Η συμβολή της ολικής αναβολεκτομής στην ακουστική λειτουργία σε σχέση με τα διεγχειρητικά ευρήματα

Abstract

OBJECTIVE: This study aims to investigate the contribution of total stapedectomy in acoustic mode connection with intraoperative findings.PATIENTS AND METHODS: Evaluated 43 patients with otosclerosis as candidates for stapedectomy and performed the preoperative audiogram. Men/Women (18/25). Right ear/Left ear (20/23). Age range of 31-67 years. Was chosen the total stapedectomy as surgery of choice for these patients.RESULTS: Recorded by the operating microscope, intraoperative anatomical findings as follows: anatomical position of the stapes, to the promontory 20(46.51%), in depth of the oval window 19(44.18 %), to the canal of the facial nerve 4(9.31%), normal legs of stapes 22(51.16%), atrophic anterior crus of stapes 15(34.88%), atrophic posterior crus of stapes 6(13.96%), normal stapedial tendon 39(90,70%), atrophic stapedial tendon 3(6.97%), absence pyramid of tympanum and stapedial tendon 1(2.33%), normal long process of the incus 37(86,04%), atrophic long process of the incus 5(11.63%), broken long process of the incus 1(2.33%), otosclerotic focus to the annular ligament of the footplate of the stapes 3(6.98%), anteriorly of the oval window 12(27.90%), throughout of the oval window 27(62.79%), to the incudostapedial joint and anteriorly of the oval window 1(2.33%), and dehiscent facial nerve projected onto the oval window 2(4.65%). Also recorded on aggravating factors that emerged during the intervention as follows: bleeding 14(32,56%) and floating footplate 5(11.63%). Completed postoperative monitoring of these patients in the long term of one year, with details of postoperative complications arising during that period, as follows: early postoperative vertigo in 9(20.93%) , secretory otitis media in 2(4.65%) and sensorineural hearing loss in 1(2.33%). Finally out audiogram after three months from the day the surgery was performed, semester and year in 35 of the above facts , thus recording the evolution of hearing in these patients, of which the one suffered a severe sensorineural hearing loss. The improvement of hearing of the others, one year after surgery total stapedectomy, in the convergence of the gap between the preoperative and airy treatment of postoperative bone conduction at frequencies 500Hz, 1000Hz, 2000Hz, 3000Hz, at <10dB (61,76 %), 11-20dB (26,47%) and >20dB (11,77%).CONCLUSIONS: The majority of the final improvement of hearing (one year after surgery) was given to patients by the first quarter. Between improved hearing a half year after surgery and one year later, there was no statistical difference. The improvement of hearing function is not associated with the parameter of time, as it is formatted in the data of protocol research, because the phenomenon of this improvement has already reached saturation at three months after surgery, when the first measurement is made.The improvement of hearing function had strong negative correlation with the parameter postoperatively if the patient had secretory otitis media, showing very poor results .Regarding the parameter of frequency, this showed statistical correlation with the improvement of auditory function as it decreases statistically significantly from low to high frequency measurement.The parameters of sex, age, side of the ear where the surgery took place, the extent of otosclerotic focus, intraoperative anatomical findings, aggravating factors of the floating footplate and bleeding onto the open oval window which emerged during surgery and postoperative complication of early postoperative vertigo, had no statistically significant correlation with the improvement of auditory function.

ΣΚΟΠΟΣ: Αυτή η μελέτη έχει σαν σκοπό να διερευνήσει την συμβολή της ολικής αναβολεκτομής στην ακουστική λειτουργία σε σχέση με τα διεγχειρητικά ευρήματα.ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ: Αξιολογήθηκαν 43 ασθενείς πάσχοντες από ωτοσκλήρυνση ως υποψήφιοι για χειρουργική επέμβαση αναβολεκτομής και διενεργήθηκαν τα προεγχειρητικά τονικά ακουογράμματα. Σχέση ανδρών/γυναικών (18/25). Σχέση ΔΕ/ΑΡ ώτων (20/23). Ηλικιακή διακύμανση από 31 έως 67 ετών. Επελέγη η ολική αναβολεκτομή ως επέμβαση εκλογής γι’ αυτούς τους ασθενείς.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Καταγράφηκαν μέσω του χειρουργικού ωτομικροσκοπίου τα διεγχειρητικά ανατομικά ευρήματα ως εξής: ανατομική θέση του αναβολέως προς το ακρωτήριο 20(46,51%), στο βάθος της ωοειδούς θυρίδος 19(44,18%), προς το κανάλι του προσωπικού νεύρου 4(9,31%), φυσιολογικά σκέλη αναβολέως 22(51,16%), ατροφικό πρόσθιο σκέλος αναβολέως 15(34,88%), ατροφικό οπίσθιο σκέλος αναβολέως 6(13,96%), φυσιολογικός τένοντας του μυός του αναβολέως 39(90,70%), ατροφικός τένοντας του μυός του αναβολέως 3(6,97%), απουσία της πυραμοειδούς εξοχής, του τένοντος και του μυός του αναβολέως 1(2,33%), φυσιολογικό μακρό σκέλος του άκμονος 37(86,04%), ατροφικό μακρό σκέλος του άκμονος 5(11,63%), σπασμένο μακρό σκέλος του άκμονος 1(2,33%), ωτοσκληρυντική βλάβη περιφερικά στο δακτυλιοειδή σύνδεσμο της βάσης του αναβολέως 3(6,98%), στο πρόσθιο χείλος της ωοειδούς θυρίδος 12(27,90%), σε όλη την έκταση της ωοειδούς θυρίδος 27(62.79%), στη διάρθρωση μεταξύ του άκμονος και του αναβολέως και στο πρόσθιο χείλος της ωοειδούς θυρίδος 1(2,33%), και αποκεκαλυμμένο προσωπικό νεύρο προβάλλων επί της ωοειδούς θυρίδος 2(4,65%). Επίσης καταγράφηκαν οι επιβαρυντικοί παράγοντες που προέκυψαν κατά την διάρκεια της επεμβάσεως ως εξής: αιμορραγία 14(32,56%) και επιπλέουσα πλάκα 5(11,63%). Ολοκληρώθηκε η μετεγχειρητική παρακολούθηση των παραπάνω ασθενών σε βάθος χρόνου ενός έτους, με καταγραφή των μετεγχειρητικών επιπλοκών που προκύπτουν κατά την διάρκεια του ανωτέρω χρονικού διαστήματος ως εξής: πρώϊμος μετεγχειρητικός ίλιγγος σε 9(20,93%), εκκριτική ωτίτιδα σε 2(4,65%) και νευροαισθητήριος βαρηκοΐα σε 1(2,33%). Τέλος διενεργήθηκαν τονικά ακουογράμματα μετά την παρέλευση τριμήνου από την ημέρα που πραγματοποιήθηκε η επέμβαση, εξαμήνου και έτους σε 35 από τα ανωτέρω περιστατικά, καταγράφοντας έτσι την εξέλιξη της ακοής, αυτών των ασθενών, εκ των οποίων ο (1)ένας υπέστη βαριά νευροαισθητήριο βαρηκοΐα. Η βελτίωση της ακοής των υπολοίπων, ένα έτος μετά την επέμβαση της ολικής αναβολεκτομής, όσον αφορά τη σύγκλιση του χάσματος μεταξύ της προεγχειρητικής αέρινης αγωγής και της μετεγχειρητικής οστέινης αγωγής, στις συχνότητες 500Hz, 1000Hz, 2000Hz, 3000Hz, σε <10dB(61,76%), 11-20dB(26,47%) και >20dB(11,77%).ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Το μεγαλύτερο μέρος της τελικής (ένα χρόνο μετά την επέμβαση) βελτίωσης της ακοής, αποδόθηκε στους ασθενείς από το πρώτο τρίμηνο. Μεταξύ της βελτίωσης της ακοής ενός εξαμήνου μετά την επέμβαση και ενός έτους μετά, δεν υπήρξε στατιστική διαφορά. Η βελτίωση της ακουστικής λειτουργίας δεν συσχετίζεται με την παράμετρο του χρόνου, έτσι όπως αυτή είναι διαμορφωμένη στα δεδομένα του πρωτοκόλλου έρευνας διότι το φαινόμενο της βελτίωσης αυτής έχει ήδη φτάσει σε κορεσμό στους τρείς μήνες μετά την επέμβαση, οπότε και γίνεται η πρώτη μέτρηση.Η βελτίωση της ακουστικής λειτουργίας είχε ισχυρή αρνητική συσχέτιση με την παράμετρο του αν μετεγχειρητικά ο ασθενής παρουσίασε εκκριτική ωτίτιδα, παρουσιάζοντας πολύ φτωχά αποτελέσματα.Όσον αφορά την παράμετρο της συχνότητας, αυτή παρουσίασε στατιστική συσχέτιση με την βελτίωση της ακουστικής λειτουργίας καθώς αυτή μειώνεται στατιστικώς σημαντικά από τις χαμηλές προς τις υψηλές συχνότητες μέτρησης.Oι παραμέτροι, του φύλου, της ηλικίας, της πλευράς του αυτιού στο οποίο έγινε η επέμβαση, της έκτασης της ωτοσκληρυντικής βλάβης, των αμοιγώς ανατομικών διεγχειρητικών ευρημάτων, των επιβαρυντικών παραγόντων της επιπλέουσας πλάκας και της αιμορραγίας επί της ανοιχτής ωοειδούς θυρίδας που προέκυψαν κατά την διάρκεια της επέμβασης και της μετεγχειρητικής επιπλοκής του πρώϊμου μετεγχειρητικού ιλίγγου, δεν είχαν καμμία στατιστικώς σημαντική συσχέτιση με την βελτίωση της ακουστικής λειτουργίας.