Ανίχνευση όψιμου κατάγματος ενδοστεφανιαίας πρόθεσης σε ασυμπτωματικούς ασθενείς μετά την εμφύτευση επικαλυμμένων με sirolimus ενδοστεφανιαίων προθέσεων και μη επικαλυμμένων ενδοστεφανιαίων προθέσεων με ψηφιακή ακτινοσκόπηση

Abstract

Detection of SF with FPDD cinefluoroscopy late following coronary stenting is feasible, involves low radiation and is confined mainly to SES compared to BMS. Application of cinefluoroscopy as part of a routine stent surveillance programme in asymptomatic patients may be more appropriate in “high risk” settings (SES, long stents and adverse angiographic characteristics). The role of invasive imaging and subsequent management of such patients need further studying.

Η διάγωση του κατάγματος ενδοστεφανιαίας πρόθεσης (SF) όψιμα μετά την εμφύτευση του stent χρησιμοποιόντας την σινεφλουοροσκόπηση με ψηφιακό ανιχνευτή επίπεδης οθόνης (FPDD cinefluroscopy), είναι εφικτή και ενέχει έκθεση σε χαμηλή δόση ακτινοβολίας. Η επίπτωση του SF, είναι χαμηλή σε ασυμπτωματικούς ασθενείς και περιορίζεται συνήθως αποκλειστικά στα SES συγκριτικά με τα BMS. Η εφαρμογή ενός προγράμματος τακτικής παρακολούθησης με FPDD cinefluoroscopy μπορεί να ενδείκνυται, ειδικά στους ασθενείς με μεγάλου μήκους SES ή με δυσμενή αγγειογραφικά χαρακτηριστικά. Οι ασθενείς με διαγνωσμένο SF πιθανότατα θα οφεληθούν από τη διενέργεια μιάς στεφανιογραφίας επειδή τα ποσοστά επαναστένωσης με άναγκη επαναιμάτωσης σε αυτή την υποομάδα είναι υψηλά, όμως και αυτή η παρατήρηση χρειάζεται επιπλέον μελέτη.