Η επίδραση της χορήγησης του σεβοφλουρανίου στην οξεία πνευμονική βλάβη

Abstract

Objective: Sevoflurane exerts effects on pulmonary cells that could protectagainst lung injury. We evaluated the potential of pretreatment withsevoflurane to attenuate lipopolysaccharide (LPS)-induced lung injury.Design: Randomized controlled experiment. Setting: Experimental laboratoryof a University Hospital. Subjects: Adult male Wistar rats.Measurements: LPS was administered intratracheally to induce lung injury(LPS group). Sevoflurane was administered for 30 min at 0.25, 0.5 or 1.0MAC 15 min before LPS or at 0.5 MAC 24 hours before LPS. The effects ofventilation alone and that of ventilation with sevoflurane were also evaluated.Bronchoalveolar lavage fluid (BALF) was analyzed for cell populations, totalprotein content and aggregates subfractions of surfactant. Malondialdehyde(MDA) levels in plasma served as index of systemic oxidative stress.Histological examination was also performed.Main results: LPS installation resulted in sequestration of neutrophils in thelungs and in loss of alveolar macrophages. Lung injury was associated withincreased total protein in BALF and decreased large surfactant aggregates.Inhalation of sevoflurane for 30min at 1.2% concentration 15min before LPSinstallation was effective in reducing both neutrophils accumulation andpreserving alveolar epithelial cells. Total protein content in BALF and plasmaMDA levels also decreased. Additionally, sevoflurane increased largesurfactant aggregates, despite the application of mechanical ventilation. This effect was preserved after LPS instillation and the favorable composition ofsurfactant was maintained.Conclusions: Pretreatment with sevoflurane effectively attenuates directsevere lung injury. This protection seems to be mediated by an inhibition ofneutrophils accumulation in the lungs and by alteration of the composition ofsurfactant, possibly by effects on alveolar epithelial cells.

Το σε βοφλουράνιο ασκεί επιδράσεις στα πνευμονικά κύτταρα που θα μπορούσαν να προστατέψουν από τον τραυματισμό του πνεύμονα. Εμείς αξιολογήσαμε το δυναμικό της προγύμνασης (preconditioning) με σεβοφλουράνιο στην εξασθένηση της βλάβης του πνεύμονα που επάγεται από τη λιποπολυσακχαρίδη (lipopolysacharide, LPS).Για το σκοπό αυτό, χρησιμοποιήσαμε ενηλίκους αρσενικούς αρουραίους Wistar στους οποίους χορηγήσαμε ενδοτραχειακά LPS, έτσι ώστε να δημιουργηθεί βλάβη στον πνεύμονα (ομάδα LPS).Το σεβοφλουράνιο χορηγήθηκε για 30 λεπτά σε 0,25, 0,5 ή 1,0 MAC15 λεπτά πριν από τη χορήγηση LPS.Αξιολογήθηκαν οι επιδράσεις που είχε ο αερισμός με σε βοφλουράνιο και ο αερισμός χωρίς αυτό.Το βρογχοκυψελιδικό έκπλυμα (BALF) αναλύθηκε για να αξιολογηθεί ο κυτταρικός πληθυσμός, η ολική περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και τα σύμπλοκα του επιφανειοδραστικού παράγοντα (surtactant).Ως δείκτη του συστηματικού οξειδωτικού stress χρησιμοποιήσαμε τα επίπεδα της μηλονοδιαλδεΰδης (MDA) στο πλάσμα. Πραγματοποιήθηκε επίσης ιστολογική εξέταση.Τα αποτελέσματα μας έδειξαν ότι η χορήγηση της LPS οδήγησε σε απώλεια των κυψελιδικών μακροφάγων και σε κατάσχεση των ουδετεροφίλων. Η πνευμονική βλάβη συσχετίστηκε με αυξημένη ολική πρωτεΐνη στο BALF και μείωση των μεγάλων συμπλόκων του επιφανειοδραστικού παράγοντα. Η εισπνοή του σεβοφλουρανίου για 30 λεπτά σε συγκέντρωση 1,2% 15 λεπτά πριν από τη χορήγηση της LPS ήταν αποτελεσματική στο να μειώσει τη συσσώρευση των ουδετεροφίλων, αλλά και στη διαφύλαξη των κυψελιδικών επιθηλιακών κυττάρων.Η συνολική περιεκτικότητα πρωτεΐνης στο BALF και τα επίπεδα MDAστο πλάσμα μειώθηκαν. Επιπλέον, το σεβοφλουράνιο αύξησε τα μεγάλα σύμπλοκα του επιφανειοδραστικού παράγοντα, παρά την εφαρμογή του μηχανικού αερισμού.Αυτό το αποτέλεσμα διατηρήθηκε ακόμα και μετά τη χορήγηση LPSόπως και η ευνοϊκή σύνθεση του επιφανειοδραστικού παράγοντα.Συμπερασματικά, η προγύμναση (preconditioning) με σεβοφλουράνιο μειώνει αποτελεσματικά τη σοβαρή άμεση βλάβη στους πνεύμονες. Η προ-στασία αυτή φαίνεται να διαμεσολαβείται από την αναστολή της συσσώρευσης των ουδετεροφίλων στους πνεύμονες και με μεταβολή της σύνθεσης του επιφανειοδραστικού παράγοντα, ενδεχομένως με επιδράσεις στα κυψελιδικά επιθηλιακά κύτταρα.