Regulatory strategic adaptation: understanding the effects of deregulation in transportation systems based on empirical evidence

Abstract

This thesis analyzes the impact of deregulation on the European transport companies and more broadly on the European transport industry. More specifically, the analysis addresses the impact of deregulation, both intra-sectoral and inter-sectoral, on the managerial efficiency of a panel of deregulated transport companies. Additionally, the thesis addresses the cross modal impact of deregulation by analyzing the effects of entry barriers’ reduction and regulation intensity on transport systems. Furthermore, this thesis introduces a strategic tool to be used as a guideline for C-level decision making, not only in post-privatization industries but also after the introduction of a significant regulatory shock. It also suggests key policy making initiatives with respect to deregulation in the European transport industry. The empirical results of a vigorous transport industry-wide analysis confirm the expectation that in the short run, privatized companies will attempt to optimize their operational efficiency and profitability. However in the longer term, these companies appear to be risk averse and do not increase their capital expenditure; in other words, they don’t invest more. Similarly, the empirical analysis on the transport output, post-deregulation, indicates that deregulatory initiatives may increase the total output of the transport sector, however in terms of cross modal effects, modes with stronger modal-share capture capability, increase their output to the detriment of other modes, as the relationship between the road transport deregulation and the short sea shipping output indicates. Based on empirical evidence, this study contributes to the Transport Systems Management literature by developing a strategic adaptation decision matrix, by assessing the impact of deregulation at the system of systems’ level and by specifying policy recommendations that address the shortcomings of the deregulatory initiatives.

Η παρούσα διατριβή αναλύει τις επιπτώσεις της απορρύθμισης στις ευρωπαϊκές εταιρείες μεταφορών και στον ευρωπαϊκό κλάδο των μεταφορών εν γένει. Πιο συγκεκριμένα, η ανάλυση πραγματεύεται τον αντίκτυπο της απορρύθμισης, τόσο εντός ενός τομέα όσο και δια-τομεακά στον κλάδο των μεταφορών, σχετικά με τη διοικητική αποτελεσματικότητα της απορυθμισμένης μεταφορικής εταιρείας. Επιπλέον, η διατριβή ασχολείται με τις διατομεακές επιπτώσεις της απορρύθμισης, αναλύοντας τα αποτελέσματα της μείωσης των περιορισμών εισόδου όσο και της έντασης της ρύθμισης στις μεταφορές. Επιπρόσθετα, η διατριβή αναπτύσσει και εισάγει ένα στρατηγικό εργαλείο, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως οδηγός για λήψη αποφάσεων στο ανώτατο εταιρικό επίπεδο, όχι μόνο στις βιομηχανίες όπου ο Κύριος Πάροχος ιδιωτικοποιείται, αλλά και σε βιομηχανίες όπου ένα ισχυρό κανονιστικό σοκ έχει εισαχθεί. Επίσης, η διατριβή παρουσιάζει βασικές πτυχές χάραξης πολιτικής σε σχέση με την απορρύθμιση του ευρωπαϊκού κλάδου των μεταφορών. Τα αποτελέσματα της στατιστικής ανάλυσης, η οποία βασίστηκε σε εμπειρικά δεδομένα, επιβεβαιώνουν τις προσδοκίες σχετικά με τις στρατηγικές αποφάσεις. Πιο συγκεκριμένα, στη βραχυχρόνια περίοδο, οι ιδιωτικοποιημένες εταιρείες προσπαθούν να βελτιστοποιήσουν τη λειτουργική αποδοτικότητα και την κερδοφορία τους, ωστόσο, πιο μακροπρόθεσμα, δεν εμφανίζονται πρόθυμες να αναλάβουν ρίσκο αυξάνοντας τις κεφαλαιουχικές δαπάνες, με άλλα λόγια, δεν επενδύουν περισσότερο. Ομοίως, η εμπειρική ανάλυση σχετικά με το μεταφορικό έργο, μετά την απελευθέρωση, δείχνει ότι οι απορρυθμιστικές πρωτοβουλίες είναι δυνατόν να αυξήσουν τη συνολική παραγωγή του τομέα των μεταφορών, ωστόσο, σε επίπεδο δια-τομεακό, τα μέσα μεταφοράς που έχουν την μεγαλύτερη ικανότητα κατάκτησης μεριδίου αγοράς φαίνεται να αυξάνουν την παραγωγή τους εις βάρος των άλλων μέσων μεταφοράς, όπως η αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της απορρύθμισης των οδικών μεταφορών και της παραγωγής του τομέα ναυτιλίας μικρών αποστάσεων επιβεβαιώνει σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. Με βάση τα εμπειρικά αποτελέσματα, η μελέτη αυτή συμβάλλει στη βιβλιογραφία της διοίκησης συστημάτων μεταφορών με την ανάπτυξη ενός εργαλείου στρατηγικών αποφάσεων προσαρμογής στην απορρύθμιση, με την αξιολόγηση των επιπτώσεων της απελευθέρωσης στο επίπεδο των συστημάτων μεταφορών και με τον καθορισμό συστάσεων πολιτικής που στοχεύουν στην εξάλειψη τυχών αδυναμιών) των απορρυθμιστικών πρωτοβουλιών.