Μελέτη της οξείας και μεσοπρόθεσμης επίδρασης διαφόρων τύπων ελαίων στην ενδοθηλιακή λειτουργία, τη φλεγμονή και τη θρόμβωση σε υγιείς ενήλικες

Abstract

Background: Consumption of different types of oil may have different effects on cardiovascular risk. The exact role of maize oil, cod liver oil, soya oil and extra virgin olive oil on endothelial function, oxidative stress, inflammation and thrombosis is unknown. We evaluated the effect of acute and long-term consumption of these types of oil on endothelial function, oxidative stress, inflammation and thrombosis in healthy adults.Methods:66 healthy volunteers were randomized to receive 50 ml of oil. Soluble forms of VCAM-1, ICAM-1 and TNF-α. Oxidative stress status was determined by total lipid peroxides (PEROX). Endothelial function was evaluated by gauge-strain plethysmography at baseline and 1, 2 and 3 h after consumption. Serum levels of the two previous markers were measured at baseline and 3 h after oil consumption. In addition, 15 patient were enrolled to receive 20ml of the previous oils for a period of 20 days. And similar measurement were also performed.Results:We have shown that acute oil consumption had no significant effect on soluble VCAM-1 levels (P=NS for all). On the contrary, all oil types decreased ICAM-1 levels (P<0.01). Olive oil (P<0.05), soy oil and cod liver oil (P<0.01 for both) reduced TNF-α levels significantly, in contrast to corn oil, which induced a nonsignificant decrease (P=NS). Moreover, there was a significant correlation between the absolute change in ICAM-1 and TNF-α levels (ρ=0.379, P<0.05), but not between the absolute changes in VCAM-1 and TNF-α levels (ρ=0.019, P=NS). Reactive hyperaemia (RH) was significantly decreased after corn oil consumption compared with controls (P < 0.05). However, the consumption of cod liver oil and soya oil induced a significant improvement of RH after 1 h, compared with controls (P < 0.05). There was no significant effect of any type of oil consumption on endothelium-independent dilatation, total lipid PEROX and vascular adhesion molecule 1 serum levels. Long-term oil consumption did not alter any of the aforementioned parameters. Conclusions:In the present study we have shown that long-term oil consumption does not alter vascular oxidative stress, inflammation, thrombosis and endothelil function in healthy individuals. On the contrary, acute consumption of all types of oil decreased significantly ICAM-1 levels. In addition, olive oil, soy oil and cod liver oil decreased significantly TNF-α levels. Moreover, the absolute change in TNF-α levels was correlated with the absolute change in ICAM-1 levels. These findings indicate that acute consumption of specific types of oil is associated with specific significant anti-inflammatory effects. Consumption of corn oil leads to impaired endothelial function, while soya oil and cod liver oil slightly improve endothelial function. However, all types of oils did not affect systemic oxidative stress, suggesting that their effect on endothelial function may not be mediated by free radicals bioavailability

