IT-enabled dynamic capabilities: antecedents and impact on competitive advantage

Abstract

This study describes how Information Technology (IT) can be leveraged as a source of competitive advantage in rapidly changing environments. Drawing on the Dynamic Capabilities View (DCV) of the firm (Teece et al., 1997), IT-enabled dynamic capabilities are proposed as a higher-order construct, formed by five underlying capabilities – sensing, coordinating, learning, integrating, and reconfiguring. IT-enabled dynamic capabilities are defined as a firm’s ability to leverage its IT resources and competencies, in combination with other organizational resources and capabilities, to address rapidly changing business environments. The idea of developing a construct that can explain the mechanisms through which IT can be leveraged to address changing market conditions is largely based on the shortcomings identified in past IT-business value studies.Grounded on theoretical and empirical developments of the DCV, a conceptual model is constructed presenting the mechanisms through which IT-enabled dynamic capabilities result in competitive performance gains, the conditions under which value is derived, as well as antecedents that contribute towards their development. To empirically examine the conceptual model, a survey-based quantitative study is performed on a sample of IT managers from 274 international firms. By performing Partial Least Squares Structural Equation Modeling (PLS-SEM) and Fuzzy Set Qualitative Comparative (fsQCA) analysis, IT architecture modularity coupled with a decentralized IT governance structure are found to be important antecedents of IT enabled-dynamic capabilities. Results show that the value of IT-enabled dynamic capabilities on competitive performance is realized by two primary mechanisms; by increasing organizational agility, and by augmenting a firm’s innovative capability. Their effect is found to be accentuated under conditions of moderate to high environmental uncertainty. In closing, theoretical, managerial, and research implications are discussed, and future directions are highlighted.

Η παρούσα έρευνα επιχειρεί να περιγράψει τους τρόπους με του οποίους μπορεί να αξιοποιηθούν οι Τεχνολογίες της Πληροφορίας (ΤΠ), ως πηγή επίτευξης ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος σε ταχέως μεταβαλλόμενα επιχειρηματικά περιβάλλοντα. Βασιζόμενοι στην θεωρία των Δυναμικών Ικανοτήτων (Teece et al., 1997), οι δυναμικές ικανότητες ενεργοποιούμενες από τις ΤΠ, παρατίθενται ως μια μεταβλητή αποτελούμενη από πέντε επιμέρους ικανότητες – τον εντοπισμό, το συντονισμό, τη μάθηση, την ενσωμάτωση, και την αναμόρφωση. Οι δυναμικές ικανότητες ενεργοποιούμενες από τις ΤΠ, ορίζονται ως οι δυνατότητες που έχει μια επιχείρηση να αξιοποιεί τους πόρους και τις αρμοδιότητες που άπτονται με τις ΤΠ, ώστε να αντιμετωπίζει απρόβλεπτές αλλαγές στο επιχειρηματικό της περιβάλλον. Η ανάπτυξη μιας μεταβλητής που μπορεί να περιγράψει τους τρόπους επίτευξης ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος σε τέτοιες συνθήκες, βασίζεται στα κενά που παρουσιάζουν οι μελέτες στην αποτίμηση της αξίας των επενδύσεων σε ΤΠ.Βασιζόμενοι στις θεωρητικές και εμπειρικές εξελίξεις της θεωρία των δυναμικών ικανοτήτων, κατασκευάσαμε ένα εννοιολογικό μοντέλο που παρουσιάζει τους μηχανισμούς μέσω των οποίων οι δυναμικές ικανότητες ενεργοποιούμενες από τις ΤΠ επιδρούν στην επίτευξη ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος, τις συνθήκες κάτω από τις οποίες αυτό επιτυγχάνεται, καθώς και τους παράγοντες που βοηθούν στον σχηματισμό τους. Για να εξεταστεί εμπειρικά το εννοιολογικό μοντέλο, πραγματοποιήθηκε μια έρευνα σε διευθυντές ΤΠ (IT Managers) από 274 διεθνείς επιχειρήσεις. Αναλύοντας τα δεδομένα μέσω στατιστικών τεχνικών όπως τα δομικά μοντέλα εξισώσεων μερικών ελαχίστων τετραγώνων (PLS-SEM), και η ποιοτική συγκριτική ανάλυση θολών συνόλων (fsQCA), βρίσκουμε ότι η τμηματοποίηση της αρχιτεκτονικής των ΤΠ, συνδυαζόμενη με μια αποκεντρωμένη διοίκηση τους, επιδρούν θετικά στον σχηματισμό δυναμικών ικανοτήτων ενεργοποιούμενων από τις ΤΠ. Τα αποτελέσματα επίσης δείχνουν ότι η επίδραση τους στην επίτευξη ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος πραγματοποιείται μέσω δύο κύριων μηχανισμών, αυξάνοντας την οργανωτική ευελιξία, και ενδυναμώνοντας την ικανότητα της επιχείρησης στην ανάπτυξη καινοτόμων προϊόντων/υπηρεσιών. Το αποτέλεσμα των δυναμικών ικανοτήτων ενεργοποιούμενων από τις ΤΠ, επιτείνεται κάτω από συνθήκες μέτριας έως μεγάλης επιχειρηματικής αβεβαιότητας. Κλείνοντας, περιγράφονται αναλυτικά οι επιπτώσεις που έχουν τα αποτελέσματα της μελέτης για την διοικητική των ΤΠ, καθώς και για μελλοντικές έρευνες.