Εκτίμηση συναρτήσεων ζημιάς και ελέγχου ρυπαντών για καθορισμό αποτελεσματικών πολιτικών επίλυσης περιβαλλοντικών προβλημάτων

Abstract

Rationality in the formulation and applicability of environmental policies depends on careful consideration of their consequences on the nature and on the society. For this reason it is important to quantify the costs and benefits in the most accurate way. But the validity of any cost benefit analysis (hereafter CBA) is ambiguous as the results may have large uncertainties. Uncertainty is present in all environmental problems and this makes clear the need for thoughtful policy design and evaluation. As uncertainty may be due to the lack of appropriate abatement and damage cost data, in this PhD thesis we apply a method of calibrating non-existing damage cost estimates relying on individual country abatement cost. In this way a calibrated benefit area (BAc) is estimated. Specifically, we try to identify the optimal pollution level under the assumptions of linear, quadratic and exponential abatement and damage cost functions. As far as the parameters are concerned the first two are linear while the third is a non-linear function. The assumed correct model eliminates the uncertainty about curve fitting, and the present thesis is working towards this target: whatever the choice of model is the appropriate theory has been developed. Finally a weighted location differential tax was introduced. The proposed tax is differentiated according to the “level of distance” from the center of pollution i.e. how far from it has the area being contaminated due to this particular source of pollution.

Ο προσδιορισμός του “αρίστου” επιπέδου προστασίας του περιβάλλοντος βασίζεται στην αρχή της μεγιστοποίησης του καθαρού οφέλους που προκύπτει από τον περιορισμό ή την εξάλειψη της ρύπανσης. Για το σωστό προσδιορισμό του επιπέδου προστασίας του περιβάλλοντος οι ζημιές που προκαλεί η ρύπανση πρέπει να προσδιοριστούν με πληρότητα ώστε να εκτιμηθεί με επάρκεια το όφελος. Στόχος πάντα είναι η επίτευξη μιας άριστης λύσης κατά Pareto. Με αυτή την εκπόνηση της διδακτορικής διατριβής θα προσπαθήσουμε να καθορίσουμε το βέλτιστο επίπεδο ρύπανσης κάτω από τις υποθέσεις των γραμμικών, δευτεροβάθμιων και εκθετικών συνάρτησης του κόστους ζημίας και ελέγχου. Το σημείο της τομής τους, θα αντιπροσωπεύει το άριστο επίπεδο. Θα υποθέσουμε ότι οι καμπύλες αλληλεπιδρούν, δημιουργώντας την περιοχή, που θα την ονομάσουμε ‘άριστη’. Θα αποδείξουμε ότι αυτή η αλληλεπίδραση δεν είναι πάντα αποδεκτή, χρησιμοποιώντας τρεις περιπτώσεις ανά συνάρτηση οριακού κόστους και ζημίας καθώς και τους συνδυασμούς τους. Θα εξετάσουμε επίσης πως αυτή η σημαντική περιοχή μπορεί να αξιολογηθεί, χρησιμοποιώντας έναν δείκτη, σε περίπτωση όπου διαφορετικές περιοχές προστεθούν, υιοθετώντας διαφορετικά ανταγωνιστικά μοντέλα και πολιτικές από εκείνα που εκφράζονται από τις καμπύλες κόστους και κέρδους. Πριν καταλήξουμε λοιπόν σε οποιαδήποτε απόφαση θα πρέπει να βάλουμε ως στόχο μια νέα περιβαλλοντική πολιτική η οποία θα έχει σκοπό το βέλτιστο επίπεδο της περιβαλλοντικής ρύπανσης.Ως εκ τούτου, προτείνουμε την φορολογία ως οικονομικό μέσο για την προστασία του περιβάλλοντος. Για αυτό εισαγάγαμε τον σταθμισμένο διαφοροποιημένο φόρο απόστασης. Ένα φόρο που διαφοροποιείται ανάλογα με το «επίπεδο της απόστασης" από το κέντρο της ρύπανσης. Πόσο μακριά δηλαδή από της πηγή συγκέντρωσης της ρύπανσης η περιοχή έχει μολυνθεί.