Εμβιομηχανική ανάλυση βάδισης και στροφής σε ασκούμενους μετά τη χειρουργική αποκατάσταση του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου

Abstract

The aim of the study was to compare the biomechanical features of knee joint after surgical reconstruction of the Anterior Cruciate Ligament (ACL). Ten trained volunteers, who underwent ACL reconstruction, took part in the investigation, one year after the surgery. Auto graft from semitendinous and gracilis tendons was used and the femoral tunnel was placed at ten o’ clock position. A comparison between the healthy (group A) and the reconstructed knee (group B) of the participants was held during two daily activities: a. simple gait, b. gait in a circle. The kinematics and kinetics characteristics was captured and analyzed using a six cameras Vicon Motion analysis system (Oxford Metrics, Oxford, England) with a Bertec forceplate (4060, Columbus OH). Additional, an isokinetic test of the extensors and flexors muscles of the knee was held (Cybex Norm). The groups did not differ during simple gait. The most of the variables examined were the same (p>0,05). The isokinetic variables of the muscles examined did not differed also (p>0,05). In contraction, twe two groups were found to be different during gait in a circle. Group B had greater internal rotation of the knee in comparison to group A (p<0,05), which may lead to cartilage loss and osteoarhritis of the joint. It seems than the more oblique position of the femoral tunnel, may not be adequate to restore the rotational movement of the join. More studies, using other surgical and rehabilitation techniques and more participants, may help clarify the relationship between reconstruction of the ACL and knee rotation.

Σκοπός της έρευνας ήταν η μελέτη των κινητικών και κινηματικών παραμέτρων της βάδισης και της βάδισης σε κυκλική τροχιά, σε ασκούμενους μετά χειρουργική αποκατάσταση του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου (Π.Χ.Σ.). Ο έλεγχος πραγματοποιήθηκε 1 χρόνο μετά τη χειρουργική αποκατάσταση. Για τη χειρουργική αποκατάσταση χρησιμοποιήθηκε αυτομόσχευμα τετραπλό από τους τένοντες του ημιτενοντώδη και του ισχνού μυός, το οποίο τοποθετήθηκε σε πιο πλάγια θέση από τι συνήθως (ώρα 10.00). Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν 10 ασκούμενοι εθελοντές. Αντικείμενο μελέτης αποτέλεσε το εγχειρισμένο σκέλος των συμμετεχόντων και αντικείμενο ελέγχου το υγιές. Οι συμμετέχοντες ελέχθησαν για τη μυϊκή ροπή των εκτεινόντων και καμπτήρων μυών του γόνατος (Cybex Norm) στην ταχύτητα των 60 deg/sec. Κατόπιν, πραγματοποιήθηκε καταγραφή των κινηματικών (Vicon 612, 6 cameras, Oxford Metrics, Oxford, England) και κινητικών χαρακτηριστικών (Bertec 4060, Columbus OH.) των συμμετεχόντων κατά τη διάρκεια των 2 λειτουργικών δοκιμασιών. Για τη στατιστική ανάλυση χρησιμοποιήθηκε το παραμετρικό τεστ students T-Test σε συνδυασμό με το effect size (Cohen 1988). Tο επίπεδο σημαντικότητας ορίστηκε στο p<0,05. Από τα αποτελέσματα φάνηκε ότι δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές στην μυϊκή ροπή και στην κινητικότητα του γόνατος κατά τη βάδιση σε ευθεία. Αντίθετα, κατά τη δοκιμασία της βάδισης σε κυκλική τροχιά, η κινητικότητα του γόνατος διέφερε ανάμεσα στο εγχειρισμένο και το υγιές σκέλος των συμμετεχόντων. Συγκεκριμένα, παρατηρήθηκε αυξημένη εσωτερική στροφή της κνήμης του εγχειρισμένου σκέλους σε σχέση με το υγιές. Η αυξημένη εσωτερική στροφή της κνήμης κατά τη διάρκεια καθημερινών δραστηριοτήτων μπορεί να οδηγήσει σε εκφυλισμό του χόνδρου και προοδευτική οστεοαρθρίτιδα του γόνατος. Ενδεχομένως να πρέπει να δοκιμαστούν και άλλα πρωτόκολλα εγχειρητικής και μετεγχειρητικής αποκατάστασης και να ελεγχθούν σε καθημερινές λειτουργικές δραστηριότητες, όσον αφορά την αποκατάσταση της κινητικότητας της άρθρωσης.