Μελέτη ενδοκρινικών και άλλων παραγόντων του μεταβολισμού του stress σε προεφηβικά παιδιά, σε σχέση με τη σωματική άσκηση

Abstract

Aim: The present aims to investigate potential links between the HPA, GH and HPG axes and markers of pro- and anti-oxidation in relation to obesity and puberty in boys, before and after an acute bout of exercise.Methods: In this human experimental study, 76 healthy normal-weight and obese pre- and early pubertal boys underwent a blood sampling before and immediately after an aerobic exercise bout until exhaustion at 70% VO2max. Markers of pro- (TBARS, PCs) and anti- (GSH, GSSG, GSH/GSSG ratio, GPX, catalase and TAC) oxidation and hormones of the HPA (ACTH and cortisol), GH (GH, IGF1 and IGFBP-3) and HPG (LH, FSH and testosterone) axes, were measured.Results: Baseline and post-exercise TBARS and PCs were greater, while baseline GSH, GSH/GSSG ratio, GPX and TAC were lower in obese than normal-weight participants. Baseline and post-exercise GH and testosterone were greater in normal-weight than obese early pubertal boys. In all participants waist was the best negative and positive predictor for post-exercise GPX and TBARS, respectively. In all subject groups markers of pro- and anti- oxidation changed following an acute bout of aerobic exercise. Baseline TAC was greater in pubertal than pre-pubertal participants. When all subjects were taken as one group, baseline GH was the best negative predictor for post-exercise PCs, while exercise-associated increase of GH concentrations correlated positively with the exercise-associated GSSG increase, and negatively with PCs a pro-oxidation marker.. Significant positive linear correlation exists between the exercise-associated GH and GSSG increases in pubertal normal-weight boys. Conclusions: An acute aerobic exercise bout represents a good model for the study of pro- and anti-oxidation. Higher pro- and lower anti-oxidation were observed in obese boys, while anti-oxidation improves with puberty and post-exercise, paralleling growth hormone accentuated secretion.

Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η αναζήτηση πιθανών συσχετίσεων των ενδοκρινικών παραγόντων του μεταβολισμού του stress και του οξειδωτικού stress, σε σχέση με την παχυσαρκία, την έλευση της εφηβείας και την άσκηση.Υλικό και μέθοδοι: Σε αυτή τη πειραματική μελέτη παρέμβασης, σε 76 υγιή φυσιολογικού σωματικού βάρους και παχύσαρκα, προεφηβικά και εφηβικά αρχικού σταδίου αγόρια, έγινε μια δειγματοληψία πριν και αμέσως μετά, μια βραχεία δοκιμασία αεροβίου άσκησης (έντασης 70% VO2max). Στους συμμετέχοντες μετρήθηκαν δείκτες οξείδωσης και αντιοξείδωσης και ορμόνες των αξόνων υποθαλάμου-υπόφυσης-επινεφριδίων, αυξητικής ορμόνης (GH) και υποθαλάμου-υπόφυσης-γονάδων.Αποτελέσματα: Οι συγκεντρώσεις των δεικτών οξείδωσης και αντιοξείδωσης ήταν υψηλότερες και χαμηλότερες αντίστοιχα στα παχύσαρκα αγόρια. Οι συγκεντρώσεις πριν και μετά την άσκηση των GH και testosterone ήταν χαμηλότερες στα παχύσαρκα εφηβικά αγόρια. Η αντιοξείδωση πριν την άσκηση ήταν χαμηλότερη στα προ- από τα εφηβικά αγόρια. Σε όλες τις ομάδες οι δείκτες οξείδωσης και αντιοξείδωσης μεταβλήθηκαν μετά την άσκηση. Στο σύνολο των συμμετεχόντων η περίμετρος μέσης προέβλεπε βέλτιστα τις τιμές μετά την άσκηση των δεικτών οξείδωσης (θετικά) και αντιοξείδωσης (αρνητικά), ενώ η συγκέντρωση της GH πριν την άσκηση προέβλεπε βέλτιστα τις τιμές μετά την άσκηση των δεικτών οξείδωσης (αρνητικά). Η μετά την άσκηση αύξηση της GH συσχετίστηκε γραμμικά με την αύξηση των δεικτών οξείδωσης (αρνητικά) και αντιοξείδωσης (θετικά). Συμπεράσματα: Μια δοκιμασία βραχείας αεροβίου άσκησης αποτελεί καλό μοντέλο μελέτης του οξειδωτικού στρες, το οποίο είναι αυξημένο στην παιδική παχυσαρκία. Ο άξονας της GH και ιδιαίτερα η διέγερση του, συσχετίζονται ισχυρά με την αντιοξείδωση, μια συσχέτιση που ισχυροποιείται με την έλευση της εφηβείας