Επίδραση της από του στόματος χορηγούμενης πραβαστατίνης στην επίπτωση της σχετιζόμενης με τον αναπνευστήρα πνευμονίας και στη θνητότητα στη ΜΕΘ

Abstract

Ventilator associated pneumonia (VAP) has been associated with considerable costs of hospitalization and morbidity. Several strategies have been introduced to minimize the risk of VAP and to improve the outcome in critical care patients. The aim of this study is to investigate whether the use of pravastatin reduces the incidence of VAP and whether it is related with favourable outcomes in critical care patients. The present is a two-centre, two-arms, randomized open label controlled trial. Consecutive patients were recruited from the intensive care unit (ICU) of two hospitals of central Greece. Patient inclusion criteria included mechanical ventilation and ICU stay > 48 hours. The two arms consisted of treatment plus oral pravastatin sodium 40 mg (PG) (n=71 patients) and treatment without pravastatin (CG) (n=81 patients). Treatment was initiated after randomization and ended 30 days later. Among patients studied, sixteen patients (22.5%) in the PG and 28 (34.5%) in the CG (p=0.11) presented pneumonia during the 30-day treatment period in ICU. PG patients with APACHE score ≥15 had marginally increased probability of being free of VAP compared to controls during the 30-day treatment period (p=0.06) and significantly increased probability during the total stay in the ICU (p=0.04). Six patients (8.45%) in the PG and 16 (19.85%) in the CG died during the 30-day treatment period (p=0.06), whereas 10 patients (14.1%) in PG and 24 (29.1%) patients in CG died during the total stay in the ICU (p=0.03). PG patients with APACHE score ≥15 had significantly increased probability of survival compared to controls, during the 30-day treatment period (p=0.04) and marginally increased probability during the total stay in the ICU (p=0.06). Conclusively, this study provides evidence that pravastatin may affect favourably the outcome of critical care patients.

Η σχετιζόμενη με τον αναπνευστήρα πνευμονία (ΠΣΑ) συνδέεται με σημαντικό κόστος νοσηλείας και αυξημένη νοσηρότητα. Προτάθηκαν διάφορες στρατηγικές για να μειώσουν τον κίνδυνο της σχετιζόμενης με τον αναπνευστήρα πνευμονίας και να βελτιώσουν την έκβαση στους ασθενείς της μονάδας εντατικής θεραπείας. Σκοπός της παρούσας διδακτορικής μελέτης είναι η έρευνα της αποτελεσματικότητας της πραβαστατίνης στη μείωση της επίπτωσης της σχετιζόμενη με τον αναπνευστήρα πνευμονίας και στη συσχέτισή της με την έκβαση των ασθενών της μονάδας εντατικής θεραπείας. Η παρούσα είναι μια μελέτη δύο κέντρων, δύο σκελών, ανοιχτή, τυχαιοποιημένη. Μελετήθηκαν ασθενείς από την μονάδα εντατικής θεραπείας δύο νοσοκομείων της κεντρικής Ελλάδας. Τα κριτήρια εισαγωγής των ασθενών στη μελέτη συμπεριελάμβαναν τη μηχανική τους υποστήριξη και τη παραμονή τους στη ΜΕΘ για περισσότερο από 48 ώρες. Τα σκέλη της μελέτης αποτελούνταν από τη χορήγηση της συνήθους θεραπείας, σε συνδυασμό με από του στόματος χορηγούμενη νατριούχο πραβαστατίνη 40 mg (PG) (n=71 ασθενείς) και τη χορήγηση της συνήθους θεραπείας χωρίς τη χορήγηση της πραβαστατίνης (CG) (n=81 ασθενείς). Η αγωγή ξεκινούσε μετά την τυχαιοποίηση των ασθενών και χορηγούνταν για 30 ημέρες. Από τους ασθενείς που μελετήθηκαν, δεκαέξι (22.5%) στην ομάδα της πραβαστατίνης και 28 (34.5%) στην ομάδα ελέγχου (p=0.11) παρουσίασαν πνευμονία κατά τη διάρκεια της 30ήμερης θεραπευτικής περιόδου στη ΜΕΘ. Οι ασθενείς της ομάδας της πραβαστατίνης, με APACHE score ≥15, είχαν οριακά μεγαλύτερη πιθανότητα να μείνουν ελεύθεροι νόσου (ΠΣΑ) σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου κατά τη διάρκεια της 30ήμερης θεραπευτικής περιόδου (p=0.06) και σημαντικά μεγαλύτερη πιθανότητα κατά τη διάρκεια της συνολικής περιόδου παραμονής στη ΜΕΘ (p=0.04). Έξι ασθενείς (8.45%) στην ομάδα της πραβαστατίνης και 16 (19.85%) στην ομάδα ελέγχου απεβίωσαν κατά τη διάρκεια της 30ήμερης θεραπευτικής περιόδου (p=0.06), ενώ 10 ασθενείς (14.1%) στην ομάδα της πραβαστατίνης και 24 ασθενείς (29.1%) στην ομάδα ελέγχου απεβίωσαν κατά τη διάρκεια ολόκληρης της περιόδου παραμονής στη ΜΕΘ (p=0.03). Οι ασθενείς της ομάδας της πραβαστατίνης, με APACHE score ≥15, είχαν σημαντικά μεγαλύτερη πιθανότητα επιβίωσης σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου, κατά τη διάρκεια της 30ημερης θεραπευτικής περιόδου (p=0.04) και οριακά μεγαλύτερη πιθανότητα επιβίωσης κατά τη διάρκεια ολόκληρης της περιόδου παραμονής στη ΜΕΘ (p=0.06). Η συγκεκριμένη μελέτη δείχνει ότι η χρήση της πραβαστατίνης μπορεί να επηρεάσει θετικά την έκβαση των ασθενών της μονάδας εντατικής θεραπείας.