Μελέτη των παραγόντων υψηλού κινδύνου για εμφάνιση βαρηκοΐας σε νεογνά της μονάδας εντατικής νοσηλείας

Abstract

Background Congenital hearing impairment is proved to be one of the most frequently occurring sensory birth defects. NICU graduates are considered to be of higher risk for hearing impairment, either auditory neuropathy or hearing loss. The severity of hearing impairment during the early life critical periods of speech development determines the acquisition of fluent lingual ability thus it is crucial that any underlying hearing disorder is diagnosed and treated as early as possible.In this study, we focus on the presence of audiological risk factors and try to clarify their correlation to the development of congenital hearing loss, including ANSD, in the population of newborns hospitalized in the NICU of our tertiary hospital. Materials and MethodsIn the present prospective cohort study, 453 neonates admitted to the NICU, between 2012 and 2016, for more than 24 hours with one or multiple risk factors were analyzed. All newborns were subjected to hearing screening test at least 48 hours after birth, by the use of automated ABRs (a-ABRs) in combination with Transiently Evoked Otoacoustic Emissions (TEOAEs). Newborns who failed the initial test were re-examined before their first month of age and if they still did not manage to pass the screening, they were referred to the audiology department for full hearing evaluation.ResultsOut of 453 neonates, 71 failed the initial hearing evaluation. Only 49 of them presented in the re-examination, resulting eventually in 8 neonates (1.8%) failing both a-ABRs and TEOAEs and being diagnosed with possible sensorineural hearing loss (HL), while 8 neonates (1.8%) passed TEOAEs but failed a-ABRs and were diagnosed with possible auditory neuropathy spectrum disease (ANSD). Ototoxic medication, prematurity, assisted ventilation, low birth weight and hyperbilirubinemia were the most frequently appeared of the 13 individual risk factors investigated. The majority of newborns (48%) presented with two risk factors. Low birth weight was proved to be of statistical significance regarding possible HL (p=0.002) while craniofacial deformities and TORCH infections depicted statistically significant attribution (p=0.03 και p=0.05 respectively) to the occurrence of possible hearing impairment, either HL or ANSD.ConclusionsABRs and OAEs remain the cornerstones of any universal hearing screening program in neonatal intensive care units as a significant number of children may have auditory neuropathy. Constant re-evaluation of risk factors and their relation to the development of hearing impairment is needed as they change through time. An efficient secretariat system is needed to reduce the number of lost to follow-up neonates.

Εισαγωγή Η συγγενής βαρηκοΐα είναι ίσως η πιο συχνή αισθητηριακή βλάβη της νεογνικής ηλικίας. Τα νοσηλευόμενα στη ΜΕΝΝ νεογνά θεωρείται ότι διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για εμφάνιση είτε νευροαισθητήριας βαρηκοΐας είτε ακουστικής νευροπάθειας. Η σοβαρότητα της απώλειας ακοής κατά τη διάρκεια της πρώιμης κρίσιμης περιόδου ανάπτυξης του λόγου καθορίζει την απόκτηση επαρκούς γλωσσικής ικανότητας γι’ αυτό και είναι σημαντική η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση κάθε υποκείμενης ακουστικής διαταραχής.Στη μελέτη αυτή εστιάζουμε στην παρουσία ακοολογικών παραγόντων κινδύνου και προσπαθούμε να διευκρινίσουμε την συσχέτισή τους με την εμφάνιση συγγενούς βαρηκοΐας, συμπεριλαμβανομένης και της ακουστικής νευροπάθειας, στον πληθυσμό των νεογνών της ΜΕΝΝ του νοσοκομείου μας.Ασθενείς και ΜέθοδοςΣτην παρούσα προοπτική μελέτη κοόρτης μελετήθηκαν 453 νεογνά τα οποία εισήχθησαν στη ΜΕΝΝ για περισσότερο από 24 ώρες μεταξύ 2012 και 2016 και εμφάνιζαν έναν ή περισσότερους παράγοντες κινδύνου. Όλα τα νεογνά υποβλήθηκαν σε ακοολογικό έλεγχο με χρήση αυτοματοποιημένων προκλητών δυναμικών του εγκεφαλικού στελέχους (automated Auditory Brainstem Responses – aABRs) σε συνδυασμό με παροδικά προκλητές ωτοακουστικές εκπομπές (Transiently Evoked OtoAcoustic Emissions – TEOAEs) τουλάχιστον 48 ώρες μετά τη γέννησή τους. Τα νεογνά που απέτυχαν στην αρχική εξέταση επανεξετάζονταν πριν τον πρώτο μήνα ζωής κι επί αποτυχίας παραπέμπονταν στο ιατρείο παιδικής βαρηκοΐας για πλήρη ακοολογικό έλεγχο. ΑποτελέσματαΑπό τον συνολικό αριθμό των 453 νεογνών 71 απέτυχαν στον αρχικό ακοολογικό έλεγχο. Μόνο 49 προσήλθαν για επανεξέταση και τελικά 8 νεογνά (1.8%) απέτυχαν τόσο στα a-ABRs όσο και στις TEOAEs και διαγνώσθηκαν με πιθανή νευροαισθητήρια βαρηκοΐα, ενώ σε επίσης 8 νεογνά (1.8%) οι TEOAEs εκλύθηκαν φυσιολογικά αλλά απέτυχαν στα a-ABRs οπότε διαγνώσθηκαν με πιθανή ακουστική νευροπάθεια. Από τους 13 ανεξάρτητους παράγοντες κινδύνου που ελέγχθηκαν η ωτοτοξικότητα των χορηγούμενων φαρμάκων, η μηχανική υποστήριξη της αναπνοής, το χαμηλό βάρος γέννησης και η υπερχολερυθριναιμία ήταν οι πιο συχνά εμφανιζόμενοι. Η πλειοψηφία των νεογνών (48%) εμφάνιζε ταυτόχρονα δύο παράγοντες κινδύνου. Το χαμηλό βάρος γέννησης βρέθηκε να συσχετίζεται με την εμφάνιση πιθανής νευροαισθητήριας βαρηκοΐας (p=0.002), ενώ οι κρανιοπροσωπικές ανωμαλίες και οι λοιμώξεις της ομάδας TORCH παρουσίασαν στατιστικά σημαντική συμμετοχή (p=0.03 και p=0.05 αντίστοιχα) στην ανάπτυξη πιθανής απώλειας ακοής συμπεριλαμβανομένης και της ακουστικής νευροπάθειας.ΣυμπεράσματαΤα προκλητά δυναμικά του εγκεφαλικού στελέχους (ABRs) και οι ωτοακουστικές εκπομπές (OAEs) αποτελούν τους θεμέλιους λίθους του καθολικού νεογνικού ελέγχου ακοής στη ΜΕΝΝ καθώς σημαντικός αριθμός παιδιών μπορεί να πάσχει από ακουστική νευροπάθεια. Η συνεχής επανεξέταση των παραγόντων κινδύνου και της συμβολής τους στην εμφάνιση βαρηκοΐας κρίνεται απαραίτητη καθώς αυτοί μεταβάλλονται. Απαιτείται ένα αποδοτικό σύστημα γραμματειακής υποστήριξης προκειμένου να ελαττωθεί το ποσοστό των νεογνών που δεν προσέρχονται για επανεξέταση.