Μορφολογική μελέτη σε νεκροτομικό υλικό του κατώτερου οισοφαγικού σφιγκτήρα

Abstract

The functionality of the gastroesophageal junction as well as the high pressure zone located at the distal end of the esophagus is not yet fully understood. In this study of the gastroesophageal region, macroscopical observations were carried out in 25 specimens obtained from autopsies and for the first time a morphometric study of the interstitial cells of Cajal was performed in the middle third of the esophagus and the squamous columnar junction.The interstitial cells of Cajal are differentiated cells that form a network in the wall of the gastrointestinal tract acting as mediators of neuromuscular transmission, as pacemakers of the gut and as mediators in nitregic inhibitory neurotransmission in the “lower esophageal sphincter” and the pylorus.No structures meeting the criteria for an anatomical sphincter were identified macroscopically in the region, and no significant thickening of the muscle coat was measured. The populations of the interstitial cells of Cajal in the squamous columnar junction were found identical to those measured 1cm cranially and caudally. The population of those cells in the gastroesophageal junction was found to be significantly larger than the one measured in the middle third of the esophagus. The results of the study favor the specialized function of the distal portion of the esophagus as a “lower esophageal sphincter” in which the large number of interstitial cells of Cajal suggests their contribution in its adequacy.

Η λειτουργικότητα της γαστροοισοφαγικής συμβολής και η ύπαρξη της ζώνης αυξημένων πιέσεων στον κατώτερο οισοφάγο δεν έχει διερευνηθεί πλήρως. Με σκοπό την περαιτέρω μελέτη της γαστροοισοφαγικής συμβολής διενεργήθηκε μακροσκοπική παρατήρηση της σε 25 νεκροτομικά παρασκευάσματα και έγινε για πρώτη φορά μορφομετρική μελέτη των διάμεσων κυττάρων του Cajal συγκριτικά στην ζώνη μετάπτωσης των επιθηλίων και της μεσότητας του οισοφάγου.Τα διάμεσα κύτταρα του Cajal είναι εξειδικευμένα κύτταρα τα οποία σχηματίζουν δίκτυο στο τοίχωμα του γαστρεντερικού σωλήνα και διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην μεταβίβαση της νευρικής διέγερσης στα μυϊκά κύτταρα, λειτουργούν ως βηματοδότες της κινητικότητας του πεπτικού συστήματος και καθιστούν δυνατή την ανασταλτική νευροδιαβίβαση που εξαρτάται από το μονοξείδιο του αζώτου στον «κατώτερο οισοφαγικό σφιγκτήρα» και στον πυλωρό.Από την μακροσκοπική μελέτη δεν παρατηρήθηκε η ύπαρξη ανατομικού σφιγκτήρα ούτε και ιδιαίτερη πάχυνση του μυϊκού χιτώνα στην καρδιοοισοφαγική συμβολή. Οι πληθυσμοί των κυττάρων του Cajal στη γραμμή μετάπτωσης των επιθηλίων σε σύγκριση με τους πληθυσμούς που βρίσκονταν 1 εκ εκατέρωθεν αυτής δεν παρουσίαζαν στατιστικά σημαντική διαφορά. Ο πληθυσμός των κυττάρων αυτών στην περιοχή της γαστροοισοφαγικής συμβολής όμως ήταν στατιστικά σημαντικά μεγαλύτερος σε σχέση με τον αριθμό τους στην μεσότητα του οισοφάγου. Αυτά τα αποτελέσματα της μελέτης συνηγορούν υπέρ της εξειδικευμένης λειτουργίας που επιτελεί το κατώτερο τμήμα του οισοφάγου ως «κατώτερος οισοφαγικός σφιγκτήρας», στην λειτουργικότητα του οποίου ο αυξημένος αριθμός των διαμέσων κυττάρων του Cajal υποδηλώνει την συμμετοχή τους στην επάρκεια του.