A mathematical model for financial innovation: empirical evidence from financial markets

Abstract

Financial innovation is an important research topic modern economics. Financial innovation is an ongoing process where new financial products, services and procedures are created and it concerns important financial factors such as the regulatory restrictions, the relationship between financial innovation and the functionality of financial markets, the inefficiency of markets promoted by globalization and unexpected changes of economic status and financial intermediary. The previous literature that deals with financial innovation is relatively constrained compared to the significance of the issue, which is a surprise considering the relative abundance of such research on other sectors of finance and economics. The consequences of financial innovations concern the functional framework of capital markets, the microeconomic and the macroeconomic functional frameworks. This thesis studies the influence of diffusion of financial innovation to market participants’ frictions and their values, through a theoretical, mathematical and empirical framework. We derive a novel measure of the influence of financial innovation to the market participants based on their correlation friction patterns. The main objective is to highlight a number of aspects and dimensions of this field. In particularly, we aim to present: i) the theoretical framework on the role of financial innovation at the financial structure (the fundamental generating root causes and the effects on the function of financial markets, etc), and ii) the parameterization of the influence of financial innovation to market participants through a mathematical and econometric framework based on the participants’ minimum need for change, the diffusion rate and time parameter. We undertake an extensive empirical analysis about the influence of introduction and diffusion of a financial innovation to market participants. The findings lead us to the conclusion that the parametric function, which is followed in order to show the influence of diffusion of financial innovation, has a statistically significant impact on returns and volatility of financial and economic indices.

Οι χρηματοοικονομικές καινοτομίες αποτελούν σήμερα ένα κρίσιμο πεδίο έρευνας στο οικονομικό γίγνεσθαι. Η χρηματοοικονομική καινοτομία είναι μια τρέχουσα διαδικασία ανάδειξης νέων χρηματοοικονομικών προϊόντων/υπηρεσιών και διαδικασιών και αφορά βασικούς τομείς του χρηματοοικονομικού συστήματος όπως τους κανονιστικούς περιορισμούς που αντιμετωπίζει μια αγορά, τη λειτουργία των χρηματοοικονομικών αγορών και τη διαχείριση κινδύνου, τις απροσδόκητες μεταβολές μεταβλητών και την χρηματοοικονομική διαμεσολάβηση. Η προηγούμενη βιβλιογραφία και εμπειρική έρευνα των τελευταίων ετών που αναφέρεται στη χρηματοοικονομική καινοτομία είναι σχετικά μικρή σε σχέση με τη σημαντικότητα του ζητήματος, κάτι που αποτελεί έκπληξη λαμβάνοντας υπόψη την σχετική αφθονία παρόμοιων μελετών για άλλους τομείς της χρηματοοικονομικής. Οι συνέπειες των χρηματοοικονομικών καινοτομιών είναι σημαντικές και αφορούν το λειτουργικό πλαίσιο των αγορών, το μικροοικονομικό πλαίσιο λειτουργίας των επιχειρήσεων και το μακροοικονομικό πλαίσιο λειτουργίας των επιχειρήσεων και του κράτους. Αντικείμενο της διδακτορικής διατριβής είναι η επίδραση της διάχυσης μιας χρηματοοικονομικής καινοτομίας στη διαμόρφωση των χρηματοοικονομικών τριβών της αγοράς. Ο κύριος στόχος είναι να αναδείξουμε μια σειράς πτυχών και διαστάσεων αυτού του πεδίου και, κυρίως: i) το θεωρητικό πλαίσιο του ρόλου των χρηματοοικονομικών καινοτομιών στο χρηματοοικονομικό περιβάλλον (τα θεμελιώδη γενεσιουργά αίτια και τις βασικές επιπτώσεις στη λειτουργία των χρηματοοικονομικών αγορών, κτλ) και, ii) την παραμετροποίηση της επίδρασης της χρηματοοικονομικής καινοτομίας στους συμμετέχοντες της αγοράς μέσα από ένα μαθηματικό και οικονομετρικό πλαίσιο βασισμένο στο ελάχιστο κατώτερο όριο ανάγκης για αλλαγή, στο ποσοστό διάχυσης, στις χρηματοοικονομικές τριβές μεταξύ των συμμετεχόντων της αγοράς και, του χρόνου. Διεξάγοντας μια εκτεταμένη εμπειρική ανάλυση για την επίδραση της εισαγωγής και διάχυσης μιας χρηματοοικονομικής καινοτομίας στους συμμετέχοντες μιας αγοράς, τα ευρήματα της παρούσης διατριβής οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η παραμετρική απεικόνιση που ακολουθείται για να δείξει την επίδραση της διάχυσης της χρηματοοικονομικής καινοτομίας έχει μια στατιστικά σημαντική επίπτωση στις αποδόσεις και τη μεταβλητότητα χρηματοοικονομικών και οικονομικών δεικτών.