Η ένταξη των μεταναστών στην ελληνική αγορά εργασίας

Abstract

This current empirical survey analyses the labor market assimilation of immigrants in Greece. For the publications of the research matters< theoretical and translative approaches were taken into account, as they appeared from the extensive analyses of the international literature. In the first stage, after having done a descriptive analyses of the personal and occupational characteristics of immigrants as well as natives (Greek) employees and a simple descriptive comparison of the wage inequality, three equal wage equations was estimated for partiality from a selection of samples within the bounds of theory of human capital. In the second stage, various wage differences between native and immigrant workers were examined. Borjas (1999), terms the economic integration as a process of accumulating human capital, which limit the wage gap between native and immigrant. For this reason the wage differentials were examined under determinative factors. According to methodology of Oaxaca and Ransom (1994), this allows for the assessment of interpretive fluctuation, throw the evaluation of differences in wages, as well as the unjustified wage gap which results in an economic advantage for the natives anf an economic disadvantage for the immigrants. As the report analysis of the Survey of Income and Living Conditions of the EU (EU-SILC) from National Statistical Survey of Greece, indicated the course of assimilation of the immigrants is different for each ethnic group on the Greek labour market. Also the immigrants have shown great professional instability and mobility. The wages of both were defined individually and socially. The high percentage of immigrants concentrated in a limited number of professions inevitably reduces the wages offered to both, native and immigrants. Finally, the third labour issue determines that the existing wage gap is a product of discrimination. As the technical Oaxaca and Ransom has shown, in the Greek labour market there are mechanisms at work which have led to discrimination against immigrants. In particular, 46.7% of the average wage difference cannot explain or justify the difference between productive characteristics of the native and immigrants. Also the economic advantage for natives is equal to 19.9% were the economic disadvantage for immigrants is equal to 26.8%. The results of the present thesis may be a useful tool for the formation of an immigration policy which targets the smooth assimilation of immigrants into Greek economy.

Στην παρούσα διδακτορική διατριβή εξετάζεται η ένταξη των μεταναστών στην ελληνική αγορά εργασίας. Για τη διατύπωση των ερευνητικών υποθέσεων, ελήφθησαν υπόψη οι θεωρητικές και ερμηνευτικές προσεγγίσεις, όπως αυτές προέκυψαν από την εκτενή ανάλυση της διεθνούς βιβλιογραφίας. Στο πρώτο στάδιο, και αφού έχουν προηγηθεί η περιγραφική ανάλυση των ατομικών και εργασιακών χαρακτηριστικών των αλλοεθνών και γηγενών (Ελλήνων) εργαζομένων κι οι απλές περιγραφικές συγκρίσεις της μισθολογικής ανισότητας μεταξύ τους, εκτιμώνται τρεις εξισώσεις μισθών, διορθωμένες για μεροληψία από την επιλογή του δείγματος, στο πλαίσιο της θεωρίας του ανθρωπίνου κεφαλαίου. Στο δεύτερο στάδιο εξετάζονται ορισμένως οι μισθολογικές διαφορές μεταξύ των ελλήνων και των μεταναστών εργαζομένων, κατά προσδιοριστικούς παράγοντες, σύμφωνα με τη μεθοδολογία των Oaxaca and Ransom (1994), που επιτρέπει τον υπολογισμό των ερμηνευτικών μεταβλητών στην εκτιμηθείσα μέση μισθολογική διαφορά, όπως επίσης και του ανερμήνευτου μέσου μισθολογικού χάσματος. Με τη μέθοδο αυτή διερευνάται, επίσης, κατά πόσον το μέρος του εκτιμημένου ανερμήνευτου μισθολογικού χάσματος αποτελεί οικονομικό πλεονέκτημα των Ελλήνων και οικονομικό μειονέκτημα των μεταναστών. Όπως έδειξε η περιγραφική ανάλυση της Έρευνας Εισοδήματος και Συνθηκών Διαβίωσης (EU-SILC) της Ε.Σ.Υ.Ε. (2006-2007), οι διαδρομές ένταξης των μεταναστών είναι διαφορετικές για κάθε εθνοτική ομάδα στην ελληνική αγορά εργασίας. Επίσης, οι μετανάστες στην Ελλάδα έδειξαν υψηλή επαγγελματική αστάθεια και υψηλή επαγγελματική κινητικότητα. Στις εξισώσεις μισθού διατυπώθηκαν δύο υποθέσεις εργασίας που δεν απορρίπτονται: ο μισθός των Ελλήνων και των μεταναστών προσδιορίστηκε ατομικά και κοινωνικά και ο υψηλός βαθμός συγκέντρωσης των μεταναστών σε έναν περιορισμένο αριθμό επαγγελμάτων μειώνει αναπόφευκτα το προσφερόμενο μισθό, τόσο των Ελλήνων όσο και των αλλοεθνών. Τέλος, η τρίτη υπόθεση εργασίας όριζε ότι η ύπαρξη μισθολογικού χάσματος είναι προϊόν συστηματικής διακριτικής μεταχείρισης. Όπως έδειξε η τεχνική τύπου Oaxaca and Ransom (1994), στην ελληνική αγορά εργασίας, υπάρχουν ενεργοί μηχανισμοί που οδηγούν σε διακριτική μεταχείριση εις βάρος των αλλοεθνών. Συγκεκριμένα, το 46,7% της μέσης μισθολογικής διαφοράς δε μπορεί να εξηγηθεί ή να δικαιολογηθεί σε διαφορές των παραγωγικών χαρακτηριστικών των Ελλήνων και των μεταναστών. Επίσης, το πλεονέκτημα των Ελλήνων που εκτιμήθηκε, ισούται με 19,9%., ενώ το μειονέκτημα των μεταναστών ισούται με 26,8%. Αυτό σημαίνει ότι ακόμα και αν οι Έλληνες και οι μετανάστες διαθέτουν τα ίδια παραγωγικά χαρακτηριστικά, οι μετανάστες εργαζόμενοι θα αμείβονται περίπου κατά 26,8% λιγότερο από τους Έλληνες. Όπως έδειξε η εμπειρική ανάλυση, ο κυριότερος προσδιοριστικός παράγοντας της δυσμενέστερης θέσης των μεταναστών, ως προς το περιεχόμενο των αμοιβών τους, βρέθηκε η μη μόνιμη σχέση εργασίας, δηλαδή η εποχικότητα στην εργασία τους. Τα αποτελέσματα της παρούσας διατριβής μπορούν να αποτελέσουν ένα χρήσιμο εργαλείο για τη χάραξη μιας μεταναστευτικής πολιτικής, που να αποσκοπεί στην ομαλή ένταξη των μεταναστών στην ελληνική οικονομία.