Μελέτη της λοίμωξης από τον ιό της ηπατίτιδας β σε ασθενείς με ρευματικές παθήσεις που υποβάλλονται σε ανοσοκατασταλτική αγωγή

Abstract

Objectives The aim of this prospective study was to examine the safety of anti-tumour necrosis factor (TNF) therapy in patients with rheumatic disease and hepatitis B virus (HBV) infection. Methods 14 patients with chronic HBV infection, 19 HBV-vaccinated patients and 19 patients with resolved HBV infection were included in the study. All HBV infected patients received combination therapy with oral antivirals and anti-TNF agents. During treatment the levels of hepatitis B surface antibodies (anti-HBs) in HBV vaccinated patients and of serum HBV DNA in patients with chronic or resolved HBV infection were monitored. Results No viral reactivation was observed in patients with resolved HBV infection while anti-HBs titres decreased during anti-TNF treatment in vaccinated patients, similarly to patients treated with methotrexate alone. None of the HBV-infected patients developed liver decompensation or a signIf ican’t increase in alanine aminotransferase levels. One patient (7%) treated with lamivudine and etanercept showed viral reactivation due to the emergence of a lamivudine-resistant mutant strain. Conclusions Anti-TNF agents represent a safe option for patients with chronic HBV infection when combined with antiviral therapy, as well as in patients previously exposed to HBV receiving no HBV prophylaxis. Resistant HBV strains may arise in patients with chronic hepatitis B, necessitating the initial use of anti-HBV agents with a low risk of resistance.

Σκοπός: Ο σκοπός αυτής της προοπτικής μελέτης ήταν να εξεταστεί η ασφάλεια της θεραπείας με anti-TNF παράγοντες σε ασθενείς με ρευματολογικές παθήσεις και λοίμωξη από τον ιό της ηπατίτιδας Β. Μέθοδοι: 14 ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα Β, 19 ασθενείς εμβολιασμένοι για τον ιό της ηπατίτιδας Β και 19 ασθενείς με λανθάνουσα ηπατίτιδα Β περιελήφθησαν στη μελέτη. Όλοι οι ασθενείς που είχαν μολυνθεί από τον ιό της ηπατίτιδας Β έλαβαν θεραπεία με αντιική από του στόματος αγωγή και anti-TNF παράγοντα. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, τα επίπεδα των αντισωμάτων έναντι του αντιγόνου της επιφάνειας της ηπατίτιδας Β (anti-HBS) στους εμβολιασμένους για ηπατίτιδα Β ασθενείς και τα επίπεδα του HBV DNA στον ορό των ασθενών με χρόνια ή λανθάνουσα HBV λοίμωξη παρακολουθήθηκαν. Αποτελέσματα: Κανένα περιστατικό ιικής επανεργοποίησης δεν παρατηρήθηκε σε ασθενείς με λανθάνουσα HBV λοίμωξη, ενώ ο τίτλος των anti-HBs αντισωμάτων σε εμβολιασμένους ασθενείς μειώθηκε. Το ίδιο συνέβει και σε ασθενείς που λάμβαναν μόνο μεθοτρεξάτη. Κανείς από τους ασθενείς με χρόνια HBV λοίμωξη δεν παρουσίαση ρήξη της αντιρρόπησης ή σημαντική αύξηση των επιπέδων της αλανικής αμινοτρασφεράσης. Ένας ασθενής (7%) που λάμβανε λαμιβουδίνη και etanercept παρουσίασε ιική επανεργοποίηση οφειλόμενης στην ανάδειξη μεταλλαγμένου στελέχους ανθεκτικού στη λαμιδουβίνη. Συμπεράσματα:Οι anti-TNF παράγοντες αποτελούν ασφαλή επιλογή για ασθενείς με χρόνια HBV λοίμωξη όταν συνδυάζονται με χορήγηση αντιικής θεραπείας σε σχέση με ασθενείς με HBV λοίμωξη που δεν λαμβάνουν προφύλαξη για την ηπατίτιδα Β. Ανθεκτικά στελέχη του ιού μπορεί να αναδειχτούν σε ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα Β καθιστώντας αναγκαία την αρχική χρήση αγωγής έναντι του ιού της ηπατίτιδας Β με μικρό κίνδυνο αντίστασης και ανάδειξης μεταλλάξεων.