Εξ' αποστάσεως εκπαίδευση διδασκόντων φυσικής αγωγής στην αξιολόγηση/βαθμολόγηση μαθητών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης

Abstract

The purpose of the present study was to investigate the effect of three online teaching method process (synchronous, asynchronous and hybrid) to deliver a training program concerning student assessment on in-service physical educators’ knowledge and practice in the classroom environment and the relationship between knowledge and practice. Secondary aims were a) the development of a knowledge questionnaire to assess physical educators’ knowledge of elementary student assessment, b) the development of a rubric to assess physical educators’ assessment practice, c) to produced evidence regarding the attitudes toward the three online delivery modes, the training program’s content and instructor and d) the evaluation of interaction between participants and their learning process according to their discussion in an online forum. Thirty-nine elementary physical educators with teaching experience from 6 to 20 years (M = 13.08 years, SD = 4.53) participated. They divided into three experimental groups according to online teaching methods: synchronous (N = 15), asynchronous (N = 14) and hybrid (N = 10). The training program was conducted with the synchronous software Centra for the first group, the asynchronous software Open e-class for the second and the software Open e-class and two face to face meetings for the third group. Each group received a five 2-hour period of instruction that included concepts, methods, tools and types of student assessment in physical education. Participants were pre- and post tested on a) their knowledge with a brief, valid and reliable questionnaire that was developed for the purpose of the present study and b) their student assessment practices, via two videotaped / tape-recorded lessons, with a 5-poins rubric. After the end of the program survey data was collected about participants’ perspectives on software’s quality, program’s online delivery modes and content and instructor’s effectiveness. Also, Henri’s (1992) model for content analysis of computer-mediated communication was employed to qualitatively analyze the online discourse. Two-way analysis of variances (ANOVA), with repeated measures on the last factor, were conducted to determine effect of method groups (synchronous, asynchronous and hybrid) and measures (pre-test, post-test) on knowledge test and rubric’s score. Results showed the participants in all three experimental groups significantly improved their knowledge and practice since the measures main effects were significant. Significant correlation between knowledge and practice was found for the hybrid group when their participants taught an upper grade of elementary school. Moreover, the results revealed participants satisfaction of platforms usefulness and ease of use, online methods flexibility and program’s content. Concerning content analysis result, they showed the development of both the interaction between participants and the critical thinking. In conclusion, responding to the expectations of the participants, online physical education training program, synchronous, asynchronous or hybrid, assist in-service teachers’ knowledge and practice improvement in student assessment.

Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν η διερεύνηση της επίδρασης τριών εξ αποστάσεως μέσω διαδικτύου μεθόδων επιμόρφωσης Καθηγητών Φυσικής Αγωγής στις γνώσεις τους για την αξιολόγηση του μαθητή και την πρακτική εφαρμογή των γνώσεων αυτών στο περιβάλλον της τάξης, καθώς και η συσχέτιση γνώσεων και πρακτικής εφαρμογής. Δευτερεύοντες σκοπούς αποτέλεσαν α) η ανάπτυξη ερωτηματολογίου αξιολόγησης γνώσεων των διδασκόντων στην αξιολόγηση του μαθητή πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, β) η ανάπτυξη πρωτοκόλλου παρατήρησης και αξιολόγησης (ρούμπρικα) των διδασκόντων στην αξιολόγηση του μαθητή, γ) η καταγραφή της ικανοποίησης των συμμετεχόντων από τις μεθόδους επιμόρφωσης, το περιεχόμενό της και το διδάσκοντα και δ) η αξιολόγηση της αλληλεπίδρασης μεταξύ των συμμετεχόντων σύμφωνα με τη γραπτή επικοινωνία τους στο ασύγχρονο περιβάλλον επιμόρφωσης. Στην έρευνα συμμετείχαν 39 διδάσκοντες πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης με διδακτική εμπειρία από 6 έως 20 έτη (Μ=13.08 έτη, SD=4.53) που χωρίστηκαν σε τρεις πειραματικές ομάδες: σύγχρονης (Ν=15), ασύγχρονης (Ν=14) και υβριδικής διδασκαλίας (Ν=10). Για την εφαρμογή του επιμορφωτικού προγράμματος, η ομάδα σύγχρονης διδασκαλίας χρησιμοποίησε τη σύγχρονη πλατφόρμα τηλεκπαίδευσης Centra του ΔΠΘ, η ομάδα ασύγχρονης διδασκαλίας την ασύγχρονη πλατφόρμα τηλεκπαίδευσης Open e-class του ΔΠΘ και η ομάδα υβριδικής διδασκαλίας είχε δύο δια ζώσης συναντήσεις και χρήση της ασύγχρονης πλατφόρμας Open e-class του ΔΠΘ. Το επιμορφωτικό πρόγραμμα περιελάμβανε πέντε δίωρες διαλέξεις που αφορούσαν σε έννοιες, μεθόδους και εργαλεία αξιολόγησης του μαθητή. Πριν την έναρξη της επιμόρφωσης μετρήθηκαν α) οι γνώσεις των συμμετεχόντων με το ερωτηματολόγιο που αναπτύχθηκε και β) η πρακτική εφαρμογή των γνώσεων, με χρήση πενταβάθμιας ρούμπρικας που αναπτύχθηκε, σε δύο βιντεοσκοπημένα/μαγνητοφωνημένα μαθήματα από κάθε συμμετέχοντα, ένα μεγάλης (Δ΄-ΣΤ΄) και ένα μικρής (Α΄-Γ΄) τάξης. Μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος επαναλήφθηκαν οι ίδιες μετρήσεις με τις αρχικές και καταγράφηκαν οι απόψεις των συμμετεχόντων με ερωτηματολόγια. Επίσης αξιολογήθηκε η αλληλεπίδραση μεταξύ των συμμετεχόντων μέσω ανάλυσης περιεχομένου των γραπτών συζητήσεων στην ασύγχρονη πλατφόρμα με το μοντέλο Henri (1992). Για τον έλεγχο της επίδρασης του προγράμματος εφαρμόστηκε ανάλυση διακύμανσης ως προς δύο παράγοντες εκ των οποίων ο ένας επαναλαμβανόμενος. Από τα αποτελέσματα διαπιστώθηκε στατιστικά σημαντική βελτίωση των γνώσεων και της πρακτικής εφαρμογής και των τριών πειραματικών ομάδων χωρίς την ύπαρξη στατιστικά σημαντικών διαφορών μεταξύ τους. Συσχέτιση μεταξύ γνώσεων και πρακτικής εφαρμογής διαπιστώθηκε για την ομάδα της υβριδικής μεθόδου κατά τη διδασκαλία της σε μεγάλη τάξη του Δημοτικού. Οι συμμετέχοντες στο σύνολό τους δήλωσαν ικανοποιημένοι από τη μεθοδολογία της επιμόρφωσής τους και το περιεχόμενό της καθώς και από την ευχρηστία και των δύο πλατφορμών τηλεκπαίδευσης. Η ανάλυση περιεχομένου φανέρωσε την ανάπτυξη τόσο της αλληλεπίδρασης μεταξύ των επιμορφούμενων όσο και της κριτικής τους σκέψης και της σε βάθος διαδικασίας πληροφοριών. Συμπεραίνεται ότι, ανταποκρινόμενη στις προσδοκίες των συμμετεχόντων της, η εξ αποστάσεως μέσω διαδικτύου μεθοδολογία επιμόρφωσης με όποια διδακτική διαδικασία και αν εφαρμοστεί, συμβάλει στη βελτίωση των γνώσεων και της πρακτικής εφαρμογής των εν ενεργεία ΚΦΑ στο θέμα της αξιολόγησης του μαθητή.