Ο προστατευτικός ρόλος της μύτης κατά τη διάρκεια οξείας έκθεσης σε παθητικό κάπνισμα

Abstract

Introduction: Exposure to secondhand smoking seems to be related with acute and chronic diseases of the nose and the paranasal sinuses, such as rhinitis, the early onset of symptoms to individuals with predisposition to developing allergies, or severing their symptoms. It is also related to different types of cancers, to cardiovascular disease and to pulmonary disease (3). Today, it is also known that 1 hour exposure to secondhand smoking in a restaurant or a bar has a significant impact on pulmonary function, especially on FEV1, FEV1/FVC, MEF(75%), MEF(50%) and MEF(25%) (14). These changes in FEV1 and FEV1/FVC are similar to those of active smokers (15). The results of these studies are typical of pulmonary obstructive disease such as cystic fibrosis, asthma and asthmatic bronchitis (16). Objectives: The aim of this study is to compare the acute effects of secondhand smoke between nasal and oral breathing and to assess the protective role of the nose during acute exposure, in conditions similar to those of a bar.Methods: 20 healthy volunteer adults, non-smokers, participated in this study, after written concesus was obtained. All volunteers were free from recent or chronic disease of the upper or lower respiratory system, as it was reffered in their medical history. They were all restricted from food, coffee and alchohol consumption, as well as from exercise, 4 hours before each study.Each volunteer was exposed to secondhand smoking twice, for 20 minutes, once with nasal breathing and once with oral breathing, with 3 days interval and in random sequence.At the time that the exposure took place with oral breathing, the study was as follows:Before the exposure: oscillometry (IOS) of the lower respiratory system, exhaled nitric oxide (FeNO) of the lower respiratory system, spirometry, plythesmography, P.100 and exhaled breath condensate.After the exposure: IOS of the lower respiratory system, FeNO of the lower respiratory system, spirometry, plythesmography, P.100 and exhaled breath condensate.At the time that the exposure took place with nasal breathing, the study was as follows:Before the exposure: rhinomanometry, IOS of the lower respiratory system, FeNO of the upper and lower respiratory system, spirometry, plythesmography, P.100 and exhaled breath condensate.After the exposure: rhinomanometry, IOS of the lower respiratory system, FeNO of the upper and lower respiratory system, spirometry, plythesmography, P.100 and exhaled breath condensate.During the exposure each subject was asked to assess the sensory perception of the secondhand smoke.Results: When the exposure occured with nasal breathing:A)FeNO of the lower respiratory system was significantly decreasedB)The decrease of FeNO concentration was higher in higher levels of secondhand smokeC)Ti was significantly decreasedD)Vt/t insp was significantly increasedE)Eye or nose irritation was greater in greater secondhand smoke concentrationsWhen the exposure occured with oral breathing:A)Rc was significantly increasedB)ERV was significantly decreasedC)FRC PL was significantly decreasedZ5Hz, R5Hz (total resistance) , R10Hz (peripheral resistance) and R20Hz (central resistance) were significantly increased during acute exposure to secondhand smoke, whether this occurred with nasal or oral breathing. The comparison of these changes between the two types of breathing was not statistically significant.Conclusion: Taken into consideration the above described results, it seems that nasal breathing might be preferable to oral breathing when one is exposed to secondhand smoking.

Εισαγωγή: Το παθητικό κάπνισμα φαίνεται να έχει σχέση με οξέα και χρόνια νοσήματα της ρινός και των ρινικών κόλπων, όπως ρινίτιδα, την πρόωρη εμφάνιση αλλεργίας σε άτομα με προδιάθεση ή την επιδείνωση των συμπτωμάτων τους. Επίσης και με διάφορους τύπους καρκίνου, με καρδιαγγειακή νόσο και με πνευμονική νόσο (3).Σήμερα επίσης είναι γνωστό ότι ακόμη και έκθεση 1 ώρας σε παθητικό κάπνισμα σε εστιατόριο ή μπαρ έχει σημαντική επίπτωση στην πνευμονική λειτουργία, ιδιαίτερα στην FEV1, στο λόγο FEV1/FVC, στην MEF(75%), MEF(50%) και MEF(25%) (14). Οι μεταβολές της FEV1 και του λόγου FEV1/FVC προσομοιάζουν την απόφραξη των αεραγωγών όπως αυτή φαίνεται στους καπνιστές (15). Τα αποτελέσματα των μελετών αυτών είναι τυπικά για αποφρακτικές νόσους όπως η κυστική ίνωση, το βρογχικό άσθμα και η ασθματική βρογχίτιδα (16).Σκοπός: Στην παρούσα μελέτη γίνεται σύγκριση των επιπτώσεων της οξείας έκθεσης στο παθητικό κάπνισμα, όταν αυτή λαμβάνει χώρα με ρινική αναπνοή, και όταν αυτή γίνεται με στοματική αναπνοή, προκειμένου να αξιολογηθεί ο προστατευτικός ρόλος της μύτης κατά την οξεία έκθεση στο παθητικό κάπνισμα σε συνθήκες που προσομοιάζουν αυτές σε ένα μπαρ. Μεθοδολογία: Εξετάσθηκαν 20 υγιείς ενήλικοι, μη καπνιστές ύστερα από γραπτή συναίνεσή τους για εθελοντική συμμετοχή στο πρωτόκολλο της έρευνας.Οι εξεταζόμενοι σύμφωνα με το ατομικό τους ιστορικό δεν έπασχαν από πρόσφατη ή χρόνια νόσο του ανώτερου ή κατώτερου αναπνευστικού συστήματος. Οι εξεταζόμενοι απείχαν 4 ώρες πριν τον εργαστηριακό έλεγχο από γεύμα, καφέ ή αλκοόλ και άσκηση.Κάθε εξεταζόμενος εκτέθηκε 2 φορές σε παθητικό κάπνισμα για 20 λεπτά, μία φορά με κλειστή την μύτη (στοματική αναπνοή) και μία φορά με κλειστό το στόμα (ρινική αναπνοή), με μεσοδιάστημα 3 ημερών και σε τυχαία ακολουθία.Την ημέρα που το παθητικό κάπνισμα λάμβανε χώρα με κλειστή τη μύτη, ο εργαστηριακός έλεγχος είχε ως εξής:Πριν την έκθεση σε παθητικό κάπνισμα: ταλαντοσιμμετρία (ΙΟS) κατώτερου αναπνευστικού, μέτρηση μονοξειδίου του αζώτου (FeΝΟ) κατώτερου αναπνευστικού, , σπιρομέτρηση, πληθυσμογραφία, Ρ.100 και λήψη εκνεφώματος.Μετά την έκθεση: ΙΟS κατώτερου αναπνευστικού, FeΝΟ κατώτερου αναπνευστικού, , Ρ.100, πληθυσμογραφία σπιρομέτρηση και λήψη εκνεφώματος.Την ημέρα που η έκθεση στο παθητικό κάπνισμα γινόταν με κλειστό το στόμα ο εργαστηριακός έλεγχος ήταν ο ακόλουθος :Πριν την έκθεση σε παθητικό κάπνισμα: ρινομανομετρία, ΙΟS κατώτερου αναπνευστικού, FeΝΟ ανώτερου και κατώτερου αναπνευστικού, Ρ.100, πληθυσμογραφία σπιρομέτρηση και εκνέφωμα.Μετά την έκθεση: : ρινομανομετρία, ΙΟS κατώτερου αναπνευστικού, FeΝΟ ανώτερου και κατώτερου αναπνευστικού, Ρ.100, πληθυσμογραφία σπιρομέτρηση και εκνέφωμα. Επίσης κατά τη διάρκεια της έκθεσης με ρινική αναπνοή ο εξεταζόμενος συμπλήρωνε ένα ερωτηματολόγιο με θέμα την αισθητηριακή αξιολόγηση κατά τη διάρκεια της έκθεσης.Αποτελέσματα: Όταν η έκθεση γινόταν με ρινική αναπνοή: Α) Η μέση τιμή του FeNO του κατώτερου αναπνευστικού μειώθηκεστατιστικώς σημαντικάΒ) Όσο αυξάνονταν τα επίπεδα έκθεσης στο παθητικό κάπνισμα, τόσο αυξανόταν και η πτώση της συγκέντρωσης του FeNOΓ) Η μέση τιμή της Ti μειώθηκε σε βαθμό στατιστικά σημαντικόΔ) Η μέση τιμή της Vt/t insp αυξήθηκε σε βαθμό στατιστικά σημαντικόΕ) Όσο αυξάνονταν τα επίπεδα της συγκέντρωσης του καπνού στο δωμάτιο κατά τη διάρκεια της έκθεσης, τόσο μεγαλύτερος ήταν ο ερεθισμός των ματιών ή της μύτης.Όταν η έκθεση γινόταν με στοματική αναπνοή:Α) Η μέση τιμή της Rc αυξήθηκε σε βαθμό στατιστικά σημαντικόΒ) Η μέση τιμή της ERV μειώθηκε σε βαθμό στατιστικά σημαντικόΓ) Η μέση τιμή της FRC PL μειώθηκε σε βαθμό στατιστικά σημαντικόΕξάλλου, η Ζ5Hz και οι R5Hz (total resistance) , R10Hz (peripheral resistance) και R20Hz (central resistance) φαίνεται ότι αυξάνονται κατά τη οξεία έκθεση στο παθητικό κάπνισμα, είτε αυτή γίνεται με ρινική είτε με στοματική αναπνοή, σε βαθμό στατιστικά σημαντικό. Ωστόσο η σύγκριση της μεταβολής των αντιστάσεων του κατώτερου αναπνευστικού με ρινική αναπνοή και της μεταβολής αυτών με στοματική αναπνοή δεν ήταν στατιστικά σημαντική.Συμπέρασμα: Από τα παραπάνω προκύπτει ότι είναι προτιμότερο η έκθεση στο παθητικό κάπνισμα να γίνεται με ρινική αναπνοή από ότι με στοματική αναπνοή.