Σκοπός:Η κατανάλωση διαφόρων τύπων ελαίου μπορεί να έχει και διαφορετική επίδραση στον καρδιαγγειακό κίνδυνο. Ο ακριβής ρόλος συγκεκριμένων τύπων ελαίου όπως το ελαιόλαδο, το καλαμποκέλαιο, το σογιέλαιο κα το μουρουνέλαιο στην αθηρογένεση παραμένει ασαφής και υπό διερεύνηση. Στην παρούσα μελέτη εκτιμήσαμε την επίδραση της οξείας και μεσοπρόθεσμης κατανάλωσης ελαιόλαδου, καλαμποκέλαιου, σογιέλαιου και μουρουνέλαιου στην ενδοθηλιακή λειτουργία, στην οξειδωτική καταπόνηση, στη φλεγμονή και στη θρόμβωση σε υγιείς ενήλικες.ΜέθοδοιΕξήντα έξι (66) υγιείς ενήλικες τυχαιοποιήθηκαν κι έλαβαν α) μια και μόνη δόση ελαιόλαδο, καλαμποκέλαιο, σογιέλαιο και μουρουνέλαιο ή νερό (ομάδα ελέγχου), β) 20ml από τα παραπάνω έλαια καθημερινά για διάστημα 20 ημερών. Η ενδοθηλιακή λειτουργία εκτιμήθηκε με πληθυσμογραφία φλεβικού αποκλεισμού. Η οξειδωτική καταπόνηση (οξειδωτικό στρες) προσδιορίστηκε με τη μέτρηση των επιπέδων των ολικών οξειδωμένων λιπιδίων (PEROX). Η φλεγμονή εκτιμήθηκε από την μέτρηση των επιπέδων του διακυτταρικού μορίου προσκόλλησης 1 (ICAM-1), του αγγειακού μορίου προσκόλλησης 1 (VCAM-1) και του ογκωτικού παράγοντα νέκρωσης άλφα (TNF-a). Τέλος μετρήθηκαν τα επίπεδα PAI-1 ως παράγοντα θρόμβωσης.Αποτελέσματα H αντιδραστική υπεραιμία (RH%) ήταν σημαντικά ελαττωμένη μετά την κατανάλωση καλαμποκέλαιου συγκριτικά με την ομάδα ελέγχου (p<0.05). Εν αντιθέσει, η κατανάλωση μουρουνέλαιου και σογιέλαιου βελτίωσαν στην αντιδραστική υπεραιμία 1 ώρα μετά την κατανάλωση, συγκριτικά με την ομάδα ελέγχου (p<0.05). Η κατανάλωση οποιουδήποτε τύπου ελαίου δεν είχε καμία επίδραση στην ενδοθηλιο-ανεξάρτητη αγγεοδιαστολή, τα επίπεδα των ολικών οξειδωμένων λιπιδίων (PEROX) στον ορό. Όλοι οι τύποι ελαίων σε είχαν σημαντική επίδραση στα επίπεδα VCAM-1 levels (p=NS). Στον αντίποδα όλα τα έλαια ελάττωσαν τα επίπεδα ICAM-1 (p<0.01). Το ελαιόλαδο (p<0.05), το σογιέλαιο και το μουρουνέλαιο (p<0.01 και για τα 2) ελάττωσαν τα επίπεδα TNF-a σημαντικά, ενώ το καλαμποκέλεαιο, είχε μια τάση και μόνο προς ελάττωση των επιπέδων (p=NS). Επιπρόσθετα, υπήρξε μια σημαντική συσχέτιση των απολύτων μεταβολών στα επίεπδα του ICAM-1 και TNF-a (r=0.379, p<0.05), αλλά όχι και μεταξύ των απολύτων μεταβολών του VCAM-1 και του TNF-a (r=0.019, p=NS). Η μεσοπρόθεσμη χορήγηση ελαίων δεν επηρέασε κανένα από τους μελετούμενους παράγοντες (p=NS για όλους).Συμπεράσματα Η οξεία κατανάλωση καλαμπoκέλαιου διαταράσσει την ενδοθηλιακή λειτουργία, ενώ το σογιέλαιο και το μουρουνέλαιο φαίνεται πως την βελτιώνουν. Παρά ταύτα, όλοι οι τύποι ελαίου δεν επηρεάζουν την οξειδωτική καταπόνηση. Η οξεία κατανάλωση των συγκεκριμένων ελαίων ελάττωσε τα επίπεδα ICAM-1. Επιπλέον, όλοι οι τύποι εκτός του καλαμποκελαίου ελαττώνουν σημαντικά τα επίπεδα TNF-a. Παράλληλα, η απόλυτη μεταβολή στα επίπεδα TNF-a σχετίζεται με την απόλυτη μεταβολή στα επίπεδα ICAM-1. Η μεσοπρόθεσμη κατανάλωση των προαναφερθέντων ελαίων δεν επηρρεάζει τις υποκείμενες διεργασίες αθηροσκλήρυνσης.