Ο ρόλος του λιπώδους ιστού στην ανάπτυξη νεοπλασματικής νόσου του πεπτικού σωλήνα

Abstract

PURPOSE: Adiposity has been thought to be related to colorectal carcinogenesis. The aim of this study was to explore any association between obesity factors and the presence of colorectal adenoma, a potential precancerous lesion. PATIENTS AND METHODS: Two hundred and six consecutive patients undergoing colonoscopy without colorectal cancer were enrolled in the study. Anthropometric measures and other adiposity-related laboratory variables including insulin resistance and serum adiponectin levels were recorded and correlated with the presence of adenoma. RESULTS: Colorectal adenoma was detected in 68/206 patients (33%), tubular adenoma(s) in 38 patients, and tubulovillous or villous in 30 patients. Twenty-one patients (10.2%) had at least one proximal polyp. The size of the largest adenoma was ≤10 mm in 40 patients and >10 mm in 28 patients. No statistically significant difference was observed in body mass index, waist circumference, fasting plasma glucose concentration, insulin, homeostatic metabolic assessment, cholesterol, low-density lipoproteins, high-density lipoprotein, or triglycerides between patients with and without adenoma. In addition, there was no difference in plasma adiponectin between patients with adenoma (11.1 ± 6 μg/mL) and controls (10.2 ± 7.8 μg/mL). Furthermore, no significant difference in any parameter was found between patients with advanced adenoma and no advanced adenoma, nor between patients with proximal or distal tumors. CONCLUSION: This study found that the presence of colorectal adenoma is not correlated with any adiposity factor. Moreover, obesity does not appear to be associated with the site or the presence of more advanced lesions.

ΣΚΟΠΟΣ: Η αυξημένη παρουσία λιπώδους ιστού έχει θεωρηθεί ότι σχετίζεται με την ορθοκολική καρκινογένεση. Σκοπός αυτής της μελέτης ήταν να διερευνηθεί οποιαδήποτε σχέση μεταξύ των παραγόντων της παχυσαρκίας και της παρουσίας αδενομάτων του παχέος εντέρου, μιας πιθανής προκαρκινικής αλλοίωσης. ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΙ: Σε μελέτη συμμετείχαν διακόσιοι έξι ασθενείς που υποβλήθηκαν σε κολονοσκόπηση και που δεν παρουσίαζαν ορθοκολικό καρκίνο. Οι ανθρωπομετρικοί παράγοντες και άλλες εργαστηριακές μεταβλητές που σχετίζονται με τη λιπώδη ισορροπία, συμπεριλαμβανομένης της ανθεκτικότητας στην ινσουλίνη και των επιπέδων αδιπονεκτίνης στον ορό, καταγράφηκαν και συσχετίστηκαν με την παρουσία αδενώματος. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Αδενώματα του παχέος εντέρου ανιχνεύθηκαν σε 68/206 ασθενείς (33%), σωληνώδη αδένωμα σε 38 ασθενείς και σε σωληνοθηλώδη σε 30 ασθενείς. Είκοσι ένα ασθενείς (10,2%) είχαν τουλάχιστον ένα εγγύς πολύποδα. Το μέγεθος του μεγαλύτερου αδενώματος ήταν <10 mm σε 40 ασθενείς και> 10 mm σε 28 ασθενείς. Δεν παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στο δείκτη μάζας σώματος, περιφέρεια μέσης, συγκέντρωση γλυκόζης πλάσματος νηστείας, ινσουλίνη, ομοιοστατική μεταβολική αξιολόγηση, χοληστερόλη, λιποπρωτεΐνες χαμηλής πυκνότητας, λιποπρωτεΐνη υψηλής πυκνότητας ή τριγλυκερίδια μεταξύ ασθενών με και χωρίς αδένωμα. Επιπλέον, δεν παρατηρήθηκε διαφορά στην αδιπονεκτίνη πλάσματος μεταξύ ασθενών με αδένωμα (11,1 ± 6 μg / mL) και μαρτύρων (10,2 ± 7,8 μg / mL). Επιπλέον, δεν βρέθηκε σημαντική διαφορά σε οποιαδήποτε παράμετρο μεταξύ ασθενών με προχωρημένο αδένωμα και χωρίς προχωρημένο αδένωμα, ούτε μεταξύ ασθενών με εγγύς ή απομακρυσμένους όγκους. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Αυτή η μελέτη διαπίστωσε ότι η παρουσία αδενωμάτων του παχέος εντέρου δεν συσχετίζεται με κανένα λιπιδαιμικό παράγοντα . Επιπλέον, η παχυσαρκία δεν φαίνεται να σχετίζεται με τη θέση ή την παρουσία πιο προηγμένων αλλοιώσεων.