Παρακολούθηση ακουστικών νευρινωμάτων και αναζήτηση παραγόντων που επηρεάζουν την πορεία τους

Abstract

ABSTRACT- Objective: Since the use of MRI as the gold standard for acoustic neuroma diagnosis, the size of the majority of newly diagnosed acoustic neuromas has decreased. Management strategy is challenging, especially in young patients with small tumors. Therefore, prognostic factors for tumor growth may facilitate physicians to optimize treatment choice. Materials and Methods: Patients diagnosed with acoustic neuromas were recruited in this study. Gender, age, side, presence of hearing loss, tinnitus, vertigo, unsteadiness, other symptoms, hearing level in the affected ear and tumor growth at the first follow up MRI were recorded. Two primary endpoints were set: overall AN growth and growth correlated to treatment plan change (clinically significant growth). Multivariate and survival analysis were conducted to this end.Results: 85 patients were finally included in the study. The most prevalent presenting symptoms were hearing loss (76%), tinnitus (56%) and unsteadiness (46%). The tumour grew in size in less than 50% of the cases during the observation period. Clinically significant growth was observed in 27% of the cases. Mean initial diameter was 10.41mm and mean final follow-up diameter (diameter at the end of the observation period) 12.73mm. Following binary logistic regression analysis, tumour growth during the initial follow up visit was found to be correlated in a statistically significant level to overall tumour growth (p value 0.023). Regarding clinically significant growth, three factors were found to be statistically significant: growth at the initial visit (p value 0.02), initial diameter (p value 0.045) and existence of unsteadiness at diagnosis (p value 0.02).Conclusion: Acoustic neuroma overall growth is not identical to clinically significant growth. Growth at first visit is a significant prognostic factor and intervention potential should be considered under this perspective.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ - Εισαγωγή: Μετά την εκτεταμένη χρήση της μαγνητικής τομογραφίας στη διάγνωση του ακουστικού νευρινώματος, το μέγεθος της πλειοψηφίας των ακουστικών νευρινωμάτων έχει μειωθεί σημαντικά. Η επιλογή της θεραπευτικής στρατηγικής μπορεί να είναι δύσκολη, ειδικά σε νέους ασθενείς με μικρού μεγέθους όγκους. Κατά συνέπεια, η ταυτοποίηση προγνωστικών παραγόντων για το ρυθμό αύξησης των ακουστικών νευρινωμάτων μπορεί να διευκολύνει τη λήψη κλινικών αποφάσεων.Υλικό και Μέθοδος: Στη μελέτη συμμετείχαν ασθενείς με διεγνωσμένο ακουστικό νευρίνωμα. Καταγράφηκαν η ηλικία, το φύλο, η πλευρά, η παρουσία βαρηκοΐας, εμβοών, ιλίγγου, αστάθειας και άλλων συμπτωμάτων κατά τη διάγνωση, καθώς και το επίπεδο ακοής και η αύξηση του μεγέθους κατά την πρώτη επανεξέταση. Τέθηκαν δύο καταληκτικά σημεία (endpoints):η αύξηση του μεγέθους μετά την ολοκλήρωση της παρακολούθησης και η κλινικά σημαντική αύξηση του μεγέθους, η αύξηση δηλαδή που είναι ικανή να επιφέρει αλλαγή στη θεραπευτική στρατηγική. Διενεργήθηκαν πολυπαραγοντική ανάλυση και ανάλυση επιβίωσης Αποτελέσματα: Στη μελέτη συμμετείχαν 85 ασθενείς. Τα συχνότερα συμπτώματα κατά τη διάγνωση ήταν η βαρηκοΐα (76%), οι εμβοές (56%) και η αστάθεια (46%). Η αύξηση του μεγέθους παρατηρήθηκε σε λιγότερο από 50% των περιπτώσεων. Κλινικά σημαντική αύξηση του μεγέθους παρατηρήθηκε στο 27% των περιπτώσεων. Η μέση αρχική διάμετρος ήταν 10,41 χιλιοστά και η τελική 12,73. Με βάση τα αποτελέσματα της λογιστικής παλινδρόμησης, η ύπαρξη αύξησης μεγέθους κατά την πρώτη επανεξέταση βρέθηκε ότι αποτελεί προγνωστικό παράγοντα για τη συνολική αύξηση του μεγέθους (p value 0.023). Σχετικά με την κλινικά σημαντική αύξηση, τρεις παράγοντες ταυτοποιήθηκαν ως προγνωστικοί: η αύξηση μεγέθους κατά την πρώτη επανεξέταση (p value 0.02), η αρχική διάμετρος (pvalue 0.045) και η ύπαρξη αστάθειας κατά τη διάγνωση (p value 0.02).Τα ευρήματα επιβεβαιώθηκαν και με την ανάλυση καμπύλων επιβίωσης (Kaplan Meier)Συμπέρασμα: Η συνολική αύξηση των ακουστικών νευρινωμάτων θα πρέπει να διαχωρίζεται από την κλινικά σημαντική αύξηση. Η αύξηση στο μέγεθος κατά την πρώτη επανεξέταση αποτελεί στατιστικά σημαντικό προγνωστικό παράγοντα.