Μη ειδική ανοσιακή απάντηση του αναπνευστικού επιθηλίου σε λοίμωξη από ρινοϊό

Abstract

Viral respiratory infections may lead to asthma exacerbations, while rhinovirus is present in most cases. Rhinovirus infection induces the production of inflammatory mediators from the respiratory epithelium and contributes to the extended epithelial damage. We hypothesized that there might be signicant differences between four sampling methods in both virus detection rates and patient acceptance. Moreover, we assessed the effects of freezing nasal epithelial cells on gene expression and the rhinovirus-induced immune responses, cell damage and remodeling of respiratory epithelial cells. Potential control of the inflammatory responses with the use of leukotriene pathway inhibitors was also studied.Our findings confirm the importance of adopting the optimal sampling method in the produced viral detection rates and patients discomfort. Freezing did not affect the expression of genes following viral infection. Rhinovirus infection induced higher cytokine and lower IFN-λ concentrations, higher viral loads and cytotoxicity. Moreover, infected nasal cells obtained from allergic asthmatic patients showed lower proliferation rates. Leukotriene inhibitors resulted in significant inhibition of rhinovirus-induced cytokine release and viral replication in bronchial epithelial cells. Our findings provide novel insights into prophylactic approaches for the prevention of rhinovirus-mediated long-term sequelae in patients with asthma.

Οι ιογενείς λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος οδηγούν σε εξάρσεις άσθματος και ο ρινοϊός απομονώνεται στην πλειοψηφία των περιπτώσεων. Η μόλυνση με ρινοϊό επάγει την έκλυση μεσολαβητών της φλεγμονής από το αναπνευστικό επιθήλιο και συμβάλλει στην εκτεταμένη κυτταρική βλάβη του. Υποθέτοντας πως η δειγματοληψία καθορίζει την ευαισθησία ανίχνευσης ιών, εφαρμόστηκαν τέσσερις μέθοδοι δειγματοληψίας ρινικού εκκρίματος. Ελέγχθηκαν τα αποτελέσματα της ψύξης στη γονιδιακή έκφραση αναπνευστικών επιθηλιακών κυττάρων και η ανοσολογική απάντηση, κυτταρική βλάβη και αναδόμηση μετά από μόλυνση με ρινοϊό. Επίσης μελετήθηκε η αναστολή του μονοπατιού των λευκοτριενίων στην επαγόμενη από ρινοϊό επιθηλιακή φλεγμονώδη απάντηση.Βρέθηκε πως η μέθοδος δειγματοληψίας ρινικού εκκρίματος καθορίζει τα ποσοστά ανίχνευσης ιών και την προκληθείσα δυσφορία. Η ψύξη ρινικών επιθηλιακών κυττάρων δεν επηρέασε σημαντικά την επαγωγή γονιδίων σχετιζόμενων με ιογενή λοίμωξη. Το αναπνευστικό επιθήλιο αλλεργικών ασθματικών ασθενών απάντησε στη μόλυνση με ρινοϊό με αυξημένη έκλυση κυτταροκινών, ελαττωμένη παραγωγή IFN-λ, μεγαλύτερο ιικό φορτίο και κυτταροτοξικότητα. Επιπλέον, η μόλυνση με ρινοϊό ανέστειλε τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό του αλλεργικού-ασθματικού ρινικού επιθηλίου. Η αντιλευκοτριενική αγωγή περιόρισε την επαγόμενη από ρινοϊό έκλυση κυτταροκινών και το ιικό φορτίο στο βρογχικό επιθήλιο. Τα ευρήματά μας αναδεικνύουν νέες εφαρμογές της προφυλακτικής αντιφλεγμονώδους αγωγής του άσθματος στην επαγόμενη από ιούς φλεγμονή του αναπνευστικού επιθηλίου.