Rural markets as a factor of rural development driver in Bangladesh

Abstract

The major objective of this research is to investigate the importance of rural markets in rural development by relating their structures, functions and accessibility to indices of rural development. Twenty nine rural communities were selected for the study and data were collected using primary and secondary sources. The data generated were analyzed in stages using appropriate statistical techniques, including centrality co-efficient, network proportions, cluster analysis and factor analysis for the assessment of rural market centrality, structures, and factors influencing rural development respectively. The results of the analyses show that the distribution of rural markets and rural development facilities are concentrated along the Bandarban sadar market and that there are weak linkages between the rural markets in the area. Also, the markets were found to exist in hierarchical organization in a sequence of 1,2,5,21 which approximates Christaller’s Market-Maximizing principle, with the higher order markets enjoying high relative accessibilities. On the basis of the pattern of rural development, four types of rural development were identified as emerging urban, actively developing, of transitional type and slowly developing communities. The factor analysis revealed five underlying factors of rural development, namely, rural market development, accessibility, community development, availability of land resources and relative location. On the basis of the findings, we recommended for the infrastructure accessibility development by improvement of road network, and institutional development through encouragement of the formation of cooperative societies, improvement of innovation diffusion process, improvement of rural markets infrastructures, establishment of more farm settlements, and establishment of National Rural Development Commission.

Ο κύριος στόχος της έρευνας αυτής είναι να διερευνήσει τη σημαντικότητα των αγροτικών αγορών στην αγροτική ανάπτυξη, σχετίζοντας τις δομές, τις λειτουργίες και τη δυνατότητα πρόσβασης στην αγροτική ανάπτυξη. Για την έρευνα αυτή επιλέχθηκαν είκοσι εννέα αγροτικές κοινότητες και τα δεδομένα συλλέχθηκαν με τη χρήση πρωτογενών και δευτερογενών πηγών. Τα δεδομένα που συλλέχθηκαν αναλύθηκαν σε στάδια με τη χρήση κατάλληλων στατιστικών τεχνικών, συμπεριλαμβανομένων του συντελεστή κεντρικότητας, των αναλογιών των δικτύων, της ανάλυσης διασποράς και της παραγοντικής ανάλυσης για την εκτίμηση της κεντρικότητας των αγροτικών αγορών, των δομών και των παραγόντων που επηρεάζουν την ανάπτυξη της υπαίθρου αντίστοιχα. Τα αποτελέσματα που προέκυψαν από την τρέχουσα ανάλυση καταδεικνύουν ότι η κατανομή των αγροτικών αγορών και οι ευκαιρίες για την αγροτική ανάπτυξη συγκεντρώνονται στη περιοχή Bandarban Sadar και ότι στην περιοχή υπάρχουν ασθενείς δεσμοί μεταξύ των αγροτικών αγορών. Επίσης, οι αγορές βρέθηκαν να κατανέμονται σε ιεραρχική οργάνωση σε μια ακολουθία 1,2,5,21 που προσεγγίζει την Christaller’s Market-Maximizing principle, με τις υψηλότερης τάξης αγορές να απολαμβάνουν σχετικά υψηλή προσβασιμότητα. Στην έρευνα αυτή προσδιορίστηκαν τέσσερις τύποι αγροτικής ανάπτυξης με βάση το πρότυπο αγροτικής ανάπτυξης: οι ανερχόμενες αστικές κοινότητες, οι ενεργά αναπτυσσόμενες κοινότητες,, οι μεταβατικές κοινότητες, και οι λιγότερο αναπτυσσόμενες κοινότητες. Η παραγοντική ανάλυση φανέρωσε πέντε υποκείμενους παράγοντες ανάπτυξης της υπαίθρου, όπως η ανάπτυξη των αγροτικών αγορών, η προσβασιμότητα, η ανάπτυξη της κοινότητας, η διαθεσιμότητα των διαθέσιμων πόρων και η σχετική θέση-τοποθεσία. Με βάση τα ευρήματα της έρευνας, προτείνεται η βελτίωση του οδικού δικτύου, η ενθάρρυνση του σχηματισμού των συνεταιριστικών κοινωνιών, η βελτίωση της διαδικασίας διάχυσης των καινοτομιών, η βελτίωση των αγροτικών αγορών, η ίδρυση περισσότερων αγροτικών οικισμών και η δημιουργία της Εθνικής Επιτροπής Αγροτικής Ανάπτυξης.