Η επίδραση της προπόνησης καλαθοσφαίρισης σε δείκτες μυϊκής αναδιαμόρφωσης και ενδοθηλιακής λειτουργίας σε έφηβους αθλητές

Abstract

Πληθώρα βιβλιογραφικών μελετών υποστηρίζουν την επίδραση της άσκησης σε βιοχημικούς δείκτες χωρίς όμως να υπάρχει αναφορά για την επίδραση της προπόνηση καλαθοσφαίρισης στους δείκτες μυϊκής αναδιαμόρφωσης και στην ενδοθηλιακή λειτουργία σε έφηβους αθλητές. Η παρούσα έρευνα μελέτησε την επίδραση της προπόνησης καλαθοσφαίρισης στα επίπεδα των δεικτών IGF-1, MMP-3, VEGF, ALD & ALB, στο αίμα εφήβων αθλητών. Στην παρούσα μελέτη συμμετείχαν 34 έφηβοι καλαθοσφαιριστές (17,1±0,7 έτη), που ασκούνταν πέντε φορές την εβδομάδα σε οργανωμένο πρόγραμμα προπόνησης διάρκειας μιας αγωνιστικής περιόδου (Αύγουστος 2010 - Απρίλιος 2011) και 21 έφηβοι (17,2±0,9 έτη) , οι οποίοι δεν ασκούνταν συστηματικά και αποτέλεσαν την ομάδα ελέγχου (Ο.Ε). Πραγματοποιήθηκαν αιμοληψίες πριν την έναρξη της προετοιμασίας, μετά την ολοκλήρωση της και στο τέλος της αγωνιστικής περιόδου. Η μέτρηση των IGF-1, VEGF, και MMP-3 έγινε με τη μέθοδο ELISA ενώ η μέτρηση αλδολάσης και αλβουμίνης έγινε με τις συνήθεις μεθόδους. Για τη σύγκριση των IGF-1, VEGF, MMP-3, ALD & ALB μεταξύ αθλητών και ομάδας ελέγχου και για τις τρεις μετρήσεις, χρησιμοποιήθηκε η ανάλυση διασποράς (one-way ΑΝΟVA) για επαναλαμβανόμενες μετρήσεις σε εξαρτημένα δείγματα. Η εύρεση στατιστικά σημαντικής διαφοράς σε κάποιο παράγοντα έγινε με το Tukey test ενώ η συσχέτιση μεταξύ των μεταβλητών πραγματοποιήθηκε με το συντελεστή συσχέτισης (r) Pearson. Ως επίπεδο σημαντικότητας ορίστηκε το p < 0.05. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η μέση τιμή των IGF-1, VEGF, MMP-3, ALB και ALD και για τις τρεις μετρήσεις στους αθλητές ήταν κατά στατιστικώς σημαντικό τρόπο αυξημένη (p<0,001) σε σχέση με την O.E, εκτός από την πρώτη μέτρηση της MMP-3 (p>0,05). Τα επίπεδα του IGF-1 στον ορό των αθλητών παρουσίασαν σημαντική αύξηση στην δεύτερη (p<0.01) και στην τρίτη μέτρηση σε σχέση με την πρώτη (p<0.01), ενώ στην τρίτη παρουσίασαν σημαντική μείωση σε σχέση με την δεύτερη μέτρηση (p<0.01). Η σύγκριση των μέσων τιμών των VEGF και της MMP-3 των αθλητών μεταξύ των τριών επαναλαμβανόμενων μετρήσεων έδειξε σημαντική αύξηση στην δεύτερη (p<0.001) και στην τρίτη μέτρηση (p>0.05) σε σχέση με την πρώτη (p<0.001). Η προπόνηση καλαθοσφαίρισης δεν επέφερε σημαντική αύξηση των επιπέδων αλβουμίνης και αλδολάσης στο αίμα των αθλητών (p>0,05).Υπήρξε στατιστικώς σημαντική διαφορά των επιπέδων της αλδολάσης στο αίμα των αθλητών στις θέσεις 1,2 σε σχέση με τις θέσης 3,4 και 5. Αντίθετα, δεν παρουσιάστηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στην τιμή του IGF-1, VEGF, MMP-3, ALB και ALD, στην Ο.Ε σε καμία από τις τρεις μετρήσεις. Υπήρξε θετική συσχέτιση μεταξύ του IGF-1 και της VEGF (r=0,646), VEGF και της MMP-3 (r=0,699), MMP-3 και του IGF-1 (r=0,645) και μεταξύ των ετών αγωνιστικής εμπειρίας και του IGF-1 (r=0,631), της VEGF (r=0,636) και της MMP-3 (r=0,645). Τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης καταδεικνύουν ότι η συστηματική προπόνηση καλαθοσφαίρισης επέφερε σημαντική αύξηση των δεικτών τόσο σε επίπεδο μυϊκής αναδιαμόρφωσης όσο και σε επίπεδο ενδοθηλιακής λειτουργίας σε έφηβους άρρενες αθλητές. Η αύξηση αυτών των δεικτών αντανακλά την επίδραση της προπόνησης σε επίπεδο συστηματικής κυκλοφορίας. Οι συσχετίσεις μεταξύ των δεικτών IGF-1, VEGF, MMP-3 αντανακλούν όχι μόνο σχέσεις συνάφειας αλλά και πιθανές αλληλεπιδράσεις τους μετά το συγκεκριμένο προπονητικό ερέθισμα. Συμπερασματικά, η ευεργετική επίδραση της προπόνησης καλαθοσφαίρισης θα μπορούσε να εφαρμοστεί όχι μόνο στον αθλητισμό αλλά και σε κλινικό επίπεδο σε άτομα με μυοσκελετικού και αγγειακού τύπου προβλήματα.