Άσκηση και ασθματικό παιδί

Abstract

Asthma is a disturbance of the the respiratory system of which suffers a 2%-4% of the population. The aim of this atudy were to collect information about the relationship of the asthmatic child with physical exercise in Greece, to identity the relevant problems and difficulties the asthmatic child faces in school and at home, and to propose improvements in the interventions aimed at children with asthma. In this study 1120 pupils with asthma participated, recruited in the secondary and primary education schools in the counties of Arta and Preveza resuits. First, it was found that the number of asthma attacks during high school physical education were related positively to asthma severity and active quality of life in the 12-16 age group and negatively with frequency of visits to the psychologist in all ages. Active quality of life was related positively with total quality of life was negatively related to the parental attitudes about asthma and positively related with reacitvity. Finally, differences were also observed between the genders in certain variables such as the active quality of life. Conclusions exercise is asource of recreation and enjoyment for asthmatic children, although it increases the change of an asthma attack and the discomfort that may bring age and gender differentiate some difficulties that asthmatic children may have in relation to their illness and the role of exercise in it.

Το άσθμα είναι μια διαταραχή του αναπνευστικού συστήματος από την οποία υπολογίζεται ότι πάσχει το 2%-4% του πληθυσμού. Στην έρευνα συμμετείχαν 1120 μαθητές γυμνασίων και λυκείων των νομών Άρτας και Πρέβεζας. Η συλλογή δεδομένων έγινε με χρήση ερωτηματολογίων που συμπληρώθηκαν από τους γονείς, τους ιατρούς και τα ίδια τα παιδιά. Στη στατιστική επεξεργασία χρησιμοποιήθηκαν οι δοκιμασίες t,x^(2) ανάλυση διασποράς(ANOVA). Σκοπός της έρευνας ήταν να αξιολογηθεί ο ρόλος της άσκησης στη ζωή των ασθματικών κοριτσιών και αγοριών ηλικίας 8-16 ετών, ως αναφορά τα αποτελέσματα είναι πολύ σημαντικό ποσοστό των ασθματικών παιδιών απέχει από δραστηριότητες που σχετίζονται με την άσκηση στο σχολείο, στο σπίτι και στους χώρους ψυχαγωγίας. Κατ'αναλογία, μεγαλύτερο ποσοστό αγοριών συμμετέχει σε αθλητικούς συλλόγους απ' ότι κοριτσιών. Μικρότερο ποσοστό ασθματικών παιδιών ηλικίας 8-11 ετών συμμετέχει στις σχολικές αθλητικές ομάδες και σε αθλητικούς συλλόγους σε σχέση με τα παιδιά ηλικίας 12-16 ετών. Τα ασθματικά αγόρια ηλικίας 8-11 ετών ασκούνται περισσότερο σε σύγκριση με τα ασθματικά κορίτσια. Συμπερασματικά λοιπόν η δυνατότητα των ασθματικών παιδιών να συμμετέχουν σε ευχάριστες φυσικές δραστηριότητες φαίνεται να σχετίζεται θετικά με τη συνολικά ποιότητα της ζωή τους. Η υψηλή φυσική δραστηριότητα μεγάλωνε την πιθανότητα ένα παιδί να πάθει ασθματική κρίση όμως συνέχιζαν να ασκούνται.