Η επίδραση της αρτηριακής ισχαιμίας στην επούλωση της ρήξης του αχίλλειου τένοντα: πειραματική μελέτη σε επίμυες

Abstract

The purpose of the research is to explore the impact of the arterial ischemia on the healing process of Achilles’ tendon tear in rats.Fitment – method In the current research, 60 male rats (Wistar type) were used all at the age of six months. They had undertaken an intersection of the Achilles tendon, and the healing process was observed of those groups with unimpaired vascular system and of those with arterial ischemia.The ischemia was achieved according to the model of ischemia (V Hanzlikovaanl) which involves double ligation and intersection of the abdominal aorta above its division, combining ligation and ectomy of the femoral artery.The rats were divided in 6 groups of 10 rats each. They were sacrificed during 1st, 2nd and 4rth week. At each stage macroscopic, histological and biomechanical inspection was done in order to evaluate the healing of the tendons.ResultsDuring the warrant study, the following were recorded:1.The start up strength of the tendon’s rift (Fmax)2. The tendon’s stiffness3.The mechanical stamina WThere was a significant statistical difference between start up strength of tendon’s rift and the tendon’s mechanical stamina among groups studied and researched, during 1st and 2nd week. Even though, no great statistical difference occurred during the 4rth week either.During the histological study, all specimens were tested under same conditions with a blind method and the estimation was done with the assistance of photomicroscope and the polarized light. Our study’s histological findings proved, right after the post-operative stage, the ischemia has a negative effect on the healing less than the groups without ischemia.During the 4rth week of the study, no great differences occurred to any of the two groups. There was an absolute relation and identification of the histological results with the results of the distention examination.ConclusionsThe impact of the arterial ischemia does not cause any interruption to the healing mechanism or other significant side effects or complications worth mentioning while analyzing the results.There is a significant impact though, during the 1st couple of post operative week (delay in the maturing stage of the healing process and a presence of more weak healed tendons).During the 4rth week of completion of the tendon’s healing process, the results after the vital-mechanical and histological studies are very similar.It shows that the arterial ischemia affects negatively (delays) the tendon’s healing process, though without suspending it fully.There is no study on a human being, until today, to show that arterial ischemia affects the tendon’s healing process. This is something that requires further research, and still the healing may be possible but with some delay.

Σκοπός της μελέτης αυτής είναι να ερευνηθεί η επίδραση της αρτηριακής ισχαιμίας στην επούλωση ρήξεως του Αχιλλείου τένοντα σε επιμύες.Υλικό – μέθοδος:Στη παρούσα έρευνα μετείχαν 60 άρρενες επίμυες ποικιλίας Wistar ηλικίας 6 μηνών. Τα πειραματόζωα υπεβλήθησαν σε διατομή Αχιλλείου τένοντα και μελετήθηκε η πορεία επούλωσης σε ομάδες με ακέραιο αγγειακό δίκτυο και σε ομάδες με αρτηριακή ισχαιμία.Η ισχαιμία επιτεύχθει σύμφωνα με το μοντέλο ισχαιμίας της (V Hanzlikovaanl et al.) το οποίο περιλαμβάνει διπλή απολίνωση και διατομή της κοιλιακής αορτής υπεράνω του διχασμού της, σε συνδυασμό με απολίνωση και εκτομή της μηριαίας αρτηρίας. Τα πειραματόζωα χωρίστηκαν σε 6 ομάδες των 10 επιμύων έκαστη.Οι επίμυες θυσιάστηκαν στη 1η, 2η και 4η εβδομάδα. Σε κάθε χρονική στιγμή έγιναν μακροσκοπικές, ιστολογικές και εμβιομηχανικές μελέτες για να εκτιμηθεί η επούλωση των τενόντων.Αποτελέσματα:Κατά τη διατακτική μελέτη καταγράφηκαν1) η δύναμη έναρξης ρήξης του τένοντα Fmax 2) η ακαμψία – σκληρότητα ( Stiffness) του τένοντα 3) η μηχανική αντοχή W. Υπήρξε στατιστικά σημαντική διαφορά των τιμών των δυνάμεων (Fmax) έναρξης ρήξης του τένοντα και της μηχανικής αντοχής των τενόντων μεταξύ των ομάδων ελέγχου και πειράματος τόσο στη 1η όσο και στη 2η εβδομάδα.Η ακαμψία – σκληρότητα δεν παρουσιάζει στατιστικά σημαντική διαφορά για την 1η, 2η εβδομάδα και 4η εβδομάδα ελέγχου ανάμεσα στις ομάδες παρέμβασης και μαρτύρων.Κατά την ιστολογική μελέτη όλα τα παρασκευάσματα μελετήθηκαν υπό τις ίδιες συνθήκες κατά τυφλό τρόπο ή δε εκτίμηση έγινε με τη βοήθεια φωτομικροσκοπίου και πολωμένου φωτός. Αποδείχτηκε στα ιστολογικά ευρήματα της μελέτης μας ότι άμεσα, μετεγχειρητικά ( στα πρώτα στάδια της επούλωσης) η ισχαιμία έχει αρνητική επίδραση στην επούλωση ( Υπολείπεται σε σχέσεις με τις ομάδες χωρίς ισχαιμία).Την 4η εβδομάδα ελέγχου δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές και για τις δύο ομάδες.Υπήρξε δε απόλυτη συσχέτιση και ταύτιση των ιστολογικών αποτελεσμάτων με τα αποτελέσματα της δοκιμασίας διάτασης.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑΗ ισχαιμία δεν προκαλεί αναστολή – διακοπή του μηχανισμού επούλωσης Δεν καταγράφεται από την ανάλυση των αποτελεσμάτων κάποια σημαντική παρενέργεια ή επιπλοκή όπως χονδρογενή μεταπλασία, εστιακή νέκρωση, μυξοματοειδής εκφύλιση κ. άΗ αρτηριακή ισχαιμία επηρεάζει αρνητικά στα πρώιμα στάδια την επούλωση με αποτέλεσμα αδύναμη ουλή η οποία χρειάζεται μεγαλύτερη προστασία από φορτία για την άμεση μετεγχειρητική περίοδο.Στο τέλος της θεραπείας επούλωσης οι ιδιότητες του τένοντα δεν είναι κατώτερες εμβιομηχανικά, ιστολογικά και λειτουργικά.Κατά τα πρώτα στάδια της επούλωσης έχουμε μια αρνητική επίδραση (καθυστέρηση) χωρίς όμως επιβράδυνση της διαδικασίας η οποία ολοκληρώνεται στον ανάλογο χρόνο.Η ισχαιμία δεν αυξάνει την νεοαγγείωση κατά τα πρώτα στάδια της επούλωσης του τένοντα ή μετά.Χρειάζεται περαιτέρω έρευνα, αλλά είναι πιθανόν η επούλωση να είναι δυνατή με μία χρονική καθυστέρηση