 έτη, που επρόκειτο να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση με λαπαροτομία. Οι ασθενείς χωρίστηκαν τυχαία σε δύο ομάδες, την ομάδα Α, (25 ασθενείς που δεν έχουν υποβληθεί σε άλλη αναισθησία)και στην ομάδα Β (21 ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε αναισθησία τα τελευταία 2-5 χρόνια). Οι ασθενείς αξιολογήθηκαν προεγχειρητικά και μετεγχειρητικά την 8η ημέρα με μια σειρά νευρογνωσιακών δοκιμασιών. Στατιστική: μέσες τιμές, τυπικές αποκλίσεις, παραμετρικός έλεγχος t, Wilcoxon test, Shapiro Wilk test. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Προεγχειρητικά οι δυο ομάδες δε διέφεραν σημαντικά μεταξύ τους σε ότι αφορά τα βασικά τους χαρακτηριστικά. Οι ασθενείς της ομάδας Β είχαν σημαντικές διαφορές από τους ασθενείς της ομάδας Α στις δοκιμασίες που αξιολογούν, την άμεση και τη σύνθετη προσοχή, την οπτική προσοχή και ικανότητα εναλλαγής εργασιών και μερικώς στη μάθηση και μνήμη (Three Words - Three Shapes test στο incidental recall test), ενώ η λεκτική ευχέρεια ήταν ίδια και στις δύο ομάδες. Μετεγχειρητικά στους ασθενείς της ομάδας Β παρατηρήθηκαν σημαντικές διαφορές - στις δοκιμασίες αυτές όπως επίσης στο MMSE (Mini MentalState Examination Test). Η επιδείνωση αυτή συνδυάστηκε με αυξημένα επίπεδα κατάθλιψης (Beck Depression Inventory) και παθολογικές τιμές του (Clock Drawing Test) που αξιολογεί την άνοια. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η επαναλαμβανόμενη χορήγηση αναισθησίας φαίνεται να επιδεινώνει την γνωσιακή λειτουργία ηλικιωμένων ασθενών που θα υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση.