Φαρμακοκινητική της λεβοφλοξασίνης σε ασθενείς με χρόνια νεφρική ανεπάρκεια που υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση

Abstract

The impact of intermittent haemodialysis (IHD) on the pharmacokinetics of levofloxacin after single and multiple oral doses of 500 mg was assessed in 10 patients with end-stage renal failure on IHD. In the first phase of the study where a single dose was administered, IHD was initiated 90 min after drug intake. In the second phase of the study where drug was administered daily for three consecutive days, IHD was started exactly after the first dose. Venous blood samples were collected at standard time intervals. Additional samples from the arterial and venous line of the fistula and from the dialysate were drawn at the first, second and fourth hour of the first IHD session. Levofloxacin concentrations were estimated by high performance liquid chromatography analysis using fluorescence detection. Median (± standard error) pharmacokinetic parameters after single and multiple dosing, respectively, were: maximum plasma concentration (Cmax) 5.04 ± 0.87 mg/L and 8.32 ± 0.64 mg/L; area under the concentration-time curve with extrapolation to infinity (AUC0inf) 190.24 ± 29.23 mg h/L and 720.79 ± 75.57 mg h/L; elimination half-time (tm) 22.84 ± 5.56 h and 38.05 ± 4.14 h; and clearance rate 2.67 ± 0.39 L/h and 2.10 ± 0.21 L/h. Removal of levofloxacin by IHD was indicated by a significant decrease in concentration from the arterial line to the venous line of the fistula. The Cmax/MIC and AUC024/MIC ratios (where MIC is the minimum inhibitory concentration of the pathogen) remained above >100 and >10, respectively, rendering levofloxacin a candidate for infections in these patients.

Η επίδραση του τρισεβδομαδιαίου προγράμματος 4h αιμοκάθαρσηςστη φαρμακοκινητική της λεβοφλοξασίνης μετά από εφάπαξ και πολλαπλές από του στόματος δόσεις των 500 mg εκτιμήθηκε σε 10 ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου υπό τρισεβδομαδιαίο πρόγραμμα 4hαιμοκάθαρσης. Στη πρώτη φάση της μελέτης, όπου χορηγήθηκε μία εφάπαξ δόση, η συνεδρία αιμοκάθαρσης4h ξεκίνησε 90 λεπτά μετά την λήψη του φαρμάκου. Στη δεύτερη φάση της μελέτης, όπου το φάρμακο χορηγήθηκε ημερησίως για τρεις συνεχόμενες ημέρες, η συνεδρία αιμοκάθαρσης 4h ξεκίνησε ακριβώς μετά την πρώτη δόση.Δείγματα φλεβικού αίματος ελήφθησαν σε τακτά χρονικά διαστήματα.Πρόσθετα δείγματα από την αρτηριακή και φλεβική γραμμή της αρτηριοφλεβικής αναστόμωσης και από το υπερδιήθημα ελήφθησαν στην πρώτη, δεύτερη και τη τέταρτη ώρα της πρώτης συνεδρίας.Οι συγκεντρώσεις της λεβοφλοξασίνης εκτιμήθηκαν μέσω ανάλυσης υγρής χρωματογραφίας υψηλής απόδοσης, χρησιμοποιώντας την ανίχνευση φθορισμού. Οι μέσοι (± τυπικό σφάλμα) φαρμακοκινητικές παράμετροι μετά από εφάπαξ και πολλαπλές δόσεις, αντιστοίχως, ήταν: μέγιστη συγκέντρωση στο πλάσμα (Cmax) 5,04 ± 0,87 mg/L και 8,32 ± 0,64 mg/L, περιοχή κάτω από την καμπύλη συγκέντρωσης-χρόνου με αναγωγή προς το άπειρο (AUC 0 inf) 190,24 ± 29,23 mg ώρα/L και 720,79 ± 75,57 mg ώρα/L, χρόνος ημιζωής αποβολής (tm) 22,84 ± 5,56 ώρες και 38,05 ± 4,14 ώρες, και ρυθμός κάθαρσης 2,67 ± 0,39 L/ώρα και 2,10 ± 0,21 L/ώρα. Η απομάκρυνση της λεβοφλοξασίνης μέσω του τρισεβδομαδιαίου προγράμματος 4h αιμοκάθαρσης κατεδεικνύεται από μία σημαντική μείωση στην συγκέντρωση από την αρτηριακή γραμμή στην φλεβική γραμμή της αρτηριοφλεβικής αναστόμωσης.Οι αναλογίες Cmax/MIC και AUC 024/MIC (όπου MIC είναι η ελάχιστη ανασταλτική συγκέντρωση του παθογόνου) παρέμειναν πάνω από > 100 και> 10 αντίστοιχα, καθιστώντας τη λεβοφλοξασίνη μία υποψήφια επιλογή για την αντιμετώπιση των λοιμώξεων σε αυτούς τους ασθενείς.