Ανατομικές βλάβες των σπονδυλικών αρτηριών: διαγνωστική και θεραπευτική προσέγγιση: συσχέτιση της αθηρωμάτωσης των σπονδυλικών αρτηριών με την στεφανιαία νόσο

Abstract

This MD thesis deals with the diagnosis and treatment of vertebral artery stenosis. We studied 95 patients, 81 of them were male and 14 female, with a mean age of 67±8.We also studied the correlation between vertebral artery atheromatosis and coronary artery disease.For assessing the above we used ultrasound (Doppler) and digital angiography .We also used intracranial Doppler, brain CT scan and brain MRI before and after angioplasty and brain oxymetry during PTA.All the patients underwent coronary angiography as well.In addition we submitted 250 patients with proven coronary artery disease to duplex scan of supraortic vessels in order to diagnose concomitant vertebral and carotid artery stenosis.We controlled all risk factors for atheromatosis with medical therapy and subscribed to all patients statins in order for LDL cholesterol levels to be <100mg/dl.We followed the patients at 1, 3, 6, 12 months and every year after that, with ultrasound with a mean surveillance of 48.4 ±16.2 months and in asymptomatic patients who did not undergo PTA we assessed the diameter and the echolucency of the stenosis.The percentages of complications were 1.5% TIA and there was no event of myocardial infarction or death during PTA. This, along with other results, documented that vertebral artery angioplasty can take place in: Symptomatic patients with major bilateral vertebral artery stenosis or with stenosis of the dominant vertebral artery and ischemia of the cerebral artery.Asymptomatic patients with major bilateral vertebral artery stenosis or vertebral artery stenosis with internal carotid artery stenosis.Moreover the results given by ultrasound for the diagnosis of vertebral artery stenosis were the same as those using digital angiography which should be always done in patients with severe stenosis that are candidates for angioplasty.Finally vertebral artery stenosis comes out to be a prognostic factor for the existence of coronary artery disease.

Στη διατριβή αυτή προσεγγίσαμε διαγνωστικά και θεραπευτικά την στένωση των σπονδυλικών αρτηριών με την μελέτη 95 ασθενών με στένωση σπονδυλικών αρτηριών, 81 άνδρες και 14 γυναίκες ηλικίας 59-76 ετών. Ακολούθως ασχοληθήκαμε με την συσχέτιση της αθηρωμάτωσης των σπονδυλικών αρτηριών με την στεφανιαία νόσο. Ο ανωτέρω σκοπός πραγματοποιήθηκε με την αξιολόγηση των στενώσεων με το κλασσικό υπερηχογράφημα (Doppler) και την ψηφιακή αγγειογραφία. Επίσης σε όλους τους ασθενείς της μελέτης εφαρμόσαμε έγχρωμο διακράνιο υπέρηχο (Doppler) και στις περιπτώσεις που χρησιμοποιήθηκε εγκεφαλική προστασία κατά την αγγειοπλαστική, έγινε εργαστηριακή ανάλυση και επεξεργασία του αθηρωθρομβοτικού υλικού που αποκολλήθηκε κατά την διάρκεια της αγγειοπλαστικής των σπονδυλικών από την πλάκα της στένωσης. Μελετήσαμε την αξονική (CT) και μαγνητική (MRI) τομογραφία του εγκεφάλου πριν και μετά την αγγειοπλαστική των σπονδυλικών και εφαρμόσαμε εγκεφαλική οξυμετρία για την παρακολούθηση του ποσοστού κορεσμού της οξυαιμοσφαιρίνης στο φλεβικό αίμα σε συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου κατά την αγγειοπλαστική και τοποθέτηση stent στις σπονδυλικές αρτηρίες.Για την μελέτη του συσχετισμού τις στένωσης της σπονδυλικής αρτηρίας με την στεφανιαία νόσο υποβάλαμε τους 95 ασθενείς της μελέτης σε στεφανιογραφία πριν την αγγειοπλαστική της σπονδυλικής αρτηρίας. Επίσης υποβάλαμε 250 ασθενείς με τεκμηριωμένη στεφανιαία νόσο σε υπέρηχο (Duplex scan) υπεραορτικών αγγείων προκειμένου να διαγνωστεί ο αριθμός των πασχόντων με συνυπάρχουσα στένωση των σπονδυλικών αρτηριών και των καρωτίδων. Ρυθμίσαμε φαρμακευτικά τους παράγοντες κινδύνου για την αθηρωματική νόσο, και κυρίως χορηγήσαμε στατίνες σε όλους τους ασθενείς της μελέτης προκειμένου να ρυθμιστούν τα επίπεδα της LDL χοληστερίνης <100 mg/dL. Ακολούθως παρακολουθήσαμε τους ασθενείς με υπέρηχο 1,3,6 και 12 μήνες και ακολούθως ανά έτος με μέση παρακολούθηση των ασθενών 48,4 ± 16,2 μήνες και στους ασυμπτωματικούς ασθενείς που δεν υποβλήθηκαν σε αγγειοπλαστική καταγράφαμε την διάμετρο και την ηχογένεια της στένωσης στις σπονδυλικές αρτηρίες. Το ποσοστό των επιπλοκών ήταν 1,5% (T.I.A) και δεν σημειώθηκε έμφραγμα μυοκαρδίου ή θάνατος κατά την αγγειοπλαστική. Αυτό μαζί με τα άλλα αποτελέσματα που είχαμε έδειξαν ότι αγγειοπλαστική των σπονδυλικών αρτηριών μπορεί να είναι εφικτή σε •Συμπτωματικούς ασθενείς με σημαντική:Στένωση σπονδυλικών αρτηριών άμφωΣτένωση της επικρατούσας σπονδυλικής αρτηρίας με ισχαιμία στην πρόσθια η οπίσθια εγκεφαλική αρτηρία•Ασυμπτωματικοί ασθενείς με σημαντική : Στένωση σπονδυλικών αρτηριών άμφωΣτένωση σπονδυλικής σε ασθενείς που χρειάζονται παράπλευρη υποστήριξη της κυκλοφορίας (Στενώσεις έσω καρωτίδων)Τέλος από τα αποτελέσματα της παρούσης διατριβής παρατηρούμε ότι η διάγνωση της στένωσης των σπονδυλικών αρτηριών με την χρήση των υπερήχων μας δίνει ικανοποιητικά και αξιόπιστα αποτελέσματα ίδια με τα αποτελέσματα της ψηφιακής αγγειογραφίας. Επιπλέον με το υπέρηχο (Dupplex scan) γίνεται μελέτη των χαρακτηριστικών των αθηρωματικών βλαβών για τον καθορισμό του βαθμού επικινδυνότητας της στένωσης κατά την αγγειοπλαστική των σπονδυλικών αρτηριών.