Μελέτη της θυμουλίνης, θυμοσίνης B4 και CD34-positive, κατά την ωρίμανση του θύμου αδένα με ανοσοϊστοχημεία φωτονικού και ηλεκτρονικού μικροσκοπίου

Abstract

The research study in thymulin, thymosin b4 and CD34 positive during the maturation of the thymous gland with immunohistochemistry, light and electronic microscope worked out with experimental animals ( guinea-pig) for female rats one week of age conserved until five weeks. The biopsies of the thymous gland received from all the rats were studied with up to date methodology light and electronic microscope for possible lesions in cellular and molecular level. The comperative study of the tiny structure mainly the membranous systems of the thymic cells from the guinea pig of the control group and those influenced by the substances.The comperative study in the possible cellular lesions or the increase in cellular divisions of the biopsies between control groups and those under the influence of mercury chloride and arginine. The increase or decrease of the acidic or basic nuclear proteins from the thymic cells of all the experimental animal groups. The above studies connected directly with the functionalism of the cells we have studied. The increase in the color reaction of the nitric mercury with the basic nuclear proteins was studied with light microscope, possibly express chromosomic abnormalities due to chromatin concentration around and inside the nuclear membrane. Under silver influence the increase of the reaction was observed in experimental animals. In contrary those under arginine influence, decrease of the reaction was observed. The biopsies of the group we study the growth of the thymus gland cells, the chromatin was more uniform as showed in the histogram equivalent pictures and electroniografies. The increase or decrease of the reactive reagent used in our experiments approved that changed the hypermolecular complex of the chromatin and appeared concentrated, maybe shows that the cells established inactive under the influence of arginine. These studies confirmed by the fact, that our observations with the method of immunofluorescence and the histograms 1, 2 and 3 show little increase in heterochromatin in the cells come from experimental animals which referred in the cellular development. In our experiments we observated differences not only in molecular level between the nucleus under arginine influence and those come from the control group. This has been proved from the study of the corresponding biopsies expressed from the equivalent pictures and histograms. The results showed that between the three hours interval under cortisol influence, those cellular lesions are more prominent in comparison with these observed thirty minutes after cortisol administration. The above mentioned results indicate that the lesions in functional and structural level increased with the time and age of experimental models with no mean that this time is unlimited. Those changes must express the lesions which observed in the basic and acidic cellular proteins that were observed. It is known that the cells in the mitotic phase under exogenous factors are much more sensitive than the others. This is obvious from the fact that cells are not influenced by lesions in comparison to others, which change their diachronic program with more intense lesions. From our experiments it is obvious that the cellular reactions with the reagent in the cellular developmental study of the thymus gland depends from the phase that the cells are at the time of arginine, nitric silver reaction and their stabilization.

Η ερευνητική μελέτη της θυμουλίνης, Θυμοσίνης Β4 και CD34 positive, κατά την ωρίμανση του θύμου αδένα με ανοσοϊστοχημεία φωτονικού και ηλεκτρονικού μικροσκοπίου εκπονήθηκε με πειραματόζωα, επίμυες θηλυκούς ηλικίας μιας εβδομάδας οι οποίοι διατηρήθηκαν μέχρι πέντε εβδομάδες.Οι βιοψίες του θύμου που λάβαμε από όλα τα πειραματόζωα μελετήθηκαν με σύγχρονες μεθοδολογίες φωτονικού και ηλεκτρονικού μικροσκοπίου, για πιθανές αλλοιώσεις σε κυτταρικό και μοριακό επίπεδο.Η συγκριτική μελέτη της λεπτής δομής και της χρωματίνης των πυρήνων από τα κύτταρα του θύμου από τα πειραματόζωα της ομάδας ελέγχου και αυτών που τους είχαν επιδράσει οι ουσίες.Η συγκριτική μελέτη στις πιθανές αλλοιώσεις των κυττάρων ή την αύξηση της κυτταρικών διαιρέσεων των βιοψιών μεταξύ της ομάδας ελέγχου και αυτών που είχε επιδράσει ο χλωριούχος υδράργυρος και η αργινίνη.Η αύξηση ή μείωση των όξινων ή βασικών πρωτεϊνών των πυρήνων από κύτταρα του θύμου αδένα των πειραματόζωων όλων των ομάδων.Οι παραπάνω μελέτες σχετίζονται άμεσα με τη λειτουργικότητα των κυττάρων που μελετάμε. Η αύξηση της αντίδρασης της χρωστικής του νιτρικού αργύρου με τις βασικές πρωτεΐνες των πυρήνων που μελετήθηκαν με το φωτονικό μικροσκόπιο πιθανόν να εκφράζουν χρωμοσωμικές ανωμαλίες, αφού παρατηρείται η χρωματίνη συγκεντρωμένη γύρω και μέσα από την πυρηνική μεμβράνη. Η αύξηση αυτή παρατηρείται στα πειραματόζωα που τους έχει επιδράσει ο άργυρος, ενώ όταν σε αυτά επιδράσει η αργινίνη παρατηρείται μείωση της αντίδρασης. Στις βιοψίες της ομάδας που μελετάμε την ανάπτυξη των κυττάρων του θύμου αδένα η εικόνα της χρωματίνης ήταν πιο ομοιόμορφη όπως φαίνεται στο ιστόγραμμα στις αντίστοιχες εικόνες και ηλεκτρονιογραφίες. Η αύξηση ή μείωση της αντίδρασης των χρωστικών που χρησιμοποιήθηκαν στα πειράματά μας δείχνουν ότι αλλάζει το υπερμοριακό σύμπλεγμα της χρωματίνης και μάλιστα φαίνεται να συμπυκνώνεται, αυτό όμως πιθανόν να υποδεικνύει ότι τα κύτταρα καθίστανται ανενεργά υπό την επίδραση της αργινίνης. Οι μελέτες αυτές ενισχύονται από το γεγονός ότι οι παρατηρήσεις μας με τη μέθοδο του ανοσοφθορισμού, και τα ιστογράμματα 1,2,και 3, υποδεικνύουν ελάχιστα αυξημένη την ετεροχρωματίνη, στα κύτταρα που προέρχονται από πειραματόζωα τα οποία αναφέρονται στην ανάπτυξη των κυττάρων. Στα πειράματά μας παρατηρήσαμε όχι μόνο διαφορές σε μοριακό επίπεδο μεταξύ των πυρήνων που είχε επιδράσει η αργινίνη, αλλά και αυτών που προέρχονται από την ομάδα ελέγχου. Αυτό φαίνεται από τη μελέτη των αντίστοιχων βιοψιών που εκφράζονται από τις αντίστοιχες εικόνες και ιστογράμματα. Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι στο χρονικό διάστημα των τριών ωρών μετά την επίδραση της κορτιζόνης, οι αλλοιώσεις των κυττάρων αυτών είναι εντονότερες σε σχέση με αυτές που παρατηρούνται στα τριάντα λεπτά μετά τη χορήγηση της κορτιζόνης. Τα αποτελέσματα αυτά υποδεικνύουν ότι οι αλλοιώσεις σε λειτουργικό και μορφολογικό επίπεδο αυξάνονται ανάλογα με το χρόνο, με την ηλικία των πειραματοζώων, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο χρόνος αυτός είναι απεριόριστος. Τέτοιες μεταβολές πρέπει να εκφράζουν οι αλλοιώσεις που παρατηρούνται στις βασικές και όξινες πρωτεΐνες των κυττάρων που παρατηρήσαμε. Είναι γνωστό ότι τα κύτταρα που βρίσκονται κατά την επίδραση εξωγενών παραγόντων στη φάση της διαίρεσης είναι πιο ευαίσθητα από τα άλλα. Από τα πειράματά μας φαίνεται ότι οι αντιδράσεις των κυττάρων με τη χρωστική στη μελέτη ανάπτυξης των κυττάρων του θύμου αδένα εξαρτώνται και από τη φάση που βρίσκονται τα κύτταρα τη στιγμή της επίδρασης της αργινίνης του νιτρικού αργύρου και της μονιμοποίησής τους. Αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι πολλά κύτταρα δεν υφίστανται αλλοιώσεις ενώ σε άλλα μεταβάλλεται το διαχρονικό πρόγραμμα.