Αυτοάνοσα νοσήματα σε άρρενες: ορμονικοί και γενετικοί παράγοντες

Abstract

Objectives:Autoimmune diseases (AD) are more common in women than inmen. It is believed that sex hormones may play a role. On the other hand sexhormone receptors (SHR) are expressed in cells of the immune system. Weinvestigated the possible role of hormonal parameters and of commonpolymorphisms of the estrogen receptor alpha (ESR1), beta (ESR2) andandrogen receptor (AR) genes in the appearance of AD in males.Methods: 277 men were studied; 125 with ≥1 AD: Hashimoto’s (n=65),Graves’ (n=12), SLE (n=10), RA (n=38). 152 men who were free ofautoimmune diseases served as controls. Hormonal and biochemicalparameters were measured after discontinuation for ≥1 month of anycorticosteroid therapy. ESR1 PvuII, ESR2 AluI and the AR (CAG)n repeatspolymorphisms were analysed.Results: AD patients had higher estradiol levels (31.32±12.10, controls20.37±7.91 pg/ml, p<0.001). In the multivariate analysis the significantpredictors for AD were estrogen levels and BMI. The allele frequency of ESR1PvuII and ESR2 AluI did not differ between patients and controls (AD: 47.8%,37.6%; controls 49.8%, 39.9%). The distribution of (CAG)n did not differbetween the various groups. In AD group shorter (CAG)n alleles wereassociated with younger age of AD onset (short: 38.52±14.8, long:47.14±17.34 yrs, p=0.048). Carriers of ESR1 PvuII presented less frequently≥2 AD (carriers 6.5%, non-carriers 25.1%, p=0.019); carriers of AluIpolymorphism had lower SHBG levels and higher ΒΜΙ compared to noncarriers(p<0.04).Conclusions: Higher estradiol may play a role in AD in men. Distribution ofSHR gene polymorphisms is similar between patients and controls. ShorterAR (CAG)n repeats may predispose for younger AD onset. Coexistence of ≥2AD is less frequent in carriers of ESR1 PvuII polymorphism. The polymorphicvariant ESR2 AluI may adversely affect obesity parameters.

Επειδή τα αυτοάνοσα νοσήματα είναι συχνότερα στις γυναίκες απ’ ό,τι στους άνδρες, θεωρείται ότι ίσως ορμονικές παράμετροι παίζουν κάποιο ρόλο. Είναι γνωστό ότι οι υποδοχείς των ορμονών του φύλου εκφράζονται σε κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος.Διερευνήσαμε τον πιθανό ρόλο των ορμονών αλλά και συχνών πολυμορφισμών των γονιδίων του οιστρογονικού υποδοχέα α (ESR1), και β(ESR2) καθώς του ανδρογονικού υποδοχέα (AR) σε σχέση με την εμφάνιση αυτοανόσων νοσημάτων (ΑΝ) στους άνδρες. Μελετήθηκαν 277 άνδρες, 125 με≥1 ΑΝ: θυρεοειδίτιδα Hashimoto (n=65), νόσο Graves (n=12), ΣΕΛ (n=10),Ρευματοειδή Αρθρίτιδα (n=38). Παράλληλα μελετήσαμε 152 άτομα χωρίς αυτοάνοσα νοσήματα, τα οποία αποτέλεσαν την ομάδα ελέγχου. Ο ορμονολογικός και βιοχημικός έλεγχος έγινε μετά από διακοπή τυχόν αγωγής με κορτικοειδή για διάστημα ≥1 μήνα. Έγινε ανάλυση των πολυμορφισμώνPvuII του ESR1, AluI του ESR2 και(CAG)n του AR. Οι ασθενείς με ΑΝ είχαν σημαντικά υψηλότερα επίπεδα οιστραδιόλης (p<0.001). Στην πολυπαραγοντική ανάλυση σημαντικοί προγνωστικοί παράγοντες για ΑΝ ήταν τα οιστρογόνα και ο δείκτης μάζας σώματος. Οι συχνότητες των αλληλίων PvuII του ESR1, και AluI του ESR2 δε διέφερε μεταξύ ασθενών και ομάδας ελέγχου (ΑΝ: 47.8%, 37.6%, μάρτυρες 49.8%, 39.9%). Η κατανομή των CAG)n επαναλήψεων του AR δε διέφερε ανάμεσα στις δύο ομάδες επίσης. Στην ομάδα των ασθενών με ΑΝ βραχύτερο μήκος επαναλήψεων(CAG)n παρουσίαζε συσχέτιση με νεώτερη ηλικία κατά την έναρξη του νοσήματος (βραχύ μήκος: 38.52±14.8, μακρύ μήκος: 47.14±17.34 έτη,p=0.048). Οι φορείς της πολυμορφίας ESR1 PvuII παρουσίαζαν λιγότερο συχνά ≥2 ΑΝ (φορείς 6.5%, μη-φορείς 25.1%, p=0.019). Οι φορείς της πολυμορφίας AluI είχαν χαμηλότερα επίπεδα SHBG και υψηλότερο ΒΜΙ,συγκρινόμενοι με τους μη– φορείς της πολυμορφίας (p<0.04). Πιθανολογούμε ότι οι υψηλότερες τιμές της οιστραδιόλης ίσως παίζουν κάποιο ρόλο σεάνδρες με ΑΝ. Η κατανομή των πολυμορφισμών των γονιδίων των υποδοχέων των ορμονών του φύλου είναι όμοια σε ασθενείς και σε ομάδα ελέγχου. Βραχύτερο μήκος πολυμορφίας (CAG)n του AR πιθανόν να προδιαθέτει για έναρξη του ΑΝ σε μικρότερη ηλικία. Η συνύπαρξη ≥2 ΑΝ είναι λιγότερο πιθανή σε φορείς του πολυμορφισμού PvuII του ESR1. Τέλος η πολυμορφία AluI ESR2 ίσως επιδρά αντιστρόφως ανάλογα στους δείκτες παχυσαρκίας.