Επίδραση των αιθέριων ελαίων της ρίγανης στα ζυμωτικά φαινόμενα και στην γαλακτοπαραγωγή αιγών

Abstract

The objective of the present study was to determine if the storage time of the oregano after harvesting, milling and mixing this mixture of concentrates, reduces its content of essential oil. These measurements showed that in the dried oregano plants remains at least 94 % of essential oils six months after harvest, and 95.1 % after grinding and mixing them in a mixture of concentrated feed, four weeks after mixing. Then, the second objective was to study the effect of dietary addition of oregano (Origanum vulgare subsp. Hirtum) in ruminal fermentation and in milk production and quality in goats. In the first experiment, eight Alpine goats were divided into two equal groups. Both groups received the same diet except that in the ration of the treatment group were added 20 g dried oregano plant containing 1g of oregano essential oil. Rumen fluid samples were taken every 15 days for a period of 69 days. In those samples, the following parameters were determined: pH, the concentration of ammonia and volatile fatty acids, the microbial populations and several digestive enzymes (protease, α-amylase, cellulose, xylanase, lipase). The results showed that ammonia concentration was increased (P<0,05) throughout the experimental period. From the microbial enzymes, an increase of protease (P<0,001) was observed, while from the microbial populations a reduction of methanobacteria (P<0,05) and Methanosphaera stadtmanae (P<0,05) was observed. In the second experiment, twelve Alpine goats were divided into two equal groups. Dietary oregano addition was identical to the first experiment. Milk and blood samples were taken for a period of 30 days. In those samples, the chemical composition of milk, various antioxidant enzymes (superoxide dismutase, catalase, gloutathione transferase, glutathione peroxidase, glutathione reductase, lactoperoxidase), the total antioxidant capacity and the concentrations of the milk fatty acids were determined. The dietary addition of oregano increased total antioxidant capacity (P<0,001), peroxidase (P<0,001) and glutathione reductase (P<0,001).

Η παρούσα εργασία είχε ως στόχο να εξετάσει αν ο χρόνος αποθήκευσης της ρίγανης (Origanum vulgare subsp. hirtum) μετά τη συγκομιδή της, η άλεση και η ανάμειξη αυτής στο μείγμα συμπυκνωμένων ζωοτροφών μειώνει την περιεκτικότητά της σε αιθέριο έλαιο. Οι μετρήσεις αυτές έδειξαν ότι στα αποξηραμένα φυτά ρίγανης παραμένει τουλάχιστον το 94 % των αιθερίων ελαίων που περιέχουν έξι μήνες μετά τη συγκομιδή και το 95,1 % μετά την άλεση και ανάμειξη αυτών στο μείγμα συμπυκνωμένων ζωοτροφών τέσσερις εβδομάδες μετά την ανάμειξη. Στην συνέχεια μελετήθηκε η επίδραση της ρίγανης στα ζυμωτικά φαινόμενα των προστομάχων και στην γαλακτοπαραγωγή αιγών. Στο 1ο πείραμα χρησιμοποιήθηκαν οκτώ αίγες φυλής Alpine οι οποίες χωρίστηκαν σε δύο ισοδύναμες ομάδες. Οι δύο ομάδες κατανάλωναν το ίδιο σιτηρέσιο με μόνη διαφορά ότι στο σιτηρέσιο της ομάδας της επέμβασης είχαν προστεθεί 20 g ξηράς δρόγης ρίγανης που περιείχαν 1g αιθέριου ελαίου. Από τις αίγες λαμβάνονταν δείγματα υγρού μεγάλης κοιλίας κάθε 15 ημέρες για χρονικό διάστημα 69 ημερών. Στα δείγματα αυτά προσδιορίστηκαν: το pH, η συγκέντρωση της αμμωνίας και των πτητικών λιπαρών οξέων, οι μικροβιακοί πληθυσμοί και ένας αριθμός πεπτικών ενζύμων (πρωτεάση, α-αμυλάση, κυταρινάση, ξυλανάση, λιπάση). Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι αυξήθηκε (P<0,05) η συγκέντρωση της αμμωνίας στην ομάδα της διατροφικής επέμβασης καθ’όλη την πειραματική περίοδο. Εκ των μικροβιακών ενζύμων, παρατηρήθηκε αύξηση της πρωτεάσης (P<0,001), ενώ εκ των μικροβιακών πληθυσμών παρατηρήθηκε μείωση των μεθανοβακτηρίων (P<0,05) και του Methanosphaera stadtmanae (P<0,05). Στο 2ο πείραμα χρησιμοποιήθηκαν δώδεκα αίγες φυλής Alpine οι οποίες χωρίστηκαν σε δύο ισοδύναμες ομάδες. Ο διατροφικός χειρισμός ήταν ίδιος με το πρώτο πείραμα. Από τις αίγες λαμβάνονταν δείγματα γάλακτος και αίματος για χρονικό διάστημα 30 ημερών. Στα δείγματα αυτά προσδιορίστηκαν: η χημική σύσταση του γάλακτος, ορισμένα αντιοξειδωτικά ένζυμα (δεσμουτάση του υπεροξειδίου, καταλάση, τρανσφεράση γλουταθειόνης, οξειδάση γλουταθειόνης, ρεδουκτάση γλουταθειόνης, λακτοϋπεροξειδάση), η ολική αντιοξειδωτική ικανότητα και η συγκέντρωση των λιπαρών οξέων του γάλακτος. Τα αποτελέσματα έδειξαν αύξηση της ολικής αντιοξειδωτικής ικανότητας (P<0,001), της υπεροξειδάσης (P<0,001) και της ρεδουκτάσης της γλουταθειόνης (P<0,001